Լետիցիա Մորատտի
| Լետիցիա Մորատտի իտալերեն՝ Letizia Moratti | |||
.jpg)
| |||
| |||
|---|---|---|---|
| մայիսի 30, 2006 - մայիսի 31, 2011 | |||
| Նախորդող | Գաբրիելե Ալբերտինի | ||
| Հաջորդող | Ջուլիանո Պիզապիա | ||
| |||
| ապրիլի 23, 2005 - մայիսի 17, 2006 | |||
| Վարչապետ | Սիլվիո Բերլուսկոնի | ||
| Նախորդող | Կառլո Չամպի (մինչև 2006 թվականի մայիսի 15-ը), Ջորջո Նապոլիտանո | ||
| Հաջորդող | Ջուզեպպե Ֆիորոնի (կրթության նախարար), Ֆաբիո Մուսսի (համալսարանների և գիտական հետազոտությունների նախարար) | ||
| հունիսի 11, 2001 - ապրիլի 23, 2005 | |||
| Վարչապետ | Սիլվիո Բերլուսկոնի | ||
| Նախորդող | Կառլո Աձելո Չամպի (մինչև 2006 թվականի մայիսի 15-ը), Ջորջո Նապոլիտանո | ||
| Հաջորդող | Տուլլիո դե Մաուրո (կրթության նախարար), Ջուլիանո Ամատո (համալսարանների և գիտական հետազոտությունների նախարար) | ||
| Կուսակցություն՝ | Ազատության ժողովուրդ և Forza Italia? | ||
| Կրթություն՝ | Միլանի համալսարան | ||
| Մասնագիտություն՝ | քաղաքական գործիչ և գործարար | ||
| Ծննդյան օր | նոյեմբերի 26, 1949 (73 տարեկան) | ||
| Ծննդավայր | Միլան, Իտալիա | ||
| Քաղաքացիություն |  Իտալիա
| ||
| Ի ծնե անուն | իտալերեն՝ Letizia Brichetto Arnaboldi | ||
| Ամուսին | Gian Marco Moratti? | ||
| Կայք՝ | letiziamoratti.it | ||
| Պարգևներ | |||
Լետիցիա Բրիկետտո Արնաբոլդի (իտալերեն՝ Letizia Brichetto Arnaboldi, ամուսնական ազգանունը՝ Մորատտի (իտալերեն՝ Letizia Moratti), նոյեմբերի 26, 1949, Միլան, Իտալիա), իտալացի կին քաղաքական գործիչ, կրթության, համալսարանների և գիտական հետազոտությունների նախարար Սիլվիո Բերլուսկոնիի կառավարության երկրորդ և երրորդ շրջաններում (2001-2006)։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Լետիցիա Մորատտին ծնվել է 1949 թվականի նոյեմբերի 26-ին Միլանում։ Ապահովագրական բիզնեսի խոշոր գործարար Պաոլո Բրիկետտո Արնաբոլդի (Paolo Brichetto Arnaboldi) և Պաոլա Գվիդայի (Paola Guida) դուստրն է։ Քաղաքագիտություն սովորել է Միլանի համալսարանում, այն ավարտելիս որոշ ժամանակ այնտեղ աշխատել է որպես պրոֆեսոր Ֆաուստո Պոկարի ասիստենտ։ 1992 թվականին դարձել է առաջին կինը Banca Commerciale Italiana տնօրենների խորհրդում, 1994-1996 թվականներին եղել է RAI ռադիոհեռուստատեսային կորպորացիայի նախագահ։ 1996 թվականին գնել է Nicols խումբը, 1998 թվականին դարձել News Corp Europe ընկերության նախագահ, որը վերահսկում էր ավստրալիացի գործարար Ռուպերտ Մերդոքը[1]։
2001 թվականի հունիսի 10-ից մինչև 2005 թվականի ապրիլի 23-ը՝ Բերլուսկոնիի կառավարության առաջին շրջանում, Լետիցիա Մորատտին եղել է կրթության, համալսարանների ու գիտական հետազոտությունների նախարար[2], 2005 թվականի ապրիլի 23-ից մինչև 2006 թվականի մայիսի 17-ը՝ Բերլուսկոնիի կառավարության երրորդ շրջանում, նորից մնացել է նույն պաշտոնին[3]։ Կրթության բնագավառում Մորատտիի առավել հայտնի միջոցառումը, այսպես կոչված, Մորատտիի դպրոցական բարեփոխումն է, որ ձևակերպված է 2003 թվականի մարտի 28-ի № 53 օրենքով[4][5]։
Միալանի քաղաքապետի՝ 2006 թվականի մայիսի 28-ի ընտրություններում Լետիցիա Մորատտին առաջին փուլում հաղթել է ձայների 52 %-ով։ Միլանի քաղաքապետի՝ 2011 թվականի մայիսի 15-16-ի քվեարկության առաջին փուլում Մորատտին ստացել է ձայների 41,58 %-ը՝ զիջելով ձախակենտրոն կոալիցիայի առաջնորդ Ջուլիանո Պիզապիային (48,04 %): Քվեարկության երկրորդ փուլում Պիզապիան հաղթել է ձայների 55,10 %-ով (Մորատտին ստացել է քվեարկողների 44,89 %-ի աջակցությունը)[6]:Քաղաքապետի պաշտոնում Մորատտին որոշում է ընդունել 2015 թվականին Միլանում Համաշխարհային ցուցահանդես կազմակերպելու մասին և սկսել Ecopass ծրագիրը, որ նախատեսում էր հավելյալ հարկ սահմանել ոչ էկոլոգիական շարժիչով ավտոմեքենաների համար[7]։ Միլանի ցուցահանդեսին նախապատրաստվելիս մեծ աշխատանքներ են կատարվել։ Մասնավորապես, քաղաքային տոնավաճառն արդիականացվել է ճարտարապետ Մասիմիլիանո Ֆուկասի մասնակցությամբ (այդ աշխատանքների իրականացման անհրաժեշտությունը քննարկվել է 1980-ական թվականներին)։ Նաև նոր խթան է ստացել քաղաքային տրանսպորտի ենթակառուցվածքի զարգացումը[8]։
Անձնական կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1973 թվականին Լետիցիան ամուսնացել է ձեռնարկատեր Ջան Մարկո Մորատտիի հետ (ծնված 1939 թվականի նոյեմբերի 29-ին), որը Ինտեր ֆուտբոլայի ակումբի սեփականատեր, 60-ական թվականներին հիանալի ակումբ ստեղծած Անջելո Մորատտիի որդին է, «Ինտերի» նոր սեփականատեր Մասիմո Մորատտիի եղբայրը։ Ջան Մորատին մինչ այդ ամուսնացած է եղել լրագրող և գրող Լինա Սոտիսի հետ, վերջիններս ունեին 2 որդի՝ Անջելոն և Ֆրանչեսկոն։ Լետիցիան և Ջանն ունեն 2 երեխա՝ Գիլդան և Գաբրիելեն[9].
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Giorgio Dell’Arti (2014-06-05)։ «Letizia Moratti»։ Cinquantamila giorni (իտալերեն)։ Corriere della Sera։ Արխիվացված է օրիգինալից 2015-07-12-ին։ Վերցված է 2015-07-11
- ↑ «II Governo Berlusconi»։ Portale storico (իտալերեն)։ Camera dei deputati։ Վերցված է 2015-07-11
- ↑ «III Governo Berlusconi»։ Portale storico (իտալերեն)։ Camera dei deputati։ Վերցված է 2015-04-26
- ↑ Ermenegildo Scipioni La scuola e le sue leggi. Compendio delle leggi di Riforma della scuola italiana dal 1924 ad oggi. — Armando Editore, 2010. — P. 720.
- ↑ «Delega al Governo per la definizione delle norme generali sull'istruzione e dei livelli essenziali delle prestazioni in materia di istruzione e formazione»։ LEGGE 28 marzo 2003, n. 53 (իտալերեն)։ normattiva.it։ Վերցված է 2015-07-11
- ↑ «Milano»։ Elezioni Comunali 2011 - Lombardia (իտալերեն)։ la Repubblica։ Վերցված է 2015-07-11
- ↑ «Letizia Moratti» (իտալերեն)։ il Sole 24 Ore։ Վերցված է 2015-07-11
- ↑ «Fiera + Expo, Milano punta a Nord Ovest» (իտալերեն)։ la Repubblica։ Վերցված է 2015-07-11
- ↑ Giorgio Dell’Arti (2014-06-05)։ «Gian Marco Moratti»։ Cinquantamila giorni (իտալերեն)։ Corriere della Sera։ Արխիվացված է օրիգինալից 2016-03-04-ին։ Վերցված է 2014-05-29
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Letizia Moratti. Lady Milano» (իտալերեն)։ BiografieOnline.it։ Վերցված է 2015-07-11
| ||||||||
