Աղբերականաց
| Աղբերականաց | |
|---|---|
| Տեսակ | հարթավայր |
| Երկիր |  Թուրքիա |
| Վարչատարածք | Էրզրումի մարզ |
 | |
 | |
Աղբերականաց, Աղբերականց, Աղբերականք[1], Արծաթաղբերան, Արծաթաղբերս, Արծաթադբերք, Արծաթաղբյուր, դաշտ Թուրքիայում, Հասանկալա քաղաքից հարավ։ Առաջին անգամ հիշաաակել է Ղազար Փարպեցին, ըստ որի դաշտի հիմնական անունը Արծաթաղբերս էր։ Այստեզ էր գտնվում պատմական Դու գյուղը[2]։
Աղբերականց հովիտը շրջապատված է Ծիրանյաց և Այգորդ կանաչ լեռներով և նմնացնում է փոքրիկ դրախտ։ Մուրց և Արաքս գետերի միախառնման տեղում գտնվում է յոթ կամարներով Հովվի կամուրջը, որը բասենցիների մոտ պահպանված ավանդույթի համաձայն կառուցվել է Վաղարշակ թագավորի օրը։
Աղբերականաց դաշտում գտնվում էին Որդորի կամ Որդրու գյուղը։ Այնտեղ նստեց նաև եպիսկոպոս Բասենսկին։
Կարկափազար լեռներից բխում են զով ու թարմ աղբյուրներ, որոնք կոչվում են Աղբերականք կամ Արսատ-աղբերք։ Այս աղբյուրների ջրերը միավորվում են Գուռնիճ գյուղի հովտում և թափվում Արաքսի Մուրց վտակը։ Հովտի բնակիչները ջուրն օգտագործելու են խմելու, ոռոգելու դաշտերը և շահագործելու ջրաղացները[3]։
Փավստոս Բուզանդը վկայում է, որ Բասենի եպիսկոպոսի բնակավայրը դարձավ Վորդորու գյուղը, որը գտնվում էր Աղբերականացկոե դաշտում և նույնացվում էր Դու գյուղի հետ, քանի որ այս դաշտով 387 թվականին անցնում էր պարսկա-բյուզանդական սահմանը[4]։
Գրականություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Հայ ժողովրդի պատմություն հ.2
- ԱՐՏԱԿ ՍԱՐԳՍՅԱՆ ԹԻԳԼԱԹՊԱԼԱՍԱՐ 1-Ի Մ. Թ . Ա. 1112 ԹՎԱԿԱՆԻ ՆԱԻՐՅԱՆ ԱՐՇԱՎԱՆՔԻ ԵՐԹՈՒՂԻՆ
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ Հանդէս Ամսորեայ N5 1906
- ↑ Հակոբյան Թ. Խ., Մելիք-Բախշյան Ստ. Տ., Բարսեղյան Հ. Խ., Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան, հ. 1 [Ա-Գ] (խմբ. Մանուկյան Լ. Գ.), Երևան, «Երևանի Համալսարանի Հրատարակչություն», 1986, էջ 162 — 992 էջ։
- ↑ ՀԱՅԱՍՏԱՆ. ԱՐՄԱՏՆԵՐ ԵՒ ԱԶԳԱԳՐԱԿԱՆ ԱՌԱՆՁՆԱՅԱՏԿՈՒԹԻՒՆՆԵՐ / Aztag daily
- ↑ Հովհաննես ԶԱՏԻԿՅԱՆ ԿԱՐԻՆԻ ՆԱՀԱՆԳԸ XIX ԴԱՐԻ ԵՐԿՐՈՐԴ ԿԵՍԻՆ