Апрель (երգ)
«Апрель (երգ)» | |
---|---|
Կինոի երգը | |
Ժանր | Պոստ փանկ, ֆոլկ ռոք և ակուստիկ երաժշտություն |
Լեզու | ռուսերեն |
Տևողություն | 281 s |
Հեղինակ | Վիկտոր Ցոյ |
Апрель, «Կինո» ռոք խմբի երգը, որը ներառվել է 1989 թվականին թողարկված «Звезда по имени Солнце» ալբոմում։
Երգի տեքստը լի է դիցաբանական կերպարներով և շաղկապված է ալբոմի խորագրային երգի հետ։ Երաժշտականորեն այն հակվում է ֆոլկ ռոքին։ Ալբոմի ձայնագրման ժամանակ Ցոյը միայնակ է կատարել երգը, և այն երբեք չի երգվել համերգների ժամանակ։
Երգի պոետիկա
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Վիկտոր Ցոյ
|
Երգը գրված է Վիկտոր Ցոյին բնորոշ «նեոռոմանտիկ իմպրեսիոնիզմի» ոճով։ Ցոյի վերջին շրջանի բոլոր ստեղծագործությունների պես, ինչպիսին են «Спокойная ночь», «Печаль» երգերը, այստեղ պարզորոշ կերպով հնչում է դեպի վերև շարժման մոտիվը, որը հասնում է իր գագաթնակետին «Звезде по имени Солнце» երգում[1]։
Այս մոտիվը կապված է բաժանման թեմայի և կյանքի սովորական դասավորության հետ։ Չնայած այդ փոփոխությունների որոշակի աղետալիությանը, երգը լի է հույսերով։ Լիրիկական հերոսի կրծքում վառվող աստղը նրա ներդաշնակության խորհրդանիշն ու աղբյուրն է, որ գալիս է ներսից[1]։ Վիկտոր Ցոյի բանաստեղծական լեզվում աստղն ամենաբարձրն ու առավել շատ հանդիպողն է «երկնային» բառաձևերից[2]։
«Апрель»-ն ալբոմի ավարտական երգն է, որը սկսվում է երկրի սառն աններդաշնակության դրվագից, նրա առաջին տողերը գրեթե կրկնում են «Звезды по имени Солнце» երգի «Սպիտակ ձյուն, մոխրագույն սառույց // Ճաքճքված հողի վրա» տողերը։ Այստեղ նրանք սկսվում են հետևյալ կերպ՝ «Երկրի վրա սառնամանիք է․ Ինչին ձեռք տաս՝ սառույց է»։ Լիրիկական հերոսը և մոտեցող ապրիլը միանում են դիցաբանական սյուժեի ամբողջականության մեջ, անցնում են ծիսակատարության միջով, որի աստիճաններն են մահն ու հարությունը[3]։
Մարմնիս վրայի վերքրը չես կարող հաշվել |
Երգն ավարտվում է վերածննդի դրվագով[3], աշխարհի ներդաշնակության վերականգմամբ, որի փնտրտուքը «Звезда по имени Солнце» ամբողջ ալբոմի լեյտմոտիվն է[4]։
Ռուսական ռոքի սիրահարները մի քանի անգամ արտահայտել են այն միտքը, որ երգը նվիրված է Միխայիլ Գորբաչովին[5][6]։
Ձայնագրություն և երաժշտություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Երգը ձայնագրել է Վիկտոր Ցոյը։ «Կինո» խումբը չի մասնակցել ձայնագրմանը։ «Տարեգրություն» նախագծի հաղորդավարի խոսքերով՝ բեք վոկալիստն եղել է Գրեգորի Գուրյանովը[7]։ Երգը երբեք չի կատարվել համերգների ժամանակ[8]։ Գոյություն ունի նաև երգի ակուստիկ տարբերակը, որն առաջին անգամ թողարկվել է «Սպիտակ ալբոմի» կազմում։
Երաժշտական առումով երգը նույնպես հեռու է խմբի ստեղծագործության «մայրուղուց», բայց նման է միևնույն ալբոմի համար գրված, բայց Վիկտոր Ցոյի կյանքի օրոք չթողարկված «Атаман» երգին[9]։ Ցոյի նման երգերից, որի մեջ լսվում են նման մոտիվներ, ավելի ուշ դարձել է «Կուկուշկա» երգը[10]։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 А. В. Лексина-Цыдендамбаева «Неоромантический импрессионизм» как основа художественного мира // Русская рок-поэзия: текст и контекст. — 1999. — № 2.
- ↑ Н.К. Нежданова «Крест» и «Звезда» Виктора Цоя / // Русская рок-поэзия: текст и контекст.. — 2001. — № 5. — С. 142—152.
- ↑ 3,0 3,1 Петрова С. А. Мифопоэтика в альбоме В. Цоя «Звезда по имени Солнце» // Русская рок-поэзия: текст и контекст. — 2007. — № 9. — С. 156—161.
- ↑ Ю.В. Доманский Циклизация в русском роке // Русская рок-поэзия: текст и контекст.. — 2000. — № 3. — С. 99—123.
- ↑ «Рок и политика. На вопросы читателей ответил лидер группы «Телевизор» Михаил Борзыкин». lenta.ru. 2008 թ․ ապրիլի 24. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 27-ին.
- ↑ «О смысле всего сущего. На вопросы читателей «Ленты.Ру» ответил Борис Гребенщиков». lenta.ru. 2008 թ․ դեկտեմբերի 3. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 27-ին.
- ↑ «В.Цой и группа КИНО — «Апрель»». РОК-ПЕСНИ: толкование. Время Z, Сергей Курий. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ հունվարի 2-ին. Վերցված է 2016 թ․ սեպտեմբերի 7-ին.
- ↑ Калгин В. Виктор Цой. Последний герой современного мифа. — Рипол Классик. — С. 221. — 842 с. — ISBN 9785386058128
- ↑ Борис Барабанов Узкий круг для широкого пользования. Состоялась премьера фильма «Цой — "Кино"» // Коммерсантъ. — 2012. — В. 112. — С. 14.
- ↑ Сергей Курий Древнерусская тоска (рок по Родине) <часть 2> // Время Z. — 2003. — № 2—3. Архивировано из первоисточника 28 Հոկտեմբերի 2016.