Էդիկ Բաղդասարյան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Բաղդասարյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Էդիկ Բաղդասարյան
Ծնվել էդեկտեմբերի 7, 1962(1962-12-07) (61 տարեկան)
ԾննդավայրՇուշի, Շուշիի շրջան (ԼՂԻՄ), Լեռնային Ղարաբաղ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ և  Հայաստան
ԿրթությունԵՊՀ հայ բանասիրության ֆակուլտետ (1984) և ՄՊՀ ժուռնալիստիկայի ֆակուլտետ (1987)
ԵրկերShadow Diplomats?[1], Pandora Papers?[1], Դրախտային փաստաթղթեր[1], Պանամայի փաստաթղթեր[1] և Swiss Leaks?[1]
Մասնագիտությունլրագրող, իրավապաշտպան և գրող
ԱշխատավայրՀայաստանի Հանրային Հեռուստաընկերություն, Հայաստանի պաշտպանության նախարարություն և Հետք (առցանց պարբերական)
Պարգևներ և
մրցանակներ
ԱնդամությունՀետաքննող լրագրողների միջազգային կոնսորցիում[1]

Էդիկ Բաղդասարյան (դեկտեմբերի 7, 1962(1962-12-07), Շուշի, Շուշիի շրջան (ԼՂԻՄ), Լեռնային Ղարաբաղ, ԽՍՀՄ), հայ լրագրող, որն առավել հայտնի է իր հետաքննական նյութերով, որոնք ուղղված են եղել տարբեր տարիներին Հայաստանի կառավարության կողմից թույլատրված կոռուպցիոն դեպքերի բացահայտմանը։ Ղեկավարում է «Հետաքննող լրագրողներ» ՀԿ-ն։ «Հետք» առցանց պարբերականի գլխավոր խմբագիրն է[3]։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Էդիկ Բաղդասարյանը ծնվել է 1962 թվականի դեկտեմբերի 7-ին ԼՂԻՄ Շուշի քաղաքում։ 1981-1984 թվականներին սովորել է Երևանի պետական համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետում, իսկ 1984-1987 թվականներին՝ Մոսկվայի պետական համալսարանի ժուռնալիստիկայի ֆակուլտետում։ 1987-1993 թվականներին եղել է Հայաստանի պետական հեռուստատեսության կրտսեր խմբագիր, այնուհետև՝ խմբագիր, գրական ծրագրերի խմբագիր, նամակների բաժնի խմբագիր, «Օր 7-րդ» ծրագրի գլխավոր խմբագիր։ 1993-1995 թվականներին ծառայել է Հայաստանի զինված ուժերում։ 1995 թվականին եղել է Հայաստանի պաշտպանության նախարարության վավերագրական ֆիլմերի ստուդիայի տնօրեն։ 1995-1999 թվականներին աշխատել է որպես անկախ լրագրող։ 1999 թվականից մինչ օրս գլխավորում է «Հետաքննող լրագրողներ» ՀԿ-ն։ Ներկայումս «Hetq.am» առցանց պարբերականի գլխավոր խմբագիրն է։ Ղեկավարում է նաև «Վերսուս» ստուդիան[4]։ 2000 թվականից մինչ օրս նախագահում է «Հայաստանում հետաքննող լրագրողների ասոցիացիան»։

Հարձակում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2008 թվականի նոյեմբերի 17-ին Էդիկ Բաղդասարյանը հարձակման է ենթարկվել։ Հարձակումը տեղի է ունեցել ժամը 20։00-ի սահմաններում, երբ լրագրողը դուրս է եկել Բուզանդի 1/3 հասցեում գտնվող «Հետք» առցանց պարբերականի գրասենյակից և մոտեցել իր ավտոմեքենային[5]։ Ըստ լրագրողի՝

Միանգամից երկու հոգի հարձակվեցին՝ հենց մեքենայի դիմացից։ Խփեցին, նոր հասկացա, որ ինձ խփում են։ Սկսեցինք իրար խփել՝ իրենք ինձ, ես՝ իրենց։ Հեռախոսս ձեռքիս էր։ Մեկին՝ բերանին խփեցի։ Նույնիսկ՝ հեռախոսը արյունոտ է, ըստ երեւույթին՝ նրա բերանի արյունն էր։ Ինքը ահագին հետ գնաց։ Որ հետ գնաց՝ ես իր դեմքը տեսա։ Մենակ այդ մեկի դեմքն եմ աղոտ հիշում, որ փորձեմ՝ կարող եմ վերարտադրել։ Մեկ էլ հետեւից հարվածեց գլխիս։ Ես չգիտեմ ինչու, ինձ թվում է, քարով էր [հարվածը], անընդհատ ասում եմ քարով, բայց կարող է՝ երկաթով էր։

Հարվածից հետո լրագրողն ուշագնաց է եղել, հետո ուշքի եկել։ Ըստ նրա՝ հարձակվողները փախուստի են դիմել, երբ մոտակա շինության պարեկապահակային ծառայության աշխատակիցը օդ է կրակել։

Դեպքի առթիվ ոստիկանության Կենտրոն քննչական բաժնում հարուցվել է քրեական գործ՝ դիտավորությամբ, մի քանի հոգու կողմից անձին միջին ծանրության վնասվածք հասցնելու հոդվածով[6]։

Դեպքից մի քանի օր անց լուրեր են տարածվել, թե ծեծի կազմակերպիչը եղել է ՀՀԿ-ական նախկին պատգամավոր, բնապահպանության նախկին նախարար Վարդան Այվազյանը։ Հետագայում Վարդան Այվազյանը հերքել է այդ լուրը՝ նշելով, որ դեպքի օրը բացակայել է երկրից[7]։

Մրցանակներ և պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1998 թվականին ստացել է Երևանի մամուլի ակումբի մրցանակը՝ «Ֆիլմ-հետաքննությունների համար» անվանակարգում։ 2000 թվականին Շողակաթ հեռուստաընկերության կողմից արժանացել է մրցանակի՝ «Լավագույն սցենար» անվանակարգում։ 2011 թվականին ստացել է «Մամուլի ազատության ժամանակը» մրցանակ՝ հետաքննական լրագրության զարգացման, անկախ դիրքորոշման և մասնագիտական խիզախության համար[4]։

Անձնական կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ամուսնացած է, ունի երկու որդի։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 https://www.icij.org/journalists/edik-baghdasaryan/
  2. https://www.webcitation.org/6HEZqAjAj?url=http://www.zeit-stiftung.de/home/index.php?id=595
  3. Investigative Journalist Attacked in Yerevan, Armenia Liberty (RFE/RL), November 18, 2008.
  4. 4,0 4,1 «:: ԵՐԵՎԱՆԻ ՄԱՄՈՒԼԻ ԱԿՈՒՄԲ ::ԲԱՂԴԱՍԱՐՅԱՆ Էդիկ | YPC» (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2019 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
  5. «ՀԱՐՁԱԿՈՒՄ ԷԴԻԿ ԲԱՂԴԱՍԱՐՅԱՆԻ ՎՐԱ / VIDEO /». A1Plus. Վերցված է 2019 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
  6. «Բռնություն է կիրառվել լրագրող Էդիկ Բաղդասարյանի նկատմամբ». «Ազատ Եվրոպա/Ազատություն» ռադիոկայան. Վերցված է 2019 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
  7. ««Հետք»-ի խմբագրի ծեծի հետ Վարդան Այվազյանը կապ չունի». www.tert.am. Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ դեկտեմբերի 13-ին. Վերցված է 2019 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.