Լոշարիկ
 ռուս.՝ Лошарик | |
|---|---|
| Տեսակ | մուլտֆիլմ |
| Ժանր | հեքիաթ |
| Ռեժիսոր | Իվան Ուֆիմցև |
| Հնչյունավորում | Ռինա Զելյոնայա |
| Երաժշտություն | Վիկտոր Կուպրևիչ |
| Երկիր |  ԽՍՀՄ |
| Ընկերություն | Սոյուզմուլտֆիլմ |
| Տևողություն | 9 րոպե |
| Թվական | 1971 |
Լոշարիկ (ռուս.՝ Лоша́рик), խորհրդային տիկնիկային մուլտֆիլմ, որը նկարահանել է ռեժիսոր Իվան Ուֆիմցևը 1971 թվականին[1]։ Մուլտֆիլմի գլխավոր կերպարին հնչյունավորել է դերասանուհի Ռինա Զելյոնայան[2]։
Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Մանկական բարի մուլտֆիլմը պատմում է աճպարարական փուչիկներից պատրաստված Լոշարիկ անունով փոքրիկ ձիուկի մասին, որը կարողանում էր շատ լավ հանդես գալ կրկեսում։ Նրան ստեղծել է մի աճպարար, որը երազում էր կենդանիների մարզիչ դառնալ։ Սակայն Լոշարիկի կրկեսային գործընկերները, առյուծն ու վագրը, հաճախ նրա վրա ծիծաղում էին և հայտարարում, որ նա իսկական կենդանի չէ, ինչի պատճառով էլ նրանք հրաժարվում էին Լոշարիկի հետ ելույթ ունենալ։ Աճպարարը շատ էր տանջվում այն պատճառով, որ Լոշարիկին չեն սիրում, և ստիպված էր նրանից հրաժարվել։ Սրանից շատ ազդված Լոշարիկը բոլորին բաժանում է այն փուչիկները, որոնցից ստեղծված էր, ինչի արդյունքում և ինքը վերանում է։
Սակայն որոշ ժամանակ անց, գիշատիչների հետ առաջին ելույթի ժամանակ փոքրիկ հանդիսատեսը վրդովվում է Լոշարիկի բացակայությունից և պահանջում է վերադարձնել սիրելի արտիստին։ Կենդանիների մարզիչը նորից փուչիկներից ստեղծում է Լոշարիկին։ Հանդիսատեսը հիացած է, իսկ Լոշարիկը ներում է աճպարարին։
Հեղինակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Սցենարի հեղինակ`Գենադի Ցիֆերով
- Ռեժիսոր` Իվան Ուֆիմցև
- Բեմադրող նկարիչ` Թամարա Պոլետիկա
- Օպերատոր` Վլադիմիր Սիդորով
- Կոմպոզիտոր` Վիկտոր Կուպրևիչ
- Հնչյունային օպերատոր` Բորիս Ֆիլչիկով
- Նկարիչ մուլտիպլիկատոր` Յուրի Նորշտեյն
- Տիկնիկները և դեկորացիաները պատրաստել են` Ա. Բարտ, Պավել Գուսև, Սվետլանա Զնամենսկայա, Լիլիանա Լյուտինսկայա, Վիկտոր Գրիշին` Ռոման Գուրովի ղեկավարությամբ
- Մուլտֆիլմի տնօրեն` Նատան Բիտման
Ֆիլմի ստեղծում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Լոշարիկ ֆիլմի վրա աշխատելու ժամանակ Թամարա Պոլետիկան և Յուրի Նորշտեյնը գնացել են կրկես, ներկա են եղել փորձերին և տեսածն օգտագործել են մուլտֆիլմում[3]։
|
Նկարիչ Թամարա Պոլետիկայի հետ Ուֆիմցև աշխատել է 1970-75 թվականներին։ Այս շրջանի ամենահայտնի ու վառ մուլտֆիլմը «Լոշարիկն» է (1972), ըստ Գենադի Ցիֆերովի և Հենրիխ Սապրիգի սցենարի, որը կրկեսային ձիուկի մասին է։ Սա երազանքի, կատարելության ձգտման ու դավաճանության մասին սուր պատմություն է։ Ինքը` ռեժիսորը, վստահեցնում էր, որ չի կարողացել մինչև վերջ իրականացնել իր մտահղացումը, և արդյունքը հիասթափեցրել է նրան։
- Սերգեյ Կապկով[4]
|
|
1970-ականների սկզբին Հենրիխ Սապգիրը գրել է համանուն չափածո հեքիաթ, որը 1974 թվականին թողարկվել է առանձին տպագրությամբ, Է. Գորոխովսկու պատկերազարդմամբ[5]։ Հեքիաթի սյուժեն շատ նմանություններ ունի մուլտֆիլմի սյուժեի հետ, հնարավոր է` հեքիաթը ստեղծվել է մուլտֆիլմի մոտիվներով։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Аниматор.ру. ««ЛОШАРИК» (фильм) кукольный, 10 мин. 18 сек. Союзмультфильм, 1971 г.» (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հուլիսի 31-ին. Վերցված է 2011 թ․ մայիսի 15-ին.
- ↑ Kinoafonya.ru. «Фан-сайт Леонида Куравлёва. Коллеги по цеху!» (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հուլիսի 31-ին. Վերցված է 2011 թ․ մայիսի 15-ին.
- ↑ Тамара Полетика: «Перед каждым фильмом я трусила» Сергей Капков, «ГАЗЕТА» 30.08.2004
- ↑ Сергей Капков. Иван Уфимцев // Наши мультфильмы / Арсений Мещеряков, Ирина Остаркова. — Интеррос, 2006. — ISBN 5-91105-007-2
- ↑ Генрих Сапгир Лошарик. Сказка / Рисунки Э. Гороховского. — М.: Детская литература, 1974. — 16 с. — 300 000 экз.
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Цыферов Г.М. Лошарик и другие сказки. — М.: Эксмо, 2014. — 120 с. — (Стихи и сказки для детей (Подарочные издания)). — ISBN 978-5-699-63642-6:
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Լոշարիկը» Аниматор.ру կայքում
- "Լոշարիկ" Սոյուզմուլտֆիլմ ստուդիայի պաշտոնական Յություբյան ալիքով
|
