«Բադիկը, որ չէր կարողանում խաղալ ֆուտբոլ » (ռուս.՝ «Утёнок, который не умел играть в футбол»), խորհրդային կարճամետրաժ մուլտիպլիկացիոն ֆիլմ՝ ստեղծված 1972 թվականին ռեժիսոր Վիտոլդ Բորձիլովսկու կողմից «Սոյուզմուլտֆիլմ» կինոստուդիայում։
Համադասարանցիներն ամեն օր ծաղրում են բծավոր բադիկին ու ծիծաղում նրա վրա, որովհետև նա չի կարողանում ֆուտբոլ խաղալ։ Լճակի մոտ նրան հաճախ կոչում են վախկոտ և դրդում, որ նա ցատկի ջրի մեջ։ Բադիկը չի կարողանում լողալ կամ ֆուտբոլ խաղալ։ Փոխարենը նա լավ նվագում է շեփոր, բայց դա ոչ ոքի պետք չէ, բացի հենց իրենից։ Սակայն երբ բադիկները որոշում են կառուցել իրենց խաղահրապարակը, և ոչինչ չի ստացվում, բծավոր բադիկը նրանց համար շեփոր է նվագում, և երաժշտության ներքո բադիկները տրամադրվում են ու ավարտին հասցնում խաղահրապարակի կառուցումը։ Հաջորդ օրը բադիկները ֆուտբոլ են խաղում սագերի դեմ և պարտվում են, բայց դրությունը փրկում է բծավոր բադիկը, որը նրանց համար նվագում է շեփոր։ Բադիկները ոգևորվում են նրա նվագից ու հաղթում սագերին։ Չնայած նրան, որ հաղթում են ֆուտբոլիստ բադիկները, նրանք շնորհակալություն են հայտնում բծավոր բադիկին իրենց օգնելու համար։ Հաջորդ օրը երաժիշտ բադիկն իր քրոջ ու ճահճի գորտերի հետ սովորում է կատարել երաժշտական կոմպոզիցիա։
1978 թվականին թողարկվել է մուլտֆիլմի շարունակությունը «Ինչպես երաժիշտ բադիկը դարձավ ֆուտբոլիստ» (ռուս.՝ «Как утёнок-музыкант стал футболистом») վերնագրով[1]։