Կոլի Սիբեր

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Կոլի Սիբեր
Colley Cibber.jpg
Ծնվել էնոյեմբերի 6 (16), 1671[1][2][3][…]
ԾննդավայրԼոնդոն, Անգլիայի թագավորություն
Վախճանվել էդեկտեմբերի 11, 1757(1757-12-11)[3][4] (86 տարեկան)
Վախճանի վայրԼոնդոն, Մեծ Բրիտանիայի թագավորություն
Մասնագիտությունդրամատուրգ, բանաստեղծ, գրող և թատրոնի դերասան
Լեզուանգլերեն
ՔաղաքացիությունFlag of Great Britain (1707–1800).svg Մեծ Բրիտանիայի թագավորություն
ԿրթությունԳրանթամի Քինգի դպրոց
ԱմուսինCatherine Cibber?
ԶավակներTheophilus Cibber?, Catharine Cibber?[5] և Charlotte Charke?
Commons-logo.svg Colley Cibber Վիքիպահեստում

Կոլի Սիբեր[6] (անգլ.՝ Colley Cibber, նոյեմբերի 6 (16), 1671[1][2][3][…], Լոնդոն, Անգլիայի թագավորություն - դեկտեմբերի 11, 1757(1757-12-11)[3][4], Լոնդոն, Մեծ Բրիտանիայի թագավորություն), անգլիացի դերասան և «դերասան-մենեջեր», դրամատուրգ և բանաստեղծ-դափնեկիր։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Իր գունագեղ «Կոլի Սիբերի կյանքի գովաբանությունը» գրքում (անգլ.՝ Apology for the Life of Colley Cibber, 1740) նա անեկդոտային և նույնիսկ քաոսային ոճով նկարագրել է իր անձնական կյանքը։ Նա Դրուրի Լեյնում գրել է 25 պիես իր դերասանական կազմակերպության համար, որոնց կեսը վերցվել է տարբեր աղբյուրներից, ինչը, ի թիվս այլոց, հանգեցրել է Ռոբերտ Լոուին և Ալեքսանդր Փոփին քննադատելու նրա «դժբախտ հաշմանդամությունը»՝ որպես «խաչված Մոլիերի և դժբախտ Շեքսպիրի»։ Նա առաջին հերթին իրեն համարել է դերասան և մեծ հաջողություն է ունեցել հանրահայտ կատակերգական «ֆոպերում» այն ժամանակ, երբ ողբերգական դերասանի ամպլուայում նա համառ էր, բայց շատ ավելի ծաղրելի։

Հանդուգն Սիբերը, լինելով էքստրովերտ անհատականություն, չի հարմարվել իր ժամանակակիցներից շատերի հետ, և նրան հաճախ մեղադրել են անճաշակ թատերական բեմադրությունների, բիզնեսի վարման ստվերային մեթոդների, ինչպես նաև սոցիալական և քաղաքական անսկզբունքայնության մեջ, որը, ինչպես համարվել է, շրջանցելով շատ ավելի լավ պոետների, բերել է նրան դափնեկրի կոչում։ Գրական շրջանակներում այս կոչման դեմ բողոքն այնքան մեծ է եղել, որ Սիբերի ժառանգորդ Ուիլյամ Ուայթհեդը ստիպված է եղել իր հասցեին լսել շատ տհաճ բաներ միայն նրա համար, որ զբաղեցրել է բանաստեղծ–դափնեկրի տեղը։ Վերջինս նույնիսկ սկսել է ստեղծագործություններ հրատարակել կեղծանուններով, որոնք հանրության և քննադատների կողմից արժանացել են ջերմ ընդունելության՝ չիմանալով, որ դրանց հեղինակը ծաղրանքի և անտաղանդության մեջ մեղադրելու իրենց սիրելի օբյեկտն է[7]։

Նա հասել է իր ամոթալի փառքի գագաթնակետին, երբ դարձել է գլխավոր հերոս՝ գլխավոր տխմար (the head Dunce), Պոուպի սատիրական «The Dunciad» պոեմում։

Սիբերի բանաստեղծական ստեղծագործությունները ծաղրանքի են ենթարկվել նրա ժամանակաշրջանում և հիշվել են միայն այն բանի համար, որ վատն են եղել։ Բրիտանական թատրոնի պատմության մեջ նրա նշանակությունը հիմնված է այն բանի վրա, որ նա եղել է անհայտ դերասան-մենեջերների երկար շարքում առաջիններից մեկը՝ նրա երկու կատակերգությունների հանդեպ հետաքրքրության՝ որպես ճաշակի զարգացման աղբյուրի, 18-րդ դարասկզբի գաղափարախոսության և պատմական աղբյուր հանդիսացող նրա ինքնակենսագրականի արժեքավորության համար։

Մատենագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  2. 2,0 2,1 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.) / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Gran Enciclopèdia Catalana (կատ.)Grup Enciclopèdia, 1968.
  4. 4,0 4,1 4,2 Proleksis enciklopedija, Opća i nacionalna enciklopedija (хорв.) — 2009.
  5. Lundy D. R. The Peerage
  6. Ермолович Д. И. Англо-русский словарь персоналий. — М.: Рус. яз., 1993. — 336 с. — С. 87
  7. Венгерова З. А. (1890–1907)։ «Вайтгид, Вильям»։ Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հանրագիտական բառարան: 86 հատոր (82 հատոր և 4 լրացուցիչ հատորներ)։ Սանկտ Պետերբուրգ