Ալիո Միրցխուլավա

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ալիո Միրցխուլավա
ალიო მირცხულავა
Ծնվել էապրիլի 28, 1903(1903-04-28)
ԾննդավայրQ28132228?, Քութայիսի նահանգ, Ռուսական կայսրություն
Վախճանվել էհոկտեմբերի 16, 1971(1971-10-16)[1] (68 տարեկան)
Վախճանի վայրԹբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1]
ԳերեզմանԴիդուբեի պանթեոն
Մասնագիտությունբանաստեղծ և հասարակական գործիչ
Լեզուվրացերեն
Քաղաքացիություն Ռուսական կայսրություն,  Վրաստանի Դեմոկրատական Հանրապետություն և  ԽՍՀՄ
ԿրթությունԹբիլիսիի պետական համալսարան
Պարգևներ
Լենինի շքանշան Հոկտեմբերյան հեղափոխության շքանշան Աշխատանքային Կարմիր դրոշի շքանշան Աշխատանքային Կարմիր դրոշի շքանշան և «Պատվո նշան» շքանշան
ԱմուսինQ28132231?

Ալիո Միրցխուլավա (վրաց.՝ ალიო მირცხულავა, ապրիլի 28, 1903(1903-04-28), Q28132228?, Քութայիսի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - հոկտեմբերի 16, 1971(1971-10-16)[1], Թբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1]), վրացի գրող, հասարակական գործիչ։ Վրաց-խորհրդային պոեզիայի հիմնադիրներից։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1923-1927 թվականներին սովորել է Բրյուսովի անվան գրական-գեղարվեստական ինստիտուտում, այնուհետև՝ Մոսկվայի կոմունիստական ժուռնալիստիկայի ինստիտուտում։ 1931-1932 թվականներին վրաց պարբերական մամուլում տպագրվել են նրա «Լենին», «Ռիկշա» քայլերգերը և այլ բանաստեղծություններ, որոնք հռչակել են հեղինակի անունը։ Եղել է Վրաստանի գրողների միության առաջին քարտուղարը[2]։

Թաղված է Դիդուբեի պանթեոնում։

Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Լենինի շքանշան
  • Հոկտեմբերյան հեղափոխության շքանշան
  • Աշխատանքային Կարմիր դրոշի շքանշան

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Мирцхулава Алио Андреевич // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
  2. Սրտի ձայն, Վրաց բանաստեղծները Հայաստանին և հայերին, Երևան-Թբիլիսի, «Հայաստան» և «Սաբճոթա Սաքարթվելո» հրատարակչություններ, 1970

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • ზ. ბაბუნაშვილი, თ. ნოზაძე, „მამულიშვილთა სავანე“, თბ., 1994