Դանիել Միտտերան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Դանիել Միտտերան
ֆր.՝ Danielle Mitterrand
Դիմանկար
Ծնվել էհոկտեմբերի 29, 1924(1924-10-29)[1][2][3]
ԾննդավայրՎերդեն, Ֆրանսիա
Մահացել էնոյեմբերի 22, 2011(2011-11-22)[4][1][2][…] (87 տարեկան)
Մահվան վայրՓարիզ, Ֆրանսիա
ԳերեզմանQ82572028?
Քաղաքացիություն Ֆրանսիա
Մայրենի լեզուֆրանսերեն
Մասնագիտությունգրող, քաղաքական գործիչ և Ֆրանսիական դիմադրության մարտիկ
ԱմուսինՖրանսուա Միտտերան
Զբաղեցրած պաշտոններՖրանսիայի առաջին տիկին
ԿուսակցությունՍոցիալիստական կուսակցություն
Պարգևներ և
մրցանակներ
ԵրեխաներԺան-Քրիստոֆ Միտտերան և Ժիլբեր Միտտերան
 Danielle Mitterrand Վիքիպահեստում

Դանիել Միտտերան (ֆր.՝ Danielle Mitterrand, ծննդյամբ՝ Դանիել Էմիլիեն Իզաբել Ժուզ, ֆր.՝ Hélène Carrère d'Encausse (հոկտեմբերի 29, 1924(1924-10-29)[1][2][3], Վերդեն, Ֆրանսիա - նոյեմբերի 22, 2011(2011-11-22)[4][1][2][…], Փարիզ, Ֆրանսիա), Ֆրանսիայի նախկին նախագահ Ֆրանսուա Միտտերանի կինը, Ֆրանսիայի առաջին տիկին (1981-1995 թթ.), հասարակական գործիչ։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դանիելը ծնվել է 1924 թվականի հոկտեմբերի 29-ին Մյոզ դեպարտամենտի Վերդեն քաղաքում։ Մայրը՝ Ռենե Ֆլակոտը (1890-1971 թթ.) եղել է ուսուցիչուհի, հայրը՝ Անտուան ​​Գուսեն՝ (1885-1958 թթ.) քոլեջի տնօրեն։

Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ Դանիելը եղել է Ֆրանսիական դիմադրության շարժման անդամ, կապեր է ունեցել «Մաքի» խմբավորման անդամների հետ, օգնել նրանց։ Այդ ընթացքում էլ ծանոթացել է Ֆրանսուա Միտտերանի հետ, և 1944 թվականի հոկտեմբերի 28-ին նրանք ամուսնացել են[7]։ Ամուսնությունից ծնվել է երեք որդի՝ Պասկալը 1945 թ. (մահացել է մանուկ հասակում, նույն թվականին), Ժան-Քրիստոֆ (1946 թ.) և Ժիլբերը (1949 թ.)[8]։

1981 թվականի Ֆրանսիայի նախագահական ընտրություններից հետո դառնում է Ֆրանսիայի առաջին տիկինը՝ կենտրոնանալով հասարակական գործունեության մեջ՝ մասնավորապես երրորդ երկրներին մարդասիրական օգնության կազմակերպման մեջ։

1986 թվականին նա հիմնադրել է «Ֆրանս Լիբերտե-Դանիել Միտտերանի ֆոնդ» հումանիտար կազմակերպությունը, որը զբաղվում էր անօթևան մարդկանց օգնություն ցուցաբերելով։

Դանիել Միտտերանն ակտիվորեն աջակցել է Կուբայում տեղի ունեցած հեղափոխությանը, Նիկարագուայի սանդինիստական հեղափոխությանը, քրդստանի անկախության շարժմանը։

Աշխատություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • La Levure du pain, édition , 1992
  • En toutes libertés, Ramsay, 1996.
  • Ces hommes sont avant tout nos frères, Ramsay, 1996 (sur les indiens du Chiapas).
  • Le Printemps des insoumis, Ramsay, 1998
  • La Torture en Tunisie : Comité pour le respect des libertés et des droits de l’homme en Tunisie, Le Temps des cerises, 2000.
  • Échanger la vie, Actes sud, 2000
  • Le Livre de ma mémoire, Édition Jean-Claude Gawsewitch Archived 2008-09-24 at the Wayback Machine., 2007 et Folio Mot à mot, Le Cherche midi, 2010 978-2-7491-1577-1.
  • Ce que je n'accepte pas, entretiens inédits avec Gilles Vanderpooten, Éditions de l'Aube, 2012.

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 GeneaStar
  3. ↑ 3,0 3,1 AlKindi
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 http://www.bbc.co.uk/news/world-europe-15832655
  5. ↑ Dettaglio decorato (իտալ.) — presidenza della Repubblica Italiana.
  6. ↑ http://www.ordens.presidencia.pt/?idc=154
  7. ↑ ««Миттеран» означает «средина земли» | Институт социально-политических исследований»։ ispr.ru։ Արխիվացված է օրիգինալից 2018-01-01-ին։ Վերցված է 2018-10-11 
  8. ↑ «Франсуа Миттеран (Francois Mitterrand) - это»։ economic-definition.com (ռուսերեն)։ Արխիվացված է օրիգինալից 2018-09-26-ին։ Վերցված է 2018-10-11 

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

 ⛭ 
  Թեմատիկ կայքեր
Բառարաններ և հանրագիտարաններ
Վիիքպահեստ
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Դանիել_Միտտերան&oldid=8528183» էջից