Արմենակ Ազարյան
| Արմենակ Ազարյան | |
|---|---|
| Ծնվել է | 1917 |
| Ծննդավայր | Գառնակեր, Ելիզավետպոլի գավառ, Ելիզավետպոլի նահանգ |
| Մահացել է | անհայտ |
| Քաղաքացիություն |  Ռուսական կայսրություն և  ԽՍՀՄ |
| Մասնագիտություն | մանկավարժ |
| Պարգևներ և մրցանակներ |  և  |
Արմենակ Եփրեմի Ազարյան (1917, Գառնակեր, Ելիզավետպոլի գավառ, Ելիզավետպոլի նահանգ - անհայտ), հայ մանկավարժ, Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի Արևելյան ռազմաճակատի («Հայրենական մեծ պատերազմ», 1941-1945) մասնակից։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Արմենակ Ազարյանը ծնվել է 1917 թվականին, Շամխորի շրջանի Բարում գյուղում։ Գյուղի դպրոցն ավարտելուց հետո սովորել է Կիրովաբադի մանկավարժական տեխնիկումում։ 1936 թվականին, տեխնիկումն ավարտելուց հետո աշխատել է որպես ուսուցիչ։ 1939 թվականի դեկտեմբերին զորակոչվել է բանակ, ծառայել Բելոստոկ քաղաքում։ 1940 թվականին մասնակցել է Լիտվայի ազատագրմանը[1]։
Հայրենական մեծ պատերազմի նախօրյակին Ազարյանի զորամասը գտնվել է սահմանամերձ Սիբուրչի և Չերվոննի Բոր բարձունքների վրա։ Ազարյանը մասնակցել է Մոսկվայի մատույցներում գերմանաֆաշիստական զորքերի ջախջախմանը։ Նա մարտերով հասել է Գերմանիայի Դոյչ-Կրոնե քաղաքը, որտեղից 1946 թվականի մարտին զորացրվել է։ Վերադառնալով Շամխորի շրջան, շարունակել է մանկավարժական գործունեությունը[1]։
1946 թվականին Ազարյանը տեղափոխվել է Երևան և երկար տարիներ աշխատել որպես դպրոցի տնօրեն, ուսմասվար, ժողկրթբաժնի տեսուչ։ 1977 թվականին անցել է կենսաթոշակի, շարունակել է աշխատել Երևանի թույլ տեսնող երեխաների դպրոցում[1]։
Մարտերում ցուցաբերած խիզախության համար Ազարյանը պարգևատրվել է «Մարտական ծառայությունների համար», «Մոսկվայի պաշտպանության համար», «Քյոնիգսբերգի գրավման համար» և այլ մեդալներով[1]։
Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Մարտական ծառայությունների համար» մեդալ
- «Մոսկվայի պաշտպանության համար» մեդալ
- «Քյոնիգսբերգի գրավման համար» մեդալ