Զելյինի - Բեզսոնովայի քաղաքային դաստակերտ
 | |
|---|---|
 | |
| Տեսակ | կալվածք և ճարտարապետական հուշարձան |
| Երկիր |  Ռուսաստան |
| Տեղագրություն | Տագանսկի շրջան |
| Առաջին հիշատակում | 19-րդ դար |
| Ճարտարապետ | Վլադիմիր Ադամովիչ |
| Ժառանգության կարգավիճակ | Ռուսաստանի դաշնային մշակութային ժառանգության օբյեկտ[1] |
 | |
 | |
Ն. Ե. Զելյինի - Վ. Ա. Բեզսոնովայի քաղաքային դաստակերտ (ռուս.՝ Городская усадьба Н. Е. Зельина — В. А. Безсоновой), գտնվում է Մոսկվայում, Գոնչարնայա փողոցի և Գոնչարնի 1-ին նրբանցքի խաչմերուկում։ Հասցեն՝ Գոնչարնայա փողոց, թիվ 35/5, շինություն 1 (մետրոյի «Տագանսկայա» կայարան)։ Վերակառուցվել է ճարտարապետ Վլադիմիր Ադամովիչի նախագծով։ Ունի մշակութային ժառանգության դաշնային նշանակության օբյեկտի կարգավիճակ[2] (գրանցման համար՝ 7737981000)[3]։
Նկարագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Դաստակերտն ամպիր ոճով կառուցվել է 1830-ական թվականներին, XIX դարի 2-րդ կեսին վերակառուցվել է։ Հնարավոր է, որ գոյություն ունեցող շենքը եղել է դաստակերտի կողաշենք, իսկ գլխավոր շենքը չի պահպանվել։ Ճակտոնի ծեփվածքներում առկա են թռչուններ, ռազմական խորհրդանշաններ և քնար (կամ տավիղ)[2]։ Արծիվների գլուխներով քնարներ կան նաև ծեփածո ծոփորի վրա, որը ձգվում է շենքի անմիջապես տանիքի տակ։ Ծեփվածքի եզրերին թաքնվել են փոքր գիշատիչներ։
Տան պատին փակցված է հուշատախտակ[4]։
Հավանական է, որ տան հետնամասում եղել են ծառայությունները։ 1920-ական թվականներին ախոռները վերափոխվել են շինարարների համար բնակարանների[4]։
Դաստակերտի ամպիրային ցանկապատը, որը զարդարված է կամարիկաշարով, մասամբ քանդվել է՝ 2016 թվականի ապրիլին կեսերին ընկնելով հարևանությամբ փորված փոսը։
Սեփականատերեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Տան սեփականատերերից մեկը եղել է վաճառական Ն. Ե. Զելյինը, որը 1841 թվականին եղել է Դմիտրովսկոյե կալվածքի Դեմետրիոս Սալոնիկցի եկեղեցու երեցփոխ։ Հաջորդ տիրուհին՝ Վարվառա Անդրեևնա Բեզսոնովան, տունը ժառանգել է XIX դարի վերջին[4]։ Հեղափոխությունից հետո այն ազգայնացվել է։
Այժմ 1025 մ² ընդհանուր մակերեսով շենքը զբաղեցնում է «Գոնչարնայա» բիզնես-կենտրոնը[4]։