Հանդ, գյուղ Արևմտյան Հայաստանում, Բիթլիսի վիլայեթի Գյոզալդարայի գավառակում։ Գտնվում էր Հանդ գետի ափին և հյուսիսից ու հարավից շրջապատված էր լեռներով։ Հնում գտնվել է Աղձնիք աշխարհի Ազնվաց ձոր գավառում։
Հանդը եղել է հայաբնակ։ 1880-ականներին ուներ 20 տուն, 1909 թվականին ուներ 38 տուն՝ 238 հայ բնակիչ։
Բնակչության հիմնական զբաղմունքը անասնապահությունն ու երկրագործությունն էր։
Գյուղն ուներ Ս. Ստեփանոս եկեղեցի և ևս մի ավերակ եկեղեցի։
Գյուղն հիմնահատակ ավերվել է, իսկ բնակչությունը թուրքերի կողմից զանգվածաբար կոտորվել 1915 թվականի Մեծ եղեռնի ժամանակ[1]։