Ջրամբարը շահագործման է հանձնվել 1969 թվականին։ Ամբարտակի բարձրությունը կազմում է 52 մ, տարածքը ընդհանուր մակերևույթը՝ 6,30 կմ², ջրի ծավալը՝ 0,12 կմ³: Ջրամբարը սպասարկում է Աղստևի, Ղազախի, Թովուզի և Շամքիրի շրջանների ոռոգումը՝ ընդհանուր առմամբ 135 հազար հեկտար հող[2]։
Ջրամբարը մշտապես գտնվում է աղտոտման վտանգի տակ՝ Հայաստանի տարածքում Աղստև գետի հովտում գտնվող բնակավայրերի կենցաղային և արդյունաբերական կեղտաջրերի պատճառով։ Այդ կեղտաջրերը խթանում են ջրում բարդ կենսաքիմիական գործընթացները, որոնք էլ ազդում են ջրի աղտոտմանը։ Ֆենոլների և պղինձի միացությունների միջին տարեկան քանակը մի քանի անգամ բարձր է ընդունված ստանդարտներից[3]։
Ադրբեջան[1]
