Պոստ փանկ
| Պոստ փանկ post-punk | |
|---|---|
 | |
| Ոճային հիմքեր | փանկ ռոք, պրոտո փանկ, արտ ռոք, գլեմ ռոք, քրաութ ռոք, դաբ, ֆանկ, դիսկո |
| Ծագման ժամանակ | 1978 |
| Ծագման երկիր | .svg){kind=small} Միացյալ Թագավորություն |
| Ճանաչում | 1977—1978 (ծագումը՝ Մեծ Բրիտանիա, ԱՄՆ, Ավստրալիա) |
| Բխող ժանրեր | գոթիկ ռոք, ինդասթրիալ, նեոֆոլկ, սինտի փոփ, պոստ հարդկոփ, գրանջ |
| Ենթաժանրեր | |
| գոթիկ ռոք - նոր ալիք - cold wave | |
| Հարակից ժանրեր | |
| փանկ ռոք | |
| Տես նաև | |
| ալտերնատիվ ռոք, պանկ ռոք, գոթիկ ռոք | |
Պոստ փանկ (անգլ.՝ post-punk), ռոք երաժշտության ժանր, որը ձևավորվել է 1970-ական թվականների վերջերում Մեծ Բրիտանիայում, որպես փանք ռոքի շարունակություն։ Պոստ փանկ ժանրը ինչ-որ տեղ կարելի է համարել փանկի առավել շինծու ու էքսպերիմենտալ ձև[1]. ի տարբերություն փանկ ռոքի կտրուկ ու չոր հնչողության՝ պոստ փանկն առանձնանում է երաժշտական ինքնաարտահայտման մեծ բազմազանությամբ, որի պատճառը տարբեր երաժշտական ոճերի ազդեցությունն է ժանրի վրա (առաջին հերթին՝ քրաութ ռոք, օրինակ Neu! և Can խմբերը; այնպիսի ժանրեր, ինչպիսիք են դաբը, ֆանկը, դիսկոն, Դեյվիդ Բոուիի այսպես կոչված «բեռլինյան շրջանի» էքսպերիմենտալ ալբոմները, Kraftwerk-ի էլեկտրոնային հաջողությունները)։
Ժանրի ձևավորումը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Պոստ փանկի վաղ ներկայացուցիչները (Bauhaus, Joy Division) ներշնչվել են այնպիսի խմբերից ու կատարողներից, ինչպիսիք են The Doors, T. Rex և The Velvet Underground: Ժանրի վրա մեծ ազդեցություն ունեցան նաև ռեգգին ու դաբը։
1978 թվականի Public Image Ltd դեբյուտային ալբոմը, Իգի Փոփի The Idiot ալբոմի հետ, որը թողարկվել է 1977 թվականին, համարվում է պոստ փանկի առաջին և ամենաազդեցիկ ալբոմներից։ 80-ականների ընդհատակյա երաժշտական քննադատների կարծիքով ուներ ժանրին բնորոշ բոլոր հիմնական հատկանիշները. մեքենայական ռիթմ, հագեցած, խորը հնչերանգով բաս, ցածր՝ կարծես կողմնակի վոկալ։ 70-ականների պոստ փանկի ներկայացուցիչներից կարելի է առանձնացնել նաև Devo, Suicide, Television, Talking Heads էքսպերիմենտալ խմբերը։
Առանձնահատկություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Փանկի հոսուն էներգետիկայի ու կիթառային ագրեսիայի փոխարեն պոստ փանկին բնորոշ է ցածր, մոնոտոն ռիթմը՝ բասի, հարվածայինների, երաժշտության մեջ աճող տագնապի տրամադրության, կողմնակի թվացող վոկալի և, որպես կանոն, դեպրեսիվ, մելանխոլիկ, հաճախ մահվան ու կյանքի իմաստի մասին տեքստերի գերակշռությամբ[2]։ Joy Division, The Cure, Siouxsie and the Banshees, Bauhaus և The Sisters Of Mercy խմբերի շնորհիվ առաջացավ նաև առանձին ոճ՝ գոթիկ ռոք։
Բացի գոթիկ ռոքից[3]] ժանրը մեծ ազդեցություն թողեց և կարելի է ասել դարձավ ինդասթրիալ[4][5][6][7], սինթի փոփ[8][9], պոստ հարդքոփ[10], նեոփսիխոդելիա[11]] և, մեծ մասամբ ալտերնատիվ ոճերի հիմքը[1]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 Erlewine Stephen Thomas։ «Post-Punk : Significant Albums, Artists and Songs, Most Viewed»։ Allmusic։ Վերցված է հուլիսի 8, 2012
- ↑ Ալեքսանդր Գագինսկի, Ալեքսանդր Կիսիլյով. «Գիշերվա ձայներ։ Մութ երաժշտություն» // «Մանտաստիկայի աշխարհ» ամսագիր
- ↑ «Goth Rock on Allmusic»։ Allmusic։ Վերցված է փետրվարի 4, 2013
- ↑ Reynolds, 1996, էջ 91
- ↑ Reynolds, 2006, էջ 109
- ↑ Middles, 2009, էջ 40
- ↑ Reynolds, 2010
- ↑ Nicholls (1998), p.373
- ↑ We were synth punks’ Interview with Andy McCluskey by the Philadelphia Inquirer 5 March 2012
- ↑ «Post-Hardcore on Allmusic»։ Allmusic։ Վերցված է փետրվարի 4, 2013
- ↑ «Neo-Psychedelia on Allmusic»։ Allmusic։ Վերցված է փետրվարի 4, 2013
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Kootnikoff, David (2012)։ Bono: A Biography։ ABC-CLIO։ ISBN 0313355096
- Middles, Mick: (2009)։ The Rise and Fall of the Stone Roses: Breaking into Heaven։ Music Sales Group։ ISBN 0857120395
- Reynolds, Simon: (2006)։ Rip It Up and Start Again: Postpunk 1978–1984։ London: Faber&Faber։ ISBN 978-0-571-21570-6
- Reynolds, Simon: (1996)։ The Sex Revolts: Gender, Rebellion, and Rock 'n' Roll։ Harvard University Press։ ISBN 978-0674802735
- Reynolds, Simon: (2010)։ Totally Wired: Postpunk Interviews and Overviews։ Soft Skull Press։ ISBN 1593763948
| ||||||
