Գերցենի և Օգարյովի հուշարձաններ Մոխովայա փողոցում
 | |
|---|---|
 Ալեքսանդր Գերցենի հուշարձանը | |
 | |
 | |
| Տեսակ | հուշարձան |
| Ճարտարապետ | Viktor Dmitrievitsj Kokorin? |
| Ստեղծում | 1922 |
| Երկիր |  Ռուսաստան |
| Բնակավայր | Տվերսկի շրջան |
| Մասն է | Buildings of Moscow State University (Mokhovaya Street)? |
| Ներկա վիճակ | Կանգուն |
 Statues of Alexander Herzen and Nikolay Ogarev (Mokhovaya Street) Վիքիպահեստում | |
Ալեքսանդր Գերցենի և Նիկոլայ Օգարյովի հուշարձաններ (ռուս.՝ Памятники Александру Герцену и Николаю Огарёву), հուշարձաններ Մոսկվայի Մոխովայա փողոցում, ՄՊՀ-ի հին շենքի դիմաց (Մոխովայա փողոց, տուն 11), որոնք կազմում են միասնական համակառույց։ Բացվել են 1922 թվականին։ Հուշարձանների հեղինակներն են քանդակագործ Նիկոլայ Անդրեևը[1] և ճարտարապետ Վիկտոր Կոկորինը[2]։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1919 թվականի օգոստոսին քանդակագործ Ն. Ա. Անդրեևին հանձնարարվել է պատրաստել դեմոկրատ, փիլիսոփա և հրապարակախոս Ալեքսանդր Գերցենի հուշարձանը` նրա մահվան 50-րդ տարելիցի առթիվ։ Այդ արձանը նախատեսվում էր տեղադրել 1920 թվականի հունվարի 20-ին` ՄՊՀ-ի դիմաց։ Քանի որ հուշարձանը սկզբնապես նախատեսվում էր տեղադրել վերջերս վերանորոգված ցանկապատի տեղում, դրան ընդդիմացել էր ՌԽՖՍՀ լուսավորության ժողկոմիսարիատը։ Այդժամ Անդրեևն առաջարկել է ստեղծել երկու հուշարձան` Գերցենի և Օգարյովի` դրանք տեղադրելով պուրակի խորքում մուտքի երկու կողմերում։ Աշխատանքին հատկացված ժամկետները շատ սեղմ էին, ուստի Ն. Ա. Անդրեևը ներգրավեց իր եղբորը` քանդակագործ Վ. Ա. Անդրեևին։ Սակայն նույնիսկ երկուսով նրանց չհաջողվեց ավարտել ժամկետին, և 1920 թվականի հունվարին տեղի ունեցավ միայն հուշարձանների հիմնարկեքը։ Հուշարձանների բացումը տեղի ունեցավ միայն 1922 թվականի դեկտեմբերի 10-ին[2]` մոնումենտալ քարոզչության լենինյան պլանի շրջանակներում[1]։
Նկարագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հուշարձանները պատրաստված են մարմարի փշուրներով բետոնից։ Ա. Ի. Գերցենը պատկերված է կանգնած ամբողջ հասակով` կրծքին խաչած ձեռքերով։ Նրա աջ ուսին թիկնոց է, որի դեկորատիվ ծալքերը թափվում են ներքև։ Ն. Պ. Օգարյովը ևս պատկերված է ամբողջ հասակով` ծալված աջ ձեռքին գցած թիկնոցով[1]։
Արվեստագետ Ն. Դ. Սոբոլևսկին գրել է[3].
|
Հուշարձանները տեղադրելով ճակատի կողային թևերին մոտ այնպես, որ դրանք հիմնականում հնարավոր է դիտել երեք կետից` դիմացից և աջ ու ձախ կողմերից, հեղինակը խուսափել է հուշարձանները շենքի դեկորատիվ ավելորդ «կցորդը» դարձնելուց` դրանք ներառելով ընդհանուր համակառույցում որպես առանձին բաղադրիչներ։ Միանման պատվանդանների գնահատման որոշակի «ձախությունը» ավելի է ամրապնդում հուշարձանների անկախությունը։ | 
|
Գերցենի և Օգարյովի այլ հուշարձաններ Մոսկվայում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Բացի այս զույգ հուշարձանից, Մոսկվայում կա Գերցենի ավելի ուշ հուշարձան Տվերսկոյ բուլվարում, ինչպես նաև Գերցենի և Օգարյովի երդման հուշարձան Վորոբյովի գորիում։
Պատկերասրահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
-
Նիկոլայ Օգարյովի հուշարձանը -
Ալեքսանդր Գերցենի հուշարձանը
.JPG)
.JPG)
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Кожевников Р. Ф. Памятники Герцену А. И. и Огареву Н. П. // Скульптурные памятники Москвы. — М.: Московский рабочий, 1983.
- ↑ 2,0 2,1 Алексей Миторфанов Арбат. Прогулки по старой Москве.
- ↑ Соболевский Н. Д. Скульптурные памятники и монументы в Москве. — М.: Московский рабочий, 1947. — С. 39.