Ժյուստին Գուդո
Ժյուստին Գուդո | |
---|---|
Ծնվել է | ապրիլի 14, 1802 |
Ծննդավայր | Լոն-լե-Սոնիե |
Մահացել է | հունիսի 6, 1847 (45 տարեկան) |
Մահվան վայր | Honda, Tolima Department, Կոլումբիա |
Քաղաքացիություն | ![]() |
Մասնագիտություն | ճանապարհորդ հետազոտող, բուսաբան, կենդանաբան, բնագետ, botanical collector և zoological collector |
![]() |
Ժյուստին Գուդո (ֆր.՝ Justin Goudot. ապրիլի 14, 1802, Լոն-լե-Սոնիե - հունիսի 6, 1847, Honda, Tolima Department, Կոլումբիա), ֆրանսիացի հետազոտող և բնագետ կոլեկցիոներ։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գուդոն ծնվել է Ֆրանսիայի Ժուրա քաղաքում։ Նա կցվել է Փարիզի ազգային պատմական բնության թանգարանին՝ որպես կոլեկցիոներ բնագետ։ 1822 - 1842 թվականներին նրան մեղադրանք է առաջադրվել Նոր Գրանադայի կառավարության կողմից գիտական հաստատությունների հիմնման համար։
1828 թվականից Գուդոն սկսեց թռչունների կաշի հավաքել Փարիզի թանգարանի համար, որն այն ժամանակ աշխարհի ամենամեծ թռչունների հավաքածուն էր։ Նա նաև հավաքել է կաթնասուններ, սողուններ, փափկամարմիններ, միջատներ և այլ անողնաշարավորներ, ինչպես նաև բուսաբանական նյութեր։ Նա վերադարձավ Ֆրանսիա 1842 թվականի դեկտեմբերին և 1843-1846 թվականներին հրատարակեց մի շարք հոդվածներ Կոլումբիայի բուսական և կենդանական աշխարհի վերաբերյալ։ 1848 թվականից հետո նա կրկին այցելեց Կոլումբիա, որտեղ նա մահացել է մոտ 1850 թվականին։
Փայլուն-կանաչ կոլիբրին (Lepidopyga goudoti) անվանել է նրա պատվին Ժյուլ Բուրսիեն, իսկ Ռենե-Պրիմեվեր Լեսսոնը նրա համար անվանել է մանգաղաթև գուան (Chamaepetes goudotii): Գուդոյի հավաքած դիպտերան նկարագրվել է Պիեռ-Ժյուստին-Մարի Մակքվարտի կողմից։
Օձի մի տեսակ՝ Leptotyphlops goudotii, նրա պատվին անվանվել է Անդրե Մարի Կոնստան Դյումերիլի և Գաբրիել Բիբրոնի կողմից[1]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Beolens B, Watkins M, Grayson M. 2011. The Eponym Dictionary of Reptiles. Baltimore: Johns Hopkins University Press. xiii + 296 pp. 978-1-4214-0135-5. ("Goudot, J.-M.", p. 104).
Լրացուցիչ ընթերցում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Edited Laboratoire, 1981 Histoire et nature : Cahiers de l' Association pour l' Histoire des Sciences de la Nature Paris, Laboratoire d'Ethnobotanique.
|