Հիլդե Երմունդսհաուգ Փեդերսեն (նորվ.՝ Hilde Gjermundshaug Pedersen, օգոստոսի 11, 1964(1964-08-11)[1], Համար, Հեդմարկ, Նորվեգիա), նորվեգացի դահուկորդուհի է, հանդես է եկել Նորվեգիայի ազգային հավաքականի կազմում 1984 թվականից մինչև 2008 թվականը։ Մասնակցել է երկու Օլիմպիական խաղերի, և 2002 թվականին Սոլթ Լեյք Սիթիում նվաճել է արծաթե մադալ 4 х 5 կմ էստաֆետում, իսկ 2006 թվականին Թուրինում 41 տարեկան հասակում նվաճեց բրոնզ 10 կմ դասական ոճում։
Հիլդե Յերմուննսյոուգ Փեդերսոնն հաղթել է հինգ մեդալ Աշխարհի առաջնություններում։ Մեկ ոսկե մեդալ նա նվաճել է 2005 թվականին էստաֆետում երկու արծաթ 2001 և 2003 թվականների էստաֆետում, և երկու բրոնզ էլ 2003 թվականին սպրինտում և 10 կմ մրցավազքում։ Աշխարհի գավաթում ընդհանուր առամամբ պատվո հարթակին բարձրացել 13 անգամ, այդ թվում հինգ անգամ եզրափակչին է հասել երրորդը, յոթ անգամ երկրորդը և մեկ անգամ առաջինը։ Այս պահին Փեդերսոնը հանդիսանում է ամենամեծ դահուկորդուհին տարիքային սահամններում, ով հաղթել է Աշխարհի գավաթի մրցավազքը, որը անցկացվել է 2006 թվականի հունվարին Էստոնիայի Օտեպյաե քաղաքում։ Նա 41 տարեկան էր։
Բացի այդ, Փեդերսոնը զբաղվել է դահուկային տեղորոշմամբ, և այս մարզաձևում Աշխարհի առաջնություններում նա հաղթել է հինգ մեդալ՝ երեք արծաթե և երկու բրոնզե[2], ինչպես նաև 1997 թվականին հաղթել է ընդհանուր հաշվարկը Աշխարհի գավաթի[3][4]։ 2003 թվականին մարզուհին արժանացավ Egebergs Ærespris մրցանակին, սա հեղինակավոր մրցանակ է, որը հանձնվում է նորվեգացի ատլետներին, որոնք հաջողության են հասել միջազգային հարթակում մեկ մարզաձևում և ազգային կամ ավելի բարձր առաջնություններում մեկ այլ մարզաձևում։