Լրագրողների միջազգային ֆեդերացիա
| Լրագրողների միջազգային ֆեդերացիա | |
|---|---|
 | |
| Տեսակ | հովանոցային կազմակերպություն և global union federation? |
| Երկիր |  Բելգիա |
| Հապավում | IFJ |
| Հիմնադրված | 1926 |
| Գլխադասային գրասենյակ | Բրյուսել, Բելգիա |
| Կայք | ifj.org |
Լրագրողների միջազգային ֆեդերացիա (IFJ), աշխարհում ԶԼՄ աշխատակիցների ամենամեծ կազմակերպությունը։ Գլխավոր գրասենյակը գտնվում է Բրյուսելում։ Հիմնադրվել է 1926 թվականին, այժմ կազմակերպության մեջ կան 600 հազար լրագրողներ, ավելի քան 146 երկրներից[1]։ Կազմակերպությունը պաշտպանում է տպագրական և էլեկտրոնային տպագրությունում աշխատող լրագրողների իրավունքները։
Պատմություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Կազմակերպությունը հիմնադրվել է 1936 թվականին Փարիզում, Syndicat national des journalistes (SNJ) կազմակերպության հիման վրա։ Այդ ժամանակահատվածում կազմակերպության մեջ անդամագրված են եղել 25 000 մեդիա աշխատող՝ 20 երկրից և գլխավոր գրասենյակը գտնվել է Փարիզում։ Առաջին նախագահը եղել է Ֆրանսիացի լրագրող Ջորջս Բյուրդոնը[2]։
Նացիստական Գերմանիայի կողմից Ֆրանսիայի օկուպացումը Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ վերջ է դրել կազմակերպության գործունեությանը։ Դրանից հետո մի քանի միություններ որոշել են Լոնդոնում ստեղծել Անկախ կամ բարեկամ երկրների լրագրողների միջազգային ֆեդերացիա (IFJAFC), որի առաջին կոնգրեսը կայացել է 1941 թվականին։ Կազմակերպությունը լուծարվել է 1946 թվականին՝ պատերազմի ավարտից հետո և դարձել է Լրագրողների միջազգային կազմակերպություն (IOJ)[2]:
Սառը պատերազմի արդյունքում՝ 1952 թվականին Լրագրողների միջազգային ֆեդերացիան նորից վերակազմավորվել է Բրյուսելի Համաշխարհային կոնգրեսի ժամանակ, որի ժամանակ ներկա են եղել 49 դելեգատներ։ Մինչ 1990-ական թվականները Լրագրողների միջազգային կազմակերպությունը համարվել է ֆեդերացիայի մաս, որի գրասենյակը գտնվել է Պրահայում և հիմնականում կազմված է եղել Կենտրոնական և Արևելյան Եվրոպայի և զարգացող այլ երկրների լրագրողական միջազգային միություններից։
Լրագրողների միջազգային ֆեդերացիան պաշտոնապաես ճանաչվել է ՄԱԿ-ի տնտեսական և սոցիալական խորհրդի[3] (Ecosoc) և UNESCO-ի կողմից։
Ունի կոնսուլտատիվ կարգավիճակ այնպիսի կազմակերպությունների համար, ինչպիսիք են ՄԱԿ-ը, ՅՈՒՆԵՍԿՈ-ն, Աշխատանքի միջազգային կազմակերպությունը, Ինտելեկտուալ ունեցվածքի համաշխարհային կազմակերպությունը, Մարդու իրավունքների կոմիտե-ն, նաև Եվրամիությունը և այլ միջազգային կազմակերպություններ։
Գլխավոր քարտուղարը Էնթոնի Բելանջերն է[4]։
ԼՄՖ-ն ներկայացնում է ավելի քան 600 հազար լրագրողների 140 երկրներից և հանդիսանում է աշխարհում լրագրողների ամենաազդեցիկ ձայնը։ Ֆեդերացիան միավորում է միջազգային լրագրողական կազմակերպություններ։
2016 թվականի հունիսի 8-ին կայացել է Լրագրողների միջազգային ֆեդերացիայի հոբելյանական 90-րդ կոնգրեսը, որի ժամանակ աշխարհից մոտ 300 դելեգատ գնացել է Ֆրանսիայի Անժե քաղաք։
2016 թվականի հունիսի 10-ին բելգիացի Ֆիլիպ Լյարուշը (Phillippe Leruth) ընտրվել է Լրագրողների ֆեդերացիայի նոր նախագահ[5] և փոխարինել է բրիտանացի Ջիմ Բումելին։ Քվեարկությունը կայացել է ԼՄՖ-ի կոնգրեսում Ֆրանսիայի Անժե քաղաքում։ Լյարուշը հաղթել է Բրազիլիայի ներկայացուցչին, առաջ անցնելով ընդամենը 7 ձայնով (169 ձայն, ընդդեմ՝ 162-ի)։
Հասցե
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Գրասենյակի հասցեն՝
International Federation of Journalists
IPC-Residence Palace, Bloc C
Rue de la Loi 155B-1040 Brussels,
Բելգիա
Ֆեդերացիայի նախագահների և գլխավոր քարտուղարների ցանկ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]| Նախագահ | Տարի | Երկիր |
|---|---|---|
| Ջորջս Բյուրդոն | 1926–1928 |  Ֆրանսիա
|
| Ջորջ Բերնարդ | 1928–1930 | .svg){kind=small} Միացյալ Թագավորություն
|
| Հարի Ռիչարդսոն | 1930–1932 | Միացյալ Թագավորություն
|
| Հերման Դոնս | 1932–1934 | .svg){kind=small} Բելգիա
|
| Փոլ Բյուրջին | 1934–1936 |  Շվեյցարիա
|
| Կառլ Էսքելանդ | 1936–1938 |  Դանիա
|
| Արչիբալդ Քենյոն | 1939–1949 | Միացյալ Թագավորություն
|
| Քլեմենտ Բանդոք | 1952–1956 | Միացյալ Թագավորություն
|
| Մարսել Սթիջինս | 1956–1964 | Բելգիա
|
| Ջիմ Բրեդլի | 1964–1970 | Միացյալ Թագավորություն
|
| Քեյ Ջի Մայնեք | 1970–1974 |  Շվեդիա
|
| Հելմութ Քրոուս | 1974–1978 | Կաղապար:Դրոշավորում/Germany |
| Փոլ Փարիսոթ | 1978–1982 | Ֆրանսիա
|
| Քեն Էշթոն | 1982–1986 | Միացյալ Թագավորություն
|
| Միա Դուրնարթ | 1986–1990 | Բելգիա
|
| Ջենս Լայնդ | 1990–1998 | Դանիա
|
| Քրիս Ուորեն | 1998–2007 | Կաղապար:Դրոշավորում/Ասվտրալիա |
| Ջիմ Բումելհա | 2007–2016 | Միացյալ Թագավորություն
|
| Ֆիլիպ Լյուրթ | 2016–2019 | Բելգիա
|
| Յունես Մյահեդ | 2019–present |  Մարոկկո
|
| Գլխավոր քարտուղար | Տարի | Երկիր |
|---|---|---|
| Սթիվեն Վելոթ | 1926–1940 | Ֆրանսիա
|
| Էլ Էյ Բերի | 1941–1947 |  Ավստրալիա
|
| Ջիրի Հրոնեք | 1947–1952 (ԼՄԿ) |  Չեխոսլովակիա
|
| Թեո Բոգաերթս | 1952–1985 | Բելգիա
|
| Հանս Լարսեն | 1985–1987 | Դանիա
|
| Էյդան Ուայթ | 1987–2011 | Միացյալ Թագավորություն
|
| Բեթ Քոստա | 2011–2015 |  Բրազիլիա
|
| Էնթոնի Բելանջեր | 2015–ներկա | Ֆրանսիա
|
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ «About IFJ». IFJ (անգլերեն). Վերցված է 2019 թ․ օգոստոսի 2-ին.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 «IFJ Special Magazine "90 years of stories" / IFJ». www.ifj.org (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ հուլիսի 23-ին. Վերցված է 2019 թ․ հուլիսի 23-ին.
- ↑ «List of non-governmental organizations in consultative status with the Economic and Social Council as of 1 September 2018*» (PDF). United Nations Economic and Social Council. 2018 թ․ հոկտեմբերի 31. Վերցված է 2019 թ․ օգոստոսի 2-ին.
- ↑ «Anthony Bellanger, appointed new IFJ General Secretary / IFJ». www.ifj.org (անգլերեն). Վերցված է 2019 թ․ օգոստոսի 2-ին.
- ↑ «Younes M'Jahed of Morocco elected new IFJ president / IFJ». www.ifj.org (անգլերեն). Վերցված է 2019 թ․ օգոստոսի 1-ին.
- ↑ «Արխիվացված պատճենը». Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 30-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 30-ին.