Jump to content

Անագի օքսիդ(IV)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Անագի օքսիդ
Ընդհանուր տեղեկություններ
Դասական անվանակարգումանագի օքսիդ(IV)
Ավանդական անվանումանագի օկիս
Քիմիական բանաձևO₂Sn
Ֆիզիկական հատկություններ
Ագրեգատային վիճականգույն բյուրեղ
Մոլային զանգված2,5E−25 կիլոգրամ[1] գ/մոլ
Խտություն6,95; 7,0096; 7,036 գ/սմ³ գ/սմ³
Ջերմային հատկություններ
Հալման ջերմաստիճան1127; 1625; 1630 °С °C
Կազմալուծման ջերմաստիճան2966 ± 1 ℉[2]
Եռման ջերմաստիճան2500 °C °C
Բռնկման ջերմաստիճան53,2 °С °C
Գոյացան էնթալպիա−577,63 կՋ/մոլ կՋ/մոլ
Գոլորշու ճնշում0 ± 1 mm Hg[2]
Քիմիական հատկություններ
Դասակարգում
CAS համար18282-10-5
PubChem29011
EINECS համար242-159-0
SMILESO=[Sn]=O
ЕС242-159-0
RTECSXQ4000000
ChEBI26988
Եթե հատուկ նշված չէ, ապա բոլոր արժեքները բերված են ստանդարտ պայմանների համար (25 °C, 100 կՊա)

Անագի օքսիդ(IV), անօրգանական միացություն։ Անագի առաջացրած թթվածնային միացությունն է՝ SnO2 բանաձևով։ Առաջացնում է անգույն բյուրեղներ։ Ջրում չի լուծվում

Տարածվածությունը բնության մեջ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բնության մեջ հանդիպում է սև բյուրեղների տեսքով։

  • Ստացվում է անագը այրելով.
  • Ստացվում է անագի օքսիդի ջերմային քայքայումից.

Ֆիզիկական հատկությունները

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Առաջացնում է թափանցիկ բյուրեղներ։ Մոլեկուլի պարամետրերը՝ a=0,4718 նմ, c=0,3161 նմ, Z=2:

Քիմիական հատկությունները

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Փոխազդում է նատրիումի հիդրօքսիդի հետ հետ՝ տաքացման պայմաններում.

Կիրառությունը

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գրականություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Лидин Р.А. и др. Химические свойства неорганических веществ: Учеб. пособие для вузов. — 3-е изд., испр. — М.: Химия, 2000. — 480 с. — ISBN 5-7245-1163-0.
  • Рипан Р., Четяну И. Неорганическая химия. Химия металлов. — М.: Мир, 1971. — Т. 1. — 561 с.
  • Химическая энциклопедия / Редкол.: Кнунянц И.Л. и др.. — М.: Советская энциклопедия, 1992. — Т. 3. — 639 с. — ISBN 5-82270-039-8.
  • Справочник химика / Редкол.: Никольский Б.П. и др.. — 2-е изд., испр. — М.-Л.: Химия, 1966. — Т. 1. — 1072 с.
  • Справочник химика / Редкол.: Никольский Б.П. и др.. — 3-е изд., испр. — Л.: Химия, 1971. — Т. 2. — 1168 с.