Լյուդմիլա Ֆիլիպովա
| Լյուդմիլա Ֆիլիպովա | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | ապրիլի 10, 1977 (47 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Սոֆիա, Բուլղարիա |
| Քաղաքացիություն |  Բուլղարիա |
| Կրթություն | Ազգային և համաշխարհային տնտեսագիտության համալսարան |
| Մասնագիտություն | գրող, լրագրող և դերասանուհի |
Լյուդմիլա Ֆիլիպովա (բուլղար․՝ Людмила Орлинова Филипова, ապրիլի 10, 1977, Սոֆիա, Բուլղարիա), բուլղարացի արձակագիր և լրագրող։ 2006 թվականից ի վեր յոթ վեպի հեղինակ, բոլորն էլ դարձել են բեսթսելեր։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Լյուդմիլա Ֆիլիպովան ծնվել է 1977 թվականի ապրիլի 10-ին, Բուլղարիայի նախկին վարչապետ Գրիշա Ֆիլիպովի թոռնուհին է։ Ավարտել է Սոֆիայի Ազգային և Համաշխարհային Տնտեսության Համալսարանը և ստացել բակալավրի աստիճան 2000 թվականին։ Հետագայում նա ավարտել է Սիթի համալսարանը և ստացել MBA-ի գիտական աստիճան ընդհանուր կառավարման ոլորտում։
Ֆիլիպովան 2009 թվականին Օքսֆորդի համալսարանում մասնագիտացել է ստեղծագրության մեջ։ Հետագայում նա աշխատել է որպես մարքեթինգի տնօրեն գերմանական SAP-Բուլղարիա ծրագրային ապահովման ընկերությունում, որտեղ եղել է Desiderata գովազդային գործակալության գործադիր տնօրենը, ինչպես նաև գլխավոր խմբագիր՝ «Marketing&Media» ամսագրում։ Նա նաև եղել է բժշկական սարքավորումների MEDIMAG-MS ընկերության կոմերցիոն տնօրեն[1]։
Ֆիլիպովան բուլղարացիներին հայտնի է որպես բուլղարական երկու հեռուստաալիքների՝ 7 DAYS-ի և Triada-ի (CNN-ի տեղական գործընկեր) հեռուստալրագրող։
Լյուդմիլան հրապարակել է ավելի քան 30 հոդված բուլղարական թերթերում, այդ թվում՝ 24 Hours, Monitor, Novinar և Economic Life, ինչպես նաև Tema, BusinessWeek և Marketing&Media, որտեղ նա եղել է գլխավոր խմբագիր։
2004 թվականին Ֆիլիպովան դարձել է Novoto Vreme լիբերալ քաղաքական կուսակցության անդամ[2]։
2011 թվականի դեկտեմբերին նրան շնորհվել է «Տարվա կին» մրցանակը «Մշակույթ և արվեստ» անվանակարգում։
Գրական կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2014 թվականի դրությամբ Ֆիլիպովան գրել էր վեց բեսթսելեր վեպ։ Առաջին վեպը՝ Anatomy of Illusions (Պատրանքների անատոմիա), լույս է տեսել 2006 թվականին։ Այս գիրքը ամենահաջող պատմություններից մեկն է բուլղարական անցումային շրջանի մասին, որը սկսվել է 1989 թվականին։ Այն հիմնված է մի տղայի և աղջկա իրական պատմության վրա՝ կոմունիզմից դեպի ժողովրդավարություն բուլղարական անցման ժամանակաշրջանում։
Երկրորդ վեպը՝ Scarlet Gold (2007), նույնպես մեծ հաջողություն ունեցավ։ Ֆիլմի իրավունքները վաճառվել են բազմազգ ֆիլմարտադրողների ընկերությանը։
Երրորդ վեպը՝ Glass Butterflies (Ապակե թիթեռներ) (2008), առաջադրվել է «Prix du Livre Europeen 2008» եվրոպական գրական մրցույթին։ Բացի այդ, սա միակ արտասահմանյան վեպն էր, որը առաջադրվել էր ամերիկյան գրական Hidden River 2009 մրցանակին, ինչպես նաև առաջադրվել էր բուլղարական «Տարվա վեպ» գրական մրցանակին 2009 թվականին[3]։
2011 թվականի հոկտեմբերին National Geographic-ի հեռուստատեսային թիմը վավերագրական ֆիլմ է նկարահանել՝ հիմնված նրա "The Parchment Maze" վեպում նկարագրված հայտնագործությունների վրա։
2011 թվականի նոյեմբերին Բուլղարիայի ազգային կինոկենտրոնի կողմից կազմակերպված մրցույթում նրա «Ապակե թիթեռներ» և «Կարմիր ոսկի» վեպերի հիման վրա նկարահանված ֆիլմերը գրավեցին առաջին տեղը։ Նրա ամենավերջին գիրքը՝ „Войната на буквите“ («Տառերի պատերազմը»), լույս է տեսել 2014 թվականին և նկարագրում է կիրիլիցա գրի ստեղծումը Սիմեոն I Մեծի ոսկե դարաշրջանում։ Շատ քննադատների կողմից այն համարվում է եզակի պատմություն Բուլղարիայի պատմական ամենանշանակալի զարգացումներից մեկի մասին[4][5]։
Ստեղծագործություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- „Анатомия на илюзиите“ (2006)[6]
- „Ανατομία των ψευδαισθήσεων“. Превод на Панос Статоянис. Athens: ΨΥΧΟΓΙΟΣ, 2012[7]
- „Червено злато“ (2007)[8]
- „Стъклени съдби“ (2008)[9]
- „Стеклянные судьбы“. Превод Е. Автандилова. Москва: Астрель, Олимп, 2009, 544 стр. 978-5-271-24113-0, 978-5-7390-2383-4
- „Staklene sudbine“. Превод Dalibor Sokolović. Beograd: Alnari, 2012, 416 str. 978-86-7710-868-7
- „Aramızdaki Duvar“. Превод Hasine Şen. Yayın Tarihi: Haziran, 2011, 476 s. 978-605-09-0199-3
- „Мастиленият лабиринт“ (2009)[10][11]
- „The Parchment Maze“. Превод на David Mossop и Angela Rodel. Sofia: CreateSpace Independent Publishing Platform, 2013, 438 p.[12]
- „Антихтонът на Данте“ (2010)[13]
- „Dante's Antichthon“. Превод на Angela Rodel. Sofia: Egmont Bulgaria, 2014, 632 p. 9789542712022
- „Аномалия“ (2011)[14][15]
- „Печатна грешка“ (2012)[16]
- „Където се раждат ангелите“ (2013)[17]
- „Войната на буквите“ (2014)
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
| ||||||||||||
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Електронно издателство "Литернет", Кратка биография на Людмила Филипова
- ↑ Evelina Gecheva, „Людмила Филипова, член на организационния комитет на партия Ново време: България има нужда от потомствени политици“ Արխիվացված 2014-10-16 Wayback Machine, Monitor, 10 July 2004.
- ↑ Biography of Lyudmila Filipova, published in Tema Magazine, c. 11, April 2013
- ↑ Mila Vacheva, Людмила Филипова: Битката е била да говорим и пишем на българица
- ↑ BTV, Biography of Lyudmila Filipova
- ↑ Ирина Вагалинска, „Мрачният Гетсби и партийната принцеса“, отзив в сп. Тема, бр. 42 (261), 23-29 октомври 2006 г.
- ↑ Maria S. Topalova, „Anatomy of illusions@FreeThinkingZone personally performed by Ludmila Filipova“, отзив в GR Reporter, 20 юни 2013 г.
- ↑ Борислав Гърдев, „Кървавата цена на златото“, рец. в Литературен клуб, 5 май 2007 г.
- ↑ Борислав Гърдев, „Към нови творчески хоризонти“, рец. в Литературен клуб, 11 март 2008 г.
- ↑ Виолета Тончева, „За лабиринта като еманация и продукт на/за интерпретации“, рец. в електронно списание LiterNet, 01.06.2009, № 6 (115).
- ↑ Денка Кацарска, „Мастиленият лабиринт“, където не можеш да се изгубиш, Людмила Филипова“, рец. в Литературен клуб, 2 август 2009 г.
- ↑ Bozhidara Georgieva, „The Parchment Maze (Lyudmila Filipova's ambitious novel now in English)“ Արխիվացված 2014-07-01 Wayback Machine, рец.
- ↑ Борислав Гърдев, „Към недрата на човешкото познание“, рец. в Литературен клуб, 3 май 2010 г.
- ↑ Как е възникнал замисъла на романа - в: „Людмила Филипова: Сексът за мен е част от нещо по-голямо, не ме привлича самоцелно“, интервю на Росица Иванова, сп. Cosmopolitan, 18.08.2011 г.
- ↑ Борислав Гърдев, „За „Аномалия“-та и за Людмила Филипова“, рец. в Литературен клуб, 23 юни 2011 г.
- ↑ Христо Блажев, „Печатна грешка“ на Людмила Филипова е разточителна Ниагара от пародия“, рец. в електронно списание Книголандия, 10/07/2012.
- ↑ Борислав Гърдев, „Където се раждат ангелите“ от Людмила Филипова (рецензия)“, рец. в ЛиРа, 6 юли 2013 г.