Իզոխոր պրոցես

Իդեալական գազում իզոպրոցեսների գրաֆիկներ

P(V) Կախումը իզոխոր պրոցեսի ժամանակ

Իզոխոր պրոցես Այս պրոցեսում համակարգի ծավալը չի փոխվում՝ V = const և ΔV = 0, ուստի՝ հակարգի կատարած աշխատանքը՝ A’ = PΔV = 0, ուստի՝ համակարգի կատարած աշխատանքը՝ A’ = PΔV = 0։ Այս դեպքում ջերմադինամիկայի 1-ին օրենքից կստանանք՝

         ΔU = Q

Եթե համակարգը ջերմաքանակ ստանում է՝ Q > 0, ապ-ա նրա ներքին էներգիան մեծանում է ստացված ջերմաքանակի չափով, իսկ եթե համակարգը շրջապատին (այլ մարմինների) ջերմաքանակ է տալիս Q < 0, ապա նրա ներքին էներգիան տված ջերմաքանակի չափով փոքրանում է։ Այս C = cm և Q = mc(t₂ - t₁) = mc Δt բանաձևերից ջերմունակության համար կստանանք՝

          C = Q/Δt = Q/ΔT,

որտեղ ${\mathcal {4}}$t = ${\mathcal {4}}$T-ն համակարգի ջերմաստիճանի փոփոխությունն է ջերմահաղորդման պրոցեսում։ Քանի որ ջերմաքանակը պրոցեսի ֆունկցիա է, ապա պրոցեսի ձևից կախված կլինի նաև ջերմունակությունը։ Մասնավորապես իզոխոր պրոցեսում Q = ${\mathcal {4}}$U, հետևաբար՝

                  CV = ΔU/ ΔT

որտեղ C_V-ով նշանակված է համակարգի ջերմունակությունը, երբ ծավալը հաստատուն է։ Եթե համակարգը միատոմ իդեալական գազ է, ապա, այս U = 1½m/MN_AK_BT = 1½m/MRT = 1½νRT բանաձևից, ջերմունակության համար կստանանք՝

           CV 3/2 m/MR = 3/2 νR,

որտեղ ν-ն նյութի քանակն է։ Մասնավորապես, մեկ մոլ իդեալական գազի ջերմունակությունն իզոխոր պրոցեսում՝ C_V$\mu$ 3R/2։