Հավերժական մարդը

Հավերժական մարդը անգլ.՝ The Everlasting Man
Հեղինակ	Գիլբերտ Կիտ Չեսթերտոն
Տեսակ	գրավոր աշխատություն
Ժանր	էսսե
Թեմա	քրիստոնեական ջատագովություն
Բնօրինակ լեզու	անգլերեն
Հրատարակման տարեթիվ	1925
Թվային տարբերակ	gutenberg.org/ebooks/65688

Հավերժական մարդը, քրիոստոնեական գաղափարները շեշտադրող գիրք է։ Գրվել է Գիլբերտ Կիտ Չեսթերտոնի կողմից և տպագրվել է 1925 թվականին։ Վերջինիս Հերբերտ Ուելսի «Պատմության պլանավորում» (The Outline of History) գրքի նմանակն էր, քանի որ երկուսում էլ քննարկվում են մարդկային կյանքի, քաղաքակրթության՝ որպես կենդանուց դեպի մարդը զարգացման փուլ, Հիսուս Քրիստոսի՝ որպես խարիզմատիկ անձի մասին։ Չեստերսոնը մանրամասնություններով ներկայացնում է իր սեփական հոգու ճանապարհորդությունը ուղղափառությունում, բայց իր գրքում նա աշխատում է ցույց տալ հոգու շրջագայությունը հատկապես Արևմտյան մշակույթում։

Ընդկանուր պատկերացում

Հիմք ունենալով էվոլյուցիայի ընդհանուր պատկերացումները Ուելսի և մյուսների կողմից՝ մարդն ուղղակի կենդանականի այլընտրանքային օրինակ է և Հիսուսը՝ ոչ այն ինչ, քան նույնպես սովորական մարդ էր։ Չեսթերտոնի թեզերը՝ իր գիքի Առաջին մասում՝ «Կերտվածքը, ով մարդ է կոչվում»-ում (On the Creature Called Man) նա բացատրում է, որ մարդը սովորական կենդանի է, բայց տարբերությամբ, որ ավելի տարօրինակ է մնացած կենդանիներից։ Երկրորդ մասում Չեստերսոնը բանավիճում է, որ եթե Հիսուսը եղել է հերթական մարդկային առաջնորդ, ապա քրիստոնեությունը և եկեղեցին՝ մարդկային հերթական կրոններ ու հավատքներ են։ Գրքում նա ասում է, որ հավատում է, թե իրականում անցյալը մի այնպիսի բան է, որը ստիպում է մարդը հեռանում է բնությունից, քաղաքակրթությունը՝ բարբարոսությունից, կրոնը՝ առասպելից և մեր սեփական, անձնական կրոն-հավատքը դառնում է ընդհանուր աշխարհի հավատքը։

Ազդեցությունը Ք. Ս. Լյուիսի վրա

Քլայվ Սթեյփլս Լյուիսը ստեղծեց Հավերժական մարդը, և 1950 թվականին այն կոչեց «Ամենատարախված ապոլոգիկ գրվածք, որը նա գիտե»։ Դրանից հետո գիրքը հայտնվեց տասը լավագույն գրքերի մեջ, որոնք ցնցել են Լեվիսին և իր փիլիսոփայական մտածելակերպը։

Արտաքին հղումներ

• Օնլայն գիրքը