Արման Գրիգորյան

Արման Գրիգորյան;
Ծնվել է	օգոստոսի 25, 1967 (57 տարեկան)
Ծննդավայր	Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Կրթություն	Երևանի պետական համալսարան (1991)
Գիտական աստիճան	քաղաքագիտության դոկտոր
Մասնագիտություն	քաղաքագետ
Աշխատանք	Լիհայի համալսարանի պրոֆեսոր

Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Արման Գրիգորյան (այլ կիրառումներ)

Արման Սամսոնի Գրիգորյան (օգոստոսի 25, 1967(1967-08-25), Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), քաղաքագիտության դոկտոր, ԱՄՆ Լիհայի համալսարանի պրոֆեսոր։

Կենսագրություն

Արման Գրիգորյանը ծնվել է Երևանում 1967 թվականին։ 1991 թվականին ավարտել է Երևանի պետական համալսարանի արևելագիտության ֆակուլտետի թուրքական բաժինը։ 1986-1988 թվականներին ծառայել է խորհրդային բանակում։ Համալսարանն ավարտելուց անմիջապես հետո աշխատանքի է անցել ՀՀ Գերագույն Խորհրդի Ինֆորմացիայի ու Վերլուծության բաժնում որպես թարգմանիչ։ 1991 թվականի նախագահական ընտրություններից հետո բաժինը տեղափոխվել է նախագահի աշխատակազմ, որտեղ ստանձնել է Թուրքիայի գծով փորձագետի պաշտոնը։ 1993 թվականին տեղափոխվել է Արտաքին գործերի նախարարություն։ Նույն թվականին մեկնել է ԱՄՆ՝ ակադեմիական կրթությունը շարունակելու, որտեղ 1994 թվականին ընդունվել է մագիստրատուրա Չիկագոյի համալսարանի միջազգային հարաբերությունների բաժնում։ Իրրիդենտիստական հակամարտությունների մասին մագիստրոսի թեզը գրել է հանրահայտ ամերիկյան քաղաքագետներ Ջոն Միրշայմերի ու Ջեյմս Ֆիրոնի ղեկավարությամբ։ 1997 թվականին ընդունվել է Կոլումբիայի համալսարանի քաղաքագիտության բաժնի դոկտորատուրան։ 2001-2002 թվականներին շահել է Հարվարդի համալսարանի հեղինակավոր Օլինի ինստիտուտում դոկտորական ատենախոսության վրա աշխատելու հատուկ գրանտ (pre-doctoral fellowship). 2002-2004 թվականներն ընկած ժամանակաշրջանում նույնանման գրանտով ատենախոսության վրա աշխատանքը շարունակել է Հարվարդի համալսարանի Բելֆեր կենտրոնում։ 2008 թվականին պաշտպանել է դոկտորական ատենախոսությունը «Երրորդ Կողմերն ու Պետությունների Հակամարտությունները Փոքրամասնությունների Հետ» թեմայով։ Ատենախոսության գիտական ղեկավարներն են եղել երկու այլ հանրահայտ ամերիկյան քաղաքագետներ` Ռոբերտ Ջերվիսը և Ջեք Սնայդերը։ Նախքան դոկտորական ատենախոսության պաշտպանությունը դասավանդել է Ուեզլեյան համալսարանում և Ուիլիամ և Մերի Քոլեջում։ Ատենախոսության պաշտպանությունից անմիջապես հետո աշխատել է Շվեյցարիայի տեխնոլոգիական ինստիտուտի միջազգային հակամարտությունների ուսումնասիրության կենտրոնում, այնուհետև Միչիգանի համալսարանում։ 2012 թվականից դասավանդում է Լիհայի համալսարանի միջազգային հարաբերությունների ֆակուլտետում։ Ակադեմիական աշխատանքին զուգահեռ ներգրավված է Հայաստանի քաղաքական կյանքում։ 2008 թվականին պաշտպանել է Լևոն Տեր-Պետրոսյանի թեկնածությունը նախագահական ընտրություններում, ընդգրկվել Հայ Ազգային Կոնգրես դաշինքի համակարգող շտաբում և ներկայացրել դաշինքի տեսակետները Եվրոպայի Խորհրդում։ Եղել է Հայ Ազգային Կոնգրես կուսակցության նախաձեռնող խմբի անդամ և մասնակցել կուսակցության ծրագրի մշակման աշխատանքներին։ Զանազան քաղաքական ու հասարակական թեմաներով հոդվածներ ու հարցազրույցներ է հրատարակել հայկական մամուլում։

Աշխատություններ

Third-Party Intervention and Escalation in Kosovo: Does Moral Hazard Explain It? Ethnopolitics, Vol. 4, No. 2 (June, 2005), pp. 195–2013^[1].
Hate Narratives and Ethnic Conflict (Correspondence with Stuart Kaufman). International Security, Vol. 34, No. 4 (Spring 2007), pp. 180–191^[2].
Third Parties and State-Minority Conflicts, Ph.D. Dissertation, Columbia University, 2008.
Third-Party Intervention and the Escalation of State-Minority Conflicts. International Studies Quarterly, Vol. 54, No. 4 (December, 2010), pp. 1143–1174^[3].
Ethnofederalism, Separatism, and Conflict: What Have We Learned from the Soviet and Yugoslav Experiences? International Political Science Review, Vol. 33, No. 5 (November, 2012), pp. 520–538^[4].
Concessions or Coercion? How Governments Respond to Restive Ethnic Minorities. International Security, Vol. 39, No. 4 (Spring 2014), pp. 170–207^[5].

Այլ հրատարակություններ

Հետազոտությունների թեմաներ

Ինչու՞ և ի՞նչ պայմաններում են երրորդ կողմերի միջամտությունները հանգեցնում պետությունների ու փոքրամասնությունների միջև առկա հակամարտությունների էսկալացիայի։
Ինչու՞ են ցեղասպանությունները սովորաբար տեղի ունենում պատերազմների ժամանակ։
Ինչպե՞ս է ուժերի հարաբերակցությունն ազդում պետությունների ու փոքրամասնությունների հակամարտությունների դինամիկայի վրա։
Արդյո՞ք էթնիկական սկզբունքով ֆեդերալ համակարգերը վտանգավոր են բազմազգ պետությունների համար։
Արդյո՞ք «հումանիտար միջամտությունները» հումանիտար են։
Արդյո՞ք «ժողովրդավարությունների միջև խաղաղության» տեսությունը հիմնված է վիճակագրական հնարքի վրա։
Արդյո՞ք ունիտար պետության ենթադրությունն է ադեկվատ բաժանարար գիծը Ռեալիզմի ու Լիբերալիզմի ուսմունքների միջև։

Ծանոթագրություններ

[1] ttp://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/17449050500147333?journalCode=reno20

[2] ttp://www.mitpressjournals.org/doi/abs/10.1162/isec.2007.31.4.180?journalCode=isec&#.WGQgTxuLTcd

[3] ttp://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.1468-2478.2010.00630.x/abstract

[4] ttp://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0192512112456050

[5] ttps://muse.jhu.edu/article/580834/summary

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]