Արյունամիզություն
| Արյունամիզություն | |
|---|---|
 | |
| Տեսակ | ախտանիշ կամ նշան |
| Ենթադաս | միզարձակման խանգարում, urological symptom?[1] և genitourinary hemorrhage? |
| Հատկություն | չափազանց բարձր |
| ICD-9 | 599.7 և 791.2 |
| MeSH | D006417 |
| MedlinePlus | 003138 |
| eMedicine | 981898 |
| LOINC | 33051-4 |
Արյունամիզություն (հեմատուրիա), կլինիկական ախտանիշ, որը բնութագրվում է մեզի մեջ արյան կամ էրիթրոցիտների առկայությամբ[2]։ Անատոմիական ծագման տեղակայումը թույլ է տալիս կատարել տարբերակիչ ախտորոշում, քանի որ արյունն ու էրիթրոցիտները կարող են անցնել մեզի մեջ տարբեր օրգան-համակարգերից՝ միզասեռական, կանանց վերարտադրողական, ինչպես նաև մաշկից։
Արյունամիզության ծագումը կարող է սկսել երիկամային մարմիկների կծիկային համակարգի և միզային ուղիների մակարդակից [3]։ Տարբերում են կծիկային և ոչ կծիկային ծագման պատճառներ։ Ոչ կծիկային արյունամիզությունն, իր հերթին, կարող է զարգանալ վերին և ստորին միզուղիների ախտահարումից։
Ախտորոշման համար անհրաժեշտ է անցկացնել գործիքային և լաբորատոր հետազոտություններ, ինչպես նաև հավաքել վերհուշություն(անամնեզ)։ Հիվանդները պետք է տարանջատվեն ըստ ռիսկի բարձր և ցածր աստիճանների[4]։ Բարձր ռիսկի մեջ են մտնում տեսանելի արյունամիզությամբ կամ ոչ տեսանելի արյունամիզությամբ և ռիսկի գործոններով հիվանդները։ Արյունամիզությունն ախտորոշելու նպատակով գնահատվում է վերին միզուղիների վիճակը պատկերային հետազոտության միջոցով և ստորին միզուղիների վիճակը ցիստոսկոպիայի միջոցով(էնդոսկոպիկ հետազոտություն, որը կատարվում է ցիստոսկոպի միջոցով և դրա ժամանակ գնահատվում են միզապարկն ու ստորին միզուղիները)։
Տարբերակիչ ախտորոշում (պատճառներ)[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
.png)
Արյունամիզության ծագումը կարող է սկսել երիկամային մարմիկների կծիկային համակարգի և միզային ուղիների մակարդակից[3]։ Տարբերում են կծիկային և ոչ կծիկային ծագման պատճառներ։ Ոչ կծիկային արյունամիզությունն, իր հերթին, կարող է զարգանալ վերին և ստորին միզուղիների ախտահարումից։ Ընդհանուր առմամբ, նեֆրոլոգները զբաղվում են կծիկային ծագման արյունամիզության բուժմամբ, իսկ ուրոլոգները՝ ոչ կծիկային ծագման արյունամիզության բուժմամբ։ Տարբերակիչ ախտորոշումը կատարվում է հիմնական և ուղեկցող ախտանիշների հիման վրա։ Միկրոհեմատուրիան ունի 2-31% տարածվածություն[3]։
Կծիկային արյունամիզություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Կծիկային ծագման ժամանակ մեզի մեջ են անցնում փոփոխված էրիթրոցիտներ, սպիտակուցներ և էպիթելային բջիջներ։ Այս դեպքում պետք է դիմել բժիշկ-նեֆրոլոգի։ Կծիկային միզարյունության պատճառներն են՝
- IgA նեֆրոպաթիա
- Կծիկային բարակ թաղանթի հիվանդություն
- Ժառանգական նեֆրիտ (Ալպորտի հիվանդություն)
- Ընտանեկան բարորակ արյունամիզություն
- Գլոմերուլոնեֆրիտներ
Ոչ կծիկային արյունամիզություն[4][խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վերին միզուղիներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Միզաքարային հիվանդություն
- Պիելոնեֆրիտ
- Երիկամի քաղցկեղ
- Միզուղիների քաղցկեղ
Ստորին միզուղիներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Միզուղիների ինֆեկցիա
- Շագանակագեղձի բարորակ հիպերպլազիա
- Լարված ֆիզիկական վարժանքներ
- Միզապարկի քաղցկեղ
Հիմնական և ուղեկցող ախտանիշներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Տարբերակիչ ախտորոշումը կատարվում է հիմնական և ուղեկցող ախտանիշների հիման վրա։ Արյունը մեզի մեջ կարող է հայտնվել միզարձակման սկզբում, մեջտեղում և վերջում[5]։ Այն կարող է ուղեկցվել հետևյալ ախտանիշներով՝ սրտխառնոց, տենդ, սարսուռ, որովայնային ցավ, միզարձակման հաճախականացում և հրատապություն, ցավ ու դիսկոմֆորտ միզարձակման ժամանակ[3][5]։
Եթե արյունամիզությունը անզեն աչքով տեսանելի է, ապա այն միզուղիներից արյունահոսության հետևանք է[5]։ Եթե արյունը հայտնվում է արյան մեջ միզարձակման սկզբում, ապա դրա ծագման վայրն ունի դիստալ (հեռադիր) տեղակայում[5], իսկ եթե՝ վերջում,ապա դա խոսում է պրոքսիմալ (մոտակա) վնասման մասին[5]։ Միզարձակման ընթացքում արյան հայտնվելը մեզի մեջ վկայում է միզապարկի արյունահոսության մասին[5]։
Առանց ախտանիշների արյունամիզության ժամանակ պետք է մտածել միզուղիների ուռուցքի առկայության մասին[5], քանի դեռ այն չի ժխտվել։ Այլ հնարավոր պատճառներ են՝ սուր գլոմերուլոնեֆրիտը, խիթային քարերը, երիկամների պոլիկիստոզը, շագանակագեղձի բարորակ հիպերպլազիան,երիկամի եզակի կիստան, մանգաղաբջջային սակավարյունությունը և հիդրոնեֆրոզը[5]։ Այն կարող է զարգանալ անգամ ակտիվ վարժանքների հետևանքով[3][5]։
Կող-ողնաշարային անկյան շրջանում ցավային զգացողությունը վերին միզուղիների խցանման(օբստրուկցիայի) նշան է[4]։ Երիկամային քարերի առկայությունը երիկամային խիթի նշան է[5], իսկ տենդը բնորոշ է պիելոնեֆրիտին[4]։
Միկրոսկոպիկ արյունամիզություն (Միկրոհեմատուրիա)[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Միկրոհեմատուրիան ախտորոշվում է բժշկական մի շարք հետազոտություններով։ Այն անզեն աչքով տեսանելի չէ և ախտորոշվում է միկրոսկոպիկ հետազոտության հիման վրա, եթե տեսադաշտում կան 3 և ավելի էրիթրոցիտներ[3][4]։ Ախտորոշելու այլ մեթոդ է հատուկ մարկերի միջոցով մեզում հեմոգլոբին հայտնաբերելը[3]։ Այս դեպքում պատասխանը կեղծ դրական է, եթե մեզում առկա է ազատ հեմոգլոբին կամ միոգլոբին[3]։ «Կարմիր մեզ» երևույթը կարող է առաջանալ Ֆենազոպիրիդինի կողմնակի ազդեցության հետևանքով[4]։
Հեմոգլոբինուրիա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հեմոգլոբինուրիան խոսում է արյան շրջանառությունում տեղի ունեցած հեմոլիզի մասին։ Հեմոլիզի ժամանակ էրիթրոցիտները քայքայվում են կամ պատռվում,որի պատճառով հեմոգլոբինն անցնում է արյան հուն[5],այնուհետև անցնում է Բոումենյան պատիճից դեպի միզուղիներ և հայտնվում մեզում։ Էրիթրոցիտների բացակայության դեպքում հեմոգլոբինը նույնպես կարող է մեզի գույնը դարձնել կարմիր։
Միզային համակարգից չառաջացած արյունամիզություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
արյունամիզություն երեխաների շրջանում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Երեխաների մոտ տարածված պատճառներ են[6]՝
- բնածին արատներ
- Ոչ անոթային- միզապարկ-կոնքային կապանի խցանում, միզուղիների հետին փականներ, միզուղիների պրոլապս, միզուղիների դիվերտիկուլ, երիկամների պոլիկիստոզային դիսպլազիա
- անոթային- զարկերակ-երակային անկանոնություններ, ժառանգական հեմոռագիկ տելեանգեկտազիաներ, երիկամի անոթների թրոմբոզ
- սուր նեֆրիտ
- կոագուլոպաթիաներ
- միզաքարային հիվանդություն
- IgA նեֆրոպաթիա
- հետստրեպտոկոկային գլոմերուլոնեֆրիտ
- ընտանեկան բարորակ արյունամիզություն
- մանգաղաբջջաձևային սակավարյունություն
- Ալպորտի համախտանիշ
Տարածվածություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներում միկրոսկոպիկ արյունամիզությունն (միկրոհեմատուրիա) ունի 2-31% տարածվածություն[3]։ Առավել հաճախ հանդիպում է 60 անց և ներկայում կամ անցյալում ծխող մեծահասակների շրջանում[3]։ Միկրոհեմատուրիա ունեցողների մի մասի մոտ ախտորոշվում է միզային համակարգի քաղցկեղ[3]։ Անախտանիշ արյունամիզությունը ախտորոշվում է մարկերների կամ մանրադիտակային հետազոտման մեթոդի միջոցով և 2-3% դեպքերում հայտնաբերվում է միզային համակարգի չարորակ նորագոյացություն։ Սկրինինգային հետազոտությունները ցուցված չեն[3]։ Բարձր ռիսկերով հիվանդներն ավելի հակված են ունենալ միզային համակարգի չարորակ ներագոյացություններ[3]։ Ռիսկի գործոններն են՝ 35ից բարձր տարիքը, արական սեռը, ներկայում կամ անցյալում ծխելը, քիմիական նյութերի ազդեցությունը(բենզոլ, արոմատիկ ամինաթթուներ) և նախկինում ունեցած կոնքի ճառագայթային բուժումը[3]։
Հատուկ պոպուլյացիա․ մանկական[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Երեխաների շրջանում հանդիպում է 0.5-2% դեպքերում[7]։ Ռիսկի գործոնները ներառում են տարիքը և իգական սեռը[8]։ 5% դեպքերում միկրոսկոպիկ արյունամիզությունը քաղցկեղի ախտանիշ է, իսկ 40% դեպքերում մակրոսկոպիկ արյունամիզությունն է հուշում քաղցկեղի մասին[9]։
Հատուկ պոպուլյացիա․ վնասվածք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Խնդրում ենք նայել միզասեռական համակարգի ուղիների վնասվածք հղումը։
Գնահատում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ախտորոշման համար անհրաժեշտ է անցկացնել գործիքային և լաբորատոր հետազոտություն, ինչպես նաև հավաքել վերհուշություն(անամնեզ)։ Հիվանդները պետք է տարանջատվեն ըստ ռիսկի բարձր և ցածր աստիճանների[4]։ Բարձր ռիսկի մեջ են մտնում տեսանելի արյունամիզությամբ կամ ոչ տեսանելի արյունամիզությամբ և ռիսկի գործոններով հիվանդները[4]։ Արյունամիզությունն ախտորոշելու նպատակով գնահատվում է վերին միզուղիների վիճակը պատկերային հետազոտության միջոցով և ստորին միզուղիների վիճակը ցիստոսկոպիայի(էնդոսկոպիկ հետազոտություն, որը կատարվում է ցիստոսկոպի միջոցով և գնահատվում են միզապարկն ու ստորին միզուղիները) միջոցով[4]։
Վերին միզուղիների պատկերային հետազոտություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Պատկերային հետազոտություններից նախընտրելի է բազմաշերտ համակարգչային հետազոտությունը (ուրոգրաֆիա)[4]։ Այն բաղկացած է 3 փուլից՝ առանց կոնտրաստի, զարկերակային և արտաբերման[3]։ Հետազոտությունը գնահատում է երիկամների և վերին միզուղիների վիճակը[3]։ Եթե կան հակացուցումներ, կարելի է անցկացնել այլ հետազոտություններ,դրանցից են՝ մագնիսառեզոնանսային ուրոգրաֆիան(կոնտրաստ նյութով և առանց կոնտրաստի), հետադարձ (ռետրոգրադ) պիելոգրաման (բաժակ-ավազանային համակարգի հոսքագրություն) զուգակցված վերին միզուղիների մագնիսառեզոնանսային հետազոտությամբ կամ երիկամների ուլտրաձայնային հետազոտությամբ[3][4]։ Սրանք կարող են բացառել վերին միզուղիների չարորակ նորագոյացությունները[4]։
Երիտասարդ հիվանդներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Անախտանիշ միկրոսկոպիկ արյունամիզությունը տարածված է 35 տարեկանից ցածր հիվանդների մոտ։ Ռիսկի գործոնների առկայության դեպքում այս հիվանդներին ցուցված է ցիստոսկոպիա։
Նախնական բացասական գնահատական[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Եթե արյունամիզության գնահատականը չի վկայում որևէ ախտահարման մասին,այնուամենայնիվ, հետագայում պետք է անցկացնել որոշ հետազոտություններ (օրինակ՝ բջջաբանական հետազոտություն)։ Մեզի հետազոտությունը պետք է կրկնել տարին մեկ անգամ և կարող է դադարեցվել երկու անընդմեջ բացասական պատասխաններից հետո։ Արյունամիզության հետագա ուսումնասիրությունները կրկնում են վերին միզուղիների պատկերային հետազոտության, ցիստոսկոպիայի միջոցով և պետք է իրականացվեն առաջին գնահատումից սկսած՝ երեքից հինգ տարվա ընթացքում։
Կառավարում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հրատապ իրավիճակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Թրոմբի սուր ձևավորում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Արյունամիզությունը կարող է բերել այնպիսի սուր վիճակների զարգացման,ինչպիսիք են՝ սուր ձևավորված թրոմբով խցանումը, սակավարյունությունն ու շոկը[10]։ Թրոմբը կարող է խանգարել մեզի նորմալ արտահոսքին միզուղիներով կամ միզապարկի միջով և դառնալ սուր միզակապության պատճառ[10]։
Թրոմբը, որը մնում է միզապարկի մեջ, միզային համակարգի ուրոկինազա ֆերմենտով քայքայվում է և ձևավորում ֆիբրինային մնացորդներ[10]։ Այս ֆիբրինային մնացորդները բնական հակակոագուլյանտներ են և նպաստում են միզուղիների շարունակական արյունահոսությանը[10]։ Թրոմբի հեռացումը, իր հերթին, նպաստում է միզուղիների արյունահոսության դադարեցմանը[10]։
Թրոմբով սուր խցանման բուժումն իրականացվում է մեծ (22-24 French) Ֆոլի կաթետերով։ Թրոմբը հեռացնում են Թումիի ներարկիչով և աղային լուծույթի ողողումներով։ Եթե այս մեթոդը չի օգնում դադարեցնել արյունահոսությունը, ապա բուժումը պետք է շարունակել եռլուսանցքային միզային կաթետերի միջոցով միզապարկի ողողում իրականացնելով[10]։ Եթե սա էլ արդյունքներ չի տալիս,ապա ցուցված է հրատապ ցիստոսկոպիա[10]։ Եվ վերջում, կարող է անհրաժեշտ լինել կոագուլոպաթիայի շտկում և/կամ տրանսֆուզիա[10]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Symptom Ontology
- ↑ «Definition of HEMATURIA»։ www.merriam-webster.com (անգլերեն)։ Վերցված է 2019-11-25
- ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 3,11 3,12 3,13 3,14 3,15 3,16 Coplen D.E. (January 2013)։ «Diagnosis, Evaluation and Follow-Up of Asymptomatic Microhematuria (AMH) in Adults: AUA Guideline»։ Yearbook of Urology 2013: 1–2։ ISSN 0084-4071։ doi:10.1016/j.yuro.2013.07.019
- ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 «Medical Student Curriculum: Hematuria - American Urological Association»։ www.auanet.org։ Արխիվացված է օրիգինալից 2019-11-28-ին։ Վերցված է 2019-11-28
- ↑ 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 5,10 McAninch Jack W., Lue Tom (2013)։ Smith & Tanagho's General Urology։ McGraw-Hill Education։ էջեր Chapter 3: Symptoms of Disorders of the Genitourinary Tract
- ↑ Pade Kathryn H., Liu Deborah R. (September 2014)։ «An evidence-based approach to the management of hematuria in children in the emergency department»։ Pediatric Emergency Medicine Practice 11 (9): 1–13; quiz 14։ ISSN 1549-9650։ PMID 25296518
- ↑ Shah Samir (2014)։ Step-up to pediatrics։ Ronan, Jeanine C.; Alverson, Brian (First ed.)։ Philadelphia: Wolters Kluwer/Lippincott Williams & Wilkins։ էջեր 175–176։ ISBN 978-1451145809։ OCLC 855779297
- ↑ Cohen Robert A., Brown Robert S. (2003-06-05)։ «Clinical practice. Microscopic hematuria»։ The New England Journal of Medicine 348 (23): 2330–2338։ ISSN 1533-4406։ PMID 12788998։ doi:10.1056/NEJMcp012694
- ↑ Sharp Victoria, Barnes Kerri D., Erickson Bradley D. (December 1, 2013)։ «Assessment of Asymptomatic Microscopic Hematuria in Adults»։ American Family Physician 88 (11): 747–54։ PMID 24364522
- ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 10,5 10,6 10,7 Kaplan Damara, MD, PhD, Kohn Taylor։ «Urologic Emergencies: Gross Hematuria with Clot Retention»։ American Urological Association։ Արխիվացված է օրիգինալից 2019-11-28-ին։ Վերցված է 12/11/2019
| ||||||||||
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 2, էջ 103)։ 
|