Բարև ձեզ, երեխաներ
 ռուս.՝ Здравствуйте, дети! | |
|---|---|
| Երկիր | .svg){kind=small} ԽՍՀՄ |
| Ժանր | դրամա |
| Թվական | 1962 |
| Լեզու | ռուսերեն |
| Ռեժիսոր | Մարկ Դոնսկոյ |
| Դերակատարներ | Ալեքսեյ Ժարկով |
| Կինոընկերություն | Մաքսիմ Գորկու անվան կինոստուդիա |
| Տևողություն | 88 րոպե[1] |
| IMDb | ID 0056717 |
«Բարև ձեզ, երեխաներ» (ռուս.՝ «Здравствуйте, дети!»), 1962 թվականի խորհրդային գեղարվեստական ֆիլմ, որը նկարահանել է ռեժիսոր Մարկ Դոնսկոյը[2] Մաքսիմ Գորկու անվան կինոստուդիայում։
Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Պիոներական ճամբարի տնօրեն Ելենա Իվանովնան կազմակերպում է ներկայիս պիոներների հանդիպումը տարբեր երկրների առաջին պիոներների հետ, ովքեր տարիներ առաջ եկել էին այս ճամբար։ Հավաքելով անցյալի և ներկայի պիոներներին՝ նա հիշում է, թե ինչպես է եղել նախկինում։
Պիոներական ճամբարում միջազգային հերթափոխ է, որին եկել են երեխաներ Խորհրդային Միությունից, Գերմանիայից, Ֆրանսիայից, ԱՄՆ-ից, Ճապոնիայից և այլ երկրներից։ Խորհրդային երեխաները, Ելենա Իվանովնայի հորդորով, հանդես են գալիս որպես իմաստուն տանտերեր՝ չտրվելով բոլոր տեսակի սադրանքներին։ Իսկ այդպիսիք շատ են. երկու ամերիկացի տղաներ՝ սևամորթ ու սպիտակամորթ, շարունակում են հավատարիմ մնալ այն ժամանակվա ԱՄՆ-ին բնորոշ ռասայական անհավասարության պրակտիկային։ Ֆրանսիացի և գերմանացի տղաների միջև միասնություն չկա։
Միջազգային մանկավարժական կոլեկտիվը պայմանավորվել է հրաժարվել քարոզչությունից։ Բայց ժամանակ առ ժամանակ պայմանավորվածությունը խախտվում է. օրինակ՝ կաթոլիկ քահանան թույլ է տալիսռադիոյով լսել Սուրբ Պետրոսի տաճարի պատարագը։
Ճամբար է գալիս ճապոնացի աղջիկ Ինեկոն։ Մի գեղեցիկ օր նրա մոտ ճառագայթային հիվանդություն է դրսևորվում։ Փոքրիկ աղջկա ողբերգությունը միավորում է բոլոր պիոներներին։ Տղաները գնում են Ինեկոյի համար լեգենդար «կյանքի խոտ» փնտրելու։ Նրա համար թղթե կռունկներ են պատրաստում, իսկ բուժման համար ճամբար է գալիս միջազգային բժշկական կոնսիլիումը։ Եվ երեխաները, և մեծահասակները միավորվում են մեկ մղումով՝ կանխելու նոր Հիրոսիման։
Դերերում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
| Դերասան | Դեր |
|---|---|
| Լյուդմիլա Սկոպինա | միջազգային պիոներական ճամբարի տնօրեն Ելենա Իվանովնա |
| Բորիս Վինոգրադով | պաստոր |
| Լեոնորա Պանկովսկայա | ամերիկացի ուսուցչուհի Էլեոնորա |
| Լ. Գալստյան | իտալացի ուսուցչուհի Ստելլա |
| Էդուարդ Իզոտով | ջոկատավար Տոլյա |
| Սվետլանա Ալեքսեևա | բժիշկ Մաշենկա |
| Լև Զոլոտուխին | պրոֆեսոր Ինոկենտիև |
| Յակով Կիսիդո | պրոֆեսոր Ուսիխարա |
| Գեղամ Ոսկյան | պրոֆեսոր Պերիգո |
| Ռալֆ Փարքեր | պրոֆեսոր Էյբրիջ |
| Էրվին Կնաուսմյուլլեր | պրոֆեսոր Այզենախ |
| Վլադիմիր Սալով | խորհրդային զինվոր |
| Հայնց Բրաուն | գերմանացի զինվոր |
| Նատաշա Կիսիդո | Ինեկո |
| Յուրա Զախարով | Վանյա |
| Ալյոշա Ժարկով[3] | պիոներ Լենինգրադից Պետյա |
| Վոլոդյա Եվստաֆև | Լյովա |
| Գոգի Թվալավաձե | Գիգո |
| Միխայիլ Յանուշկևիչ | Տիմկա |
| Միշա Լապշին | |
| Տիտո Ռոմալիո | Պոլ |
| Լոլիկ Ռոմալիո | Պոլի քույրը |
| Նիկոլայ Յուդին | այգեգործ |
| Պավել Չուխրայ[4][5][6] |
Նկարահանող խումբ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Սցենարի հեղինակներ՝ Իրինա Դոնսկայա, Իոսիֆ Պրուտ
- Բեմադրող ռեժիսոր՝ Մարկ Դոնսկոյ
- Օպերատորներ՝ Միխայիլ Յակովիչ, Վլադիմիր Չիբիսով
- Բեմադրող նկարիչ՝ Պ. Պաշկևիչ
- Ռեժիսորներ՝ Վ. Ռոգովոյ, Ա. Շեյն
- Կոմպոզիտոր՝ Պավել Չեկալով
- Հնչյունային օպերատոր՝ Դ. Ֆլյանգոլց
- Երգերի տեքստի հեղինակ՝ Լեոնիդ Դերբենյով
- Ֆիլմի տնօրեն՝ Ն. Գոֆման
Նկարահանումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ֆիլմի տեսարանների մեծ մասը նկարահանվել է «Արտեկ» համամիութենական պիոներական ճամբարում՝ «Ծովային» (ռուս.՝ Морская) դրուժինայի տարածքում։ Ճապոնացի բժշկի դերում նկարահանվել է դերակատար Ինեկոյի հայրը՝ ԼՊՀ ռուսաց լեզվի դասախոս Յակով Կիսիդոն։
Փաստեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ֆիլմն սկսվում է Մաքսիմ Գորկուց մեջբերումով[7].
Նայում ես երեխաներին և ուզում ես ուրախ ու բարձրաձայն գոռալ.
– Հե՜յ, մարդիկ։ Կեցցե՛ ձեր ապագան։Բնօրինակ տեքստ (ռուս.)Смотришь на детей и хочется кричать им, весело и громко:
- Ֆիլմի գլխավոր հերոսուհու նախատիպը ճապոնացի աշակերտուհի Սադակո Սասակին է, որը մահացել է ճառագայթային հիվանդությունից 1955 թվականին։
- Ֆիլմը վերականգնվել է Մ.Գորկու անվան կինոստուդիայում 1975 թվականին։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Internet Movie Database — 1990.
- ↑ Бумажный журавлик счастья, летящий над Гадячем
- ↑ С актером Алексеем Жарковым простятся только самые близкие
- ↑ Экстренная госпитализация? Что случилось с Чухраем
- ↑ Режиссеру Павлу Чухраю - 70
- ↑ Павел Григорьевич Чухрай. Биографическая справка
- ↑ «Максим Горький. «Сказки об Италии», глава XVII» (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հուլիսի 17-ին. Վերցված է 2012 թ․ մարտի 9-ին.
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
|
