Jump to content

Հակոբ Գրիգորյան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Հակոբ Գրիգորյան
Ծնվել է1899
ԾննդավայրՀացառատ, Հայաստան
Մահացել է1991
Մահվան վայրԿամո, Կամոյի շրջան
ԳերեզմանՀացառատ
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ
Մասնագիտությունքաղաքական գործիչ
Պարգևներ և
մրցանակներ
Սոցիալիստական աշխատանքի հերոս
Լենինի շքանշան և «Պատվո նշան» շքանշան

Հակոբ Գրիգորյան (1899, Հացառատ, Հայաստան - 1991, Կամո, Կամոյի շրջան), հայ սովետական կազմակերպիչ և գյուղատնտեսական արտադրության առաջամարտիկ։ Սոցիալիստական աշխատանքի հերոս (1948)[1]։

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հակոբ Սիրականի Գրիգորյանը ծնվել է 1899 թվականին Հացառատ գյուղում (այժմ՝ Գեղարքունիքի մարզում), գյուղատնտեսների ընտանիքում։ 1914-1919 թվականներին Նոր Բայազետ քաղաքում եղել է առևտրականների ծառա[2]։ Հայաստանում խորհրդային իշխանության հաստատումից հետո Գրիգորյանը պատրաստվել և ծառայել է Բանվորա-գյուղացիական Կարմիր բանակում։ Զորացրվելուց հետո վերադարձել է հայրենիք և սկսել է աշխատել որպես դերձակ։ 1929 թվականից աշխատել է տեղի «Կարմիր Հոկտեմբեր» կոլտնտեսությունում որպես պահեստի վարիչ[3]։ 1931 թվականին Հակոբ Գրիգորյանը անդամագրվել է Բոլշևիկների համամիութենական կոմունիստական կուսակցությանը/ Խորհրդային Միության Կոմունիստական կուսակցությանը։ 1933 թվականից մինչև 1942 թվականի հոկտեմբերը աշխատել է Հայկական ԽՍՀ-ի Կամոյի շրջանի «Կարմիր Հոկտեմբեր» կոլտնտեսությունում որպես հաշվապահ։ Միաժամանակ նա կառավարում էր տեղական առաջնային կազմակերպությունը։ Ցույց տալով իր ունակությունները, 1942 թվականին նա ընտրվել է այդ կազմակերպության նախագահ[4]։

Պատերազմի տարիներին բարձրացել է գյուղատնտեսական մշակաբույսերի բերքատվությունը, ավելանացել անասնագլխաքանակը և անասնապահության արդյունավետությունը[4]։ Կոլտնտեսության նախագահ Գրիգորյանը նաև առանձնացել է նրանով, որ իր սեփական միջոցներով օգնել է ռազմաճակատին[5]։ Հետպատերազմյան շրջանում հացահատիկային մշակաբույսերի մշակման պարարտանյութերի արդյունավետ օգտագործման արդյունքում կոլխոզը հասել է բարձր արդյունքների։ Գրիգորյանի ղեկավարությամբ 40 հա հողատարածքից ստացվել է ցորենի ռեկորդային բերք՝ 30,39 ցենտներ[6]։

ԽՍՀՄ Գերագույն խորհուրդի 1948 թվականի փետրվարի 2-ի հրամանագրով «ցորենի բարձր բերքատվության և 1948 թվականին գարնանացանի հացահատիկային մշակաբույսերի սերմերով ավահովելու համար» Հակոբ Գրիգորյանին շնորհվել է Սոցիալիստական աշխատանքի հերոսի կոչում և արժանացել է Լենինի շքանշանի «Մուրճ և Մանգաղ» ոսկե մեդալներին[7]։ Հետագայում Հակոբ Սիրականովիչը հրաժարական է տվել «Կարմիր Հոկտեմբեր» կոլտնտեսության նախագահի պաշտոնին և նշանակվել է Նոր Բայազետի շրջանի Հայաստանի կոմունիստական կուսակցության գործադիր կոմիտեի պլանավորման հանձնաժողովի նախագահ[8]։

Գրիգորյանը ակտիվորեն զբաղվել է հասարակական գործունեությամբ։ Նա ընտրվել է ԽՍՀՄ երրորդ գումարման Գերագույն սովետի պատգամավոր[9]։

Եղել է Նոր Բայազետի շրջանային կոմիտեի, ինչպես նաև Հայաստանի Կոմունիստական կուսակցության Կենտրոնական կոմիտեի անդամ[8]։ Մահացել է 1991 թվականին Կամո քաղաքում։ Թաղվել է հայրենի Հացառատ գյուղի գերեզմանատանը[10]։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. Лица, удостоенные почётных званий СССР. Герои Социалистического Труда // Армянская советская энциклопедия / В. А. Амбарцумян. — Ер., 1987. — Т. 13. Советская Армения. — С. 666. — 688 с.
  2. Герои Социалистического Труда Армении, 1960, էջ 63
  3. Герои Социалистического Труда Армении, 1960, էջ 63—64
  4. 4,0 4,1 Герои Социалистического Труда Армении, 1960, էջ 64
  5. Герои Социалистического Труда Армении, 1960, էջ 64—65
  6. Герои Социалистического Труда Армении, 1960, էջ 65—66
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3  Հակոբ Գրիգորյան «Երկրի հերոսներ» կայքում
  8. 8,0 8,1 Герои Социалистического Труда Армении, 1960, էջ 66
  9. «Депутаты Верховного Совета СССР III-го созыва». Справочник по истории Коммунистической партии и Советского Союза. Վերցված է 2017 թ․ օգոստոսի 22-ին.
  10. «Акоп Сираканович Григорян». hush.am. Վերցված է 2017 թ․ օգոստոսի 22-ին.

Գրականություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Саакян В. М., Геворкян В. А. Григорян Акоп Сираканович // Герои Социалистического Труда Армении = Հայաստանի սոցիալիստական աշխատանքի հերոսները. — Ер.: Айпетрат, 1960. — С. 63—66. — 325 с.

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]