Ալ-Նաբի մզկիթ (Ղազվին)

Ալ-Նաբի մզկիթ; պարս.՝ مسجد النبی قزوین
Տեսակ	մզկիթ և մշակութային արժեք
Երկիր	Իրան
Վարչատարածք	Ղազվին
Տեղագրություն	Ղազվին
Կառուցման սկիզբ	1787
Բացվեց	1787
Ճյուղ/ավանդույթ	իսլամ
Կարգավիճակ	գործող
Հիմնադիր	Ֆաթհ-Ալի շահ
Ճարտարապետություն
Ճարտարապետ	Ուստադ Միրզա Շիրազի
Ոճ	սեֆյան ճարտարապետություն

Ալ-Նաբի մզկիթ (պարս.՝ مسجد النبی قزوین‎ – Masjed al-Nabi, հայտնի է նաև որպես պարս.՝ مسجد سلطانى‎ – Masjed-e Soltani), հանրահայտ մզկիթ Իրանի Ղազվին քաղաքում։ Զբաղեցնում է մոտավորապես 14,000 քառ. մետր տարածք։ Ըստ մզկիթի արձանագրությունների հիմնադիրը եղել է Ֆաթհ Ալի շահը Ղաջարիների դինաստիայից։ Այլ աղբյուրներ վկայում են, որ մզկիթը գոյություն է ունեցել դեռևս Սեֆյանների ժամանակաշրջանում։ Ներկայում ենթադրվում է, որ կառույցի ճարտարապետը Ուստադ Միրզա Շիրազին է եղել, իսկ շինարարության սկիզբը համարվում է 1787 թվականը։

Առանձնահատկություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մզկիթի երկակի գմբեթի ներքին տրամագիծը 15 մ է, ներքին գագաթը 20,83 մ բարձրության վրա է, իսկ արտաքին ծայրը՝ 23,25 մետր։

Նախկինում գմբեթի կողքին բարձրանում էր մի մինարե, որի մասին գրել է ֆրանսիացի հետազոտող Մադամ Ջեյն Դյուլաֆոյը։ Մզկիթի բակում կան չորս այվաններ (կամարակապ տարածք իսլամական ճարտարապետությունում)։

Ալ-Նաբիում կան գեղագիր մակագրություններ, որոնք թվագրվում են 1787 թվականին։ Այս մզկիթը ևս, ինչպես և Ղազվինի Ջամե մզկիթը, ունի շաբեստան (իրանական ճարտարապետությանը բնորոշ՝ ծածկով ազատ տարածք), որն այժմ օգտագործվում է որպես գրադարան։