Կանարեջո

Կանարեջո; իտալ.՝ Cannaregio
	Կանարեջո ջրանցքը՝ Կանարեջո շրջանի գլխավոր զարկերակը, որը երևում է Մեծ ջրանցքից։
Երկիր	Իտալիա
Կարգավիճակ	սեստիերե և քաղաքի շրջան
Մտնում է	Վենետիկ
Ժամային գոտի	UTC+1 և UTC+2
	Կանարեջո Վիքիպահեստում

Կանարեջո (իտալ.՝ Cannaregio), Վենետիկի վեց պատմական սեստիերիներից (շրջան) ամենահյուսիսայինը։ Ըստ տարածքի երկրորդն է, իսկ ըստ բնակչության՝ առաջինը (13,169 մարդ, 2007 թվական)^[1]^[2]։ Իր մեջ է ներառում նաև Սան Միկելե կղզին՝ Վենետիկի պատմական գերեզմանատունը։

Անվանում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կանարեջոյի ջրանցքը, որը քաղաք տանող հիմնական երթուղին էր մինչև մայրցամաքի հետ երկաթուղային կապի հաստատումը, թաղամասին է տվել իր անունը (Canal Regio-ն իտալերեն նշանակում է «Թագավորական ջրանցք»)։ Կառուցումը սկսվել է 11-րդ դարում։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1516 թվականից ի վեր հրեաներին արգելվել է բնակվել Վենետիկի գետտոյում։ Այն պարսպապատված էր հսկվող դարպասներով, և մթնշաղից մինչև լուսաբաց ընկած հատվածում ոչ ոքի թույլ չէր տրվում լքել այն։ Այնուամենայնիվ, հրեաները քաղաքում պաշտոններ էին զբաղեցնում. նրանք կարող էին զբաղվել առևտրով, բժշկությամբ, վաշխառությամբ և այլն։ Հրեաների առօրյա կյանքի սահմանափակումները պահպանվել են ավելի քան 270 տարի, մինչև Նապոլեոն Բոնապարտը 1797 թվականին նվաճեց Վենետիկի հանրապետությունը։ Նա քանդեց դարպասը և բոլոր բնակիչներին ազատություն տվեց ապրելու այնտեղ, որտեղ ցանկանում են։

19-րդ դարում ինժեներները Կանարեգիոյի միջով կառուցեցին Ստրադա Նուովա հետիոտնային ճանապարհը, ինչպես նաև երկաթուղային և ճանապարհային կամուրջներ, որոնք ուղղակիորեն կապում էին Վենետիկը Մեստրեի հետ։ Այսօր Մեծ ջրանցքի երկայնքով տարածքները՝ երկաթուղային կայարանից մինչև Ռիալտոյի կամուրջ, լեփ-լեցուն են զբոսաշրջիկներով, սակայն Կանարեջոյի մնացած հատվածը բնակելի է և համեմատաբար հանգիստ։