Աբրահամ Ղուկասով

Աբրահամ Ղուկասով;
Ծնվել է	նոյեմբերի 23, 1872
Ծննդավայր	Շուշի, Ելիզավետպոլի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն
Մահացել է	ապրիլի 27, 1969 (96 տարեկան)
Մահվան վայր	Ժնև, Շվեյցարիա
Քաղաքացիություն	Ռուսական կայսրություն
Կրթություն	Լազարյան ճեմարան (1890) և Լայպցիգի համալսարան (1894)
Գիտական աստիճան	փիլիսոփայական գիտությունների դոկտոր
Մասնագիտություն	ձեռնարկատեր

Աբրահամ Հովսեփի Ղուկասով (Աբրահամ Ղուկասյանց, նոյեմբերի 23, 1872(1872-11-23), Շուշի, Ելիզավետպոլի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն - ապրիլի 27, 1969(1969-04-27), Ժնև, Շվեյցարիա), ազգությամբ հայ նավթարդյունաբերող, գործարար, մեկենաս, հրատարակիչ^[1] և հասարակական գործիչ։ Ռուսաստանի տոհմիկ պատվավոր քաղաքացի։ Բնական և փիլիսոփայական գիտությունների (1890) դոկտոր։

Պավել Ղուկասովի եղբայրը։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Աբրահամ Ղուկասովը ծնվել է 1872 թվականի նոյեմբերի 23-ին Շուշի քաղաքում։ 1890 թվականին ավարտել է Մոսկվայի Լազարյան ճեմարանի Արևելյան լեզուների ինստիտուտը։ Սովորել է Նովոռոսիյսկի կայսերական համալսարանի ֆիզիկա-մաթեմատիկական ֆակուլտետում (Օդեսա), 1894 թվականին՝ Լայպցիգի համալսարանում։

1899 թվականից Եվրոպայում եղել է «Կասպիական ընկերության» նախագահ։ Ապրել է Լոնդոնում, ներկայացրել է ընտանիքի նավթային շահերը։ Հիմնադրել է «Balting Trading Co» շինարարական ընկերությունը։ Առաջին համաշխարհային պատերազմի տարիներին Պետրոգրադում ղեկավարել է «Պելլա» գործարանը^[2]։ Հոկտեմբերյան հեղափոխությունից հետո տարագրվել է Փարիզ և հիմնադրել Les «Petroles d’Outre-Mer» շինարարական ընկերություն, իր միջոցներով հրատարակել է «Վերածնունդ» լրագիրը (1925-1940, 1949-1969՝ ամսագիր)^[3]։ 1926 թվականից եղել է Ռուսական ազգային միավորման վարչության նախագահ։ Եղբայրների՝ Պավելի և Արշակի հետ հիմնադրել է «Ղուկասյանց եղբայրներ» հիմնադրամը։ Ֆրանսիայում եղբայրներն ակտիվորեն մասնակցել են «Առևտրա-ֆինանսական և արդյունաբերական կոմիտեի» (Տորգպրոմ) գործունեությանը, որը ստեղծվել էր ռուս գաղթականների շահերը պաշտպանելու համար։

Մահացել է 1969 թվականին, Շվեյցարիայում^[4]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ «Лариса Жигальцова: «Принадлежность России должна быть источником гордости…»: Абрам Осипович Гукасов». Рамблер/новости (ռուսերեն). Վերցված է 2019 թ․ մարտի 7-ին.
↑ «Ով ով է։ Հայեր» հանրագիտարան, հատոր առաջին, գլխավոր խմբագիր՝ Հովհաննես Այվազյան, Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, Երևան, 2005։
↑ «Газеты в Сети. ВОЗРОЖДЕНИЕ = VOZROJDENIE = LA RENAISSANCE : орган русской национальной мысли. - 1925, 3 июня - 1940, 7 июня». nlr.ru. Վերցված է 2019 թ․ մարտի 7-ին.
↑ «Абрам Гукасов в истории нефтяных промыслов Баку | Вне Строк» (ռուսերեն). Վերցված է 2019 թ․ մարտի 7-ին.

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Гукасовы / Ю. Н. Емельянов // Большая российская энциклопедия : [в 35 т.] / гл. ред. Ю. С. Осипов. — М. : Большая российская энциклопедия, 2004—2017.
Саркисян С.Т., Энциклопедия Арцах-Карабаха. Спб., 2005. - 312 с.:
Материалы по истории СССР, т. 6. М., 1959.
Боханов А.Н., Деловая элита России 1914 г.

[1] «Лариса Жигальцова: «Принадлежность России должна быть источником гордости…»: Абрам Осипович Гукасов». Рамблер/новости (ռուսերեն). Վերցված է 2019 թ․ մարտի 7-ին.

[2] «Ով ով է։ Հայեր» հանրագիտարան, հատոր առաջին, գլխավոր խմբագիր՝ Հովհաննես Այվազյան, Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, Երևան, 2005։

[3] «Газеты в Сети. ВОЗРОЖДЕНИЕ = VOZROJDENIE = LA RENAISSANCE : орган русской национальной мысли. - 1925, 3 июня - 1940, 7 июня». nlr.ru. Վերցված է 2019 թ․ մարտի 7-ին.

[4] «Абрам Гукасов в истории нефтяных промыслов Баку | Вне Строк» (ռուսերեն). Վերցված է 2019 թ․ մարտի 7-ին.

[1]

[2]

[3]

[4]