Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Գրիգոր Գյուլյան (Կիւլեան) (Գրիգոր Յակոբի Գյուլեջյան (Կիւլլիւճեան)), դեկտեմբերի 31, 1912(1912-12-31) - ապրիլի 28, 1974(1974-04-28)), հայ բանաստեղծ, ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ 1946 թվականից։
Ծնվել է Հայկական Կիլիկիայի Սիս քաղաքում։ 1921 թվականին տեղափոխվել է Բեյրութ։ 1927 թվականին ավարտել է Բեյրութի Ս. Նշան ազգային վարժարանը, ապա մեկ տարի սովորել ֆրանսիական քոլեջում։ Նրա առաջին բանաստեղծությունը տպագրվել է 1933 թվականին, Արշակ Չոպանյանի խմբագրությամբ լույս տեսնող «Անահիտ» հանդեսում։ 1946 թվականին ներգաղթել է Հայաստան։ 1960 թվականին ավարտել է Երևանի հեռակա մանկավարժական ինստիտուտի լեզվագրական ֆակուլտետը։ 1960 թվականից հայ ժողովրդի պատմություն, հայոց լեզու և գրականություն է դասավանդել Երևանի կոոպերատիվ ինստիտուտում։ Մահացել է Երևանում[1]։
- Հայրենիք (բանաստեղծություններ), Երևան, Հայպետհրատ, 1950, 50 էջ։
- Կյանքի մեջեն, Երևան, «Հայաստան», 1969, 172 էջ։
- Աբովյանի արձանի առաջ։ «Գրական թերթ», 1948, № 2:
- ↑ Գրական տեղեկատու. Երևան: «Սովետական գրող». 1981. էջ 92-93.
