Բլայբուրգ
Քաղաք | |||
---|---|---|---|
Բլայբուրգ | |||
| |||
Երկիր | Ավստրիա | ||
Շրջան | Ֆյոլկերմարկտ | ||
Համայնք | Völkermarkt District? | ||
Ղեկավար | Շտեֆան Ֆիզոչնիգ | ||
Մակերես | 69.72 քառ. կմ կմ² | ||
ԲԾՄ | 479 մ մ | ||
Խոսվող լեզուներ | գերմաներեն | ||
Բնակչություն | 3988 մարդ (2005) մարդ | ||
Խտություն | 58 մարդ/քառ. կմ մարդ/կմ² | ||
Ժամային գոտի | UTCUTC+1:00, ամռանը UTC+2:00 | ||
Հեռախոսային կոդ | 0 42 35 | ||
Փոստային ինդեքս | 9150 | ||
Փոստային դասիչ | 9150 | ||
Ավտոմոբիլային կոդ | VK | ||
Պաշտոնական կայք | bleiburg.gv.at | ||
| |||
Բլայբուրգ կամ Պլիբերկ (գերմ. Բլեյբուրգ, սլով. Պիլբերկ)՝ քաղաք Ավստրիայում, Կարինտիա դաշնային երկրում։
Մտնում է Ֆյոլկերմարկտ շրջանի կազմի մեջ։ Բնակչությունը կազմում է 3988 մարդ (2005 թվականի դեկտեմբերի 31-ի դրությամբ)։ Զբաղեցում է 69,72 կմ2 տարածք։ Պաշտոնական կոդը՝ 2 08 01:
Քաղաքը պատմության մեջ ստացել է ողբալի հայտնություն՝ կապված 1945 թվականի բլայբուրգյան սպանդ իրադարձությունների հետ, երբ հարավսլավական պարտիզանական զինված ուժերը իրականացրին զանգված ոչնչացում Ավստրիա փախած խորվաթ մեծահասակներին և սլովակ կոլաբորացինիստներին[1]։
Ժողովրդագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ըստ 2001 թվականի հաշվառման՝ բնակչությունը 4083 բնակիչ է, նրանցից 64.6%-ը ավստրիացիներ են, 30.4%-ը՝ կարինտյան սլովենացիներ և 2.5%-ը բոսնիացիներ։
Քաղաքում 92.2%-ը կաթոլիկ է, 1.7%-ը ուղղափառ, և 1.6%-ը մուսուլման։ 4.5%-ը չունի կրոնական պատկանելիություն[2]։
Նկարներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]-
Սանկտ-Ֆոլարին ծխական եկեղեցու կողային խորանը
-
Բլայբուրգ ամրոց
-
Բլայբուրգի մշակույթի տունը սլովենական գրությամբ՝ Kulturni Dom Pliberk)
Քաղաքական իրավիճակը
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Կոմունայի քաղաքապետը Շտեֆան Ֆիզոչնիգն է (Ավստրիայի սոցիալ-դեմոկրատական կուսակցություն)՝ ըստ 2003 թվականի ընտրությունների արդյունքների։
Կոմունայի ներկայացուցիչների խորհուրդը (գերմ.՝ Gemeinderat) բաղկացած է 23 տեղից։
- ԱԺԿ-ը զբաղեցնում է 9-րդ տեղը։
- ԱՍԴԿ-ը զբաղեցնում է 8-րդ տեղը։
- Enotna Lista կուսակցությունը զբաղեցնում է 5-րդ տեղը։
- ԱԱԿ-ը զբաղեցնում է 1-ին տեղը։
Տես նաև
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ Sundhaussen, Holm. Jugoslawien und seine Nachfolgestaaten 1943-2011 Eine ungewöhnliche Geschichte des Gewöhnlichen. — 2., aktual. Aufl. — Wien: Böhlau Wien, 2014. — 577 Seiten с. — ISBN 978-3-205-79609-1, 3-205-79609-8, 978-3-205-79362-5, 3-205-79362-5
- ↑ 6. Vom Helden der liegen und Triegen anvienc // Noch nicht genug der Vorrede. — Berlin, Boston: DE GRUYTER. — ISBN 978-3-11-023961-4.
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Պաշտոնական կայք(գերմ.)
Այս հոդվածը կատեգորիայի կարիք ունի։ Դուք կարող եք օգնել նախագծին՝ կատեգորիա գտնել կամ ստեղծել ու ավելացնել հոդվածին։ |