Վիկտոր Նիկիտին

Վիկտոր Նիկիտին
Վիկտոր Նիկիտին
Ծննդյան թիվ՝	նոյեմբերի 28, 1925
Ծննդավայր՝	Ivanteyevka, Մոսկվայի մարզ
Վախճանի թիվ՝	օգոստոսի 3, 2016 (90 տարեկան)
Վախճանի վայր՝	Մոսկվա, Ռուսաստան
Քաղաքացիություն՝	Ռուսաստան
Մասնագիտություն՝	նկարիչ
IMDb։	ID 0631717

Վիկտոր Ալեքսանդրովիչ Նիկիտին (նոյեմբերի 28, 1925(1925-11-28), Ivanteyevka, Մոսկվայի մարզ - օգոստոսի 3, 2016(2016-08-03), Մոսկվա, Ռուսաստան), խորհրդային նկարիչ, մուլտիպլիկացիոն ֆիլմերի բեմադրող նկարիչ։ Մուլտֆիլմերի միջազգային ասոցիացիայի անդամ, կինեմատոգրաֆիստների միության անդամ (1951), ԽՍՀՄ Նկարիչների միության անդամ (1961)^[1]։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Իր իսկ խոսքով, Վիկտոր Նիկիտինը «բնիկ Իվանտեևկայից» է^[2]։ Մեծացել է ուղղափառ ընտանիքում։ Հայրը եղել է ֆաբրիկայի վարպետ, ով նաև զբաղվել է գեղանկարչությամբ։ Ապրել են Վատրեմե ներկարարական ֆաբրիկայի շրջանի ամբարտակից այն կողմ գտնվող երկհարկանի փայտե տներից մեկում։ Նա սովորել է թիվ 3 դպրոցում (այժմ Իվանտեևկայի արդյունաբերատնտեսական քոլեջ)։ Նկարել սկսել է դպրոցական տարիներից։ Բանակ է զորակոչվել անմիջապես դպրոցից՝ այդպես էլ ավարտական վկայական չստանալով^[2]։

1943 թվականից մասնակցել է Հայրենական մեծ պատերազմին։ Վիկտոր Նիկիտինին ուղարկել են Ժիտոմիրի հետևակային դպրոց, այնուհետև Կազանի տանկային դպրոց, և մինչ ռազմաճակատ ուղարկվելը` Մոսկվա, որտեղ նա աշխատել է Ռազմական ավտոմոբիլային գործարանում։ 1944 թվականին զորացրվելուց հետո նա փորձել է ընդունվել Մոսկվայի ավիացիոն ինստիտուտ, բայց միջնակարգ կրթության վերաբերյալ փաստաթղթեր չունենալու պատճառով չի կարողացել ընդունել։ Դրանից հետո, հարևանի խորհրդով, նա փաստաթղթերը ներկայացրել է Մոսկվայի Գերասիմովի անվան կինեմատոգրաֆիայի համառուսական պետական ինստիտուտի գեղարվեստի ֆակուլտետ ընդունվելու համար^[2]։

1950 թվականին Վիկտոր Նիկիտինը կարմիր դիպլոմով ավարտել է Մոսկվայի Գերասիմովի անվան կինեմատոգրաֆիայի համառուսական պետական ինստիտուտի մուլտիպլիկացիայի բաժինը։ Նույն թվականին հաստիք է ստացել «Սոյուզմուլտֆիլմ» ստուդիայում, որտեղ աշխատել է հետագա 35 տարիներին՝ սկզբում Ի.Պ. Իվանով-Վանոյի ասիստենտ (տիտրերում նշված է որպես երկրորդ նկարիչ), ապա Բրումբերգ քույրերի, Իվան Ակսենչուկի, Ռոման Դավիդովի, Եվգենի Ռայկովսկու, Բորիս Ստեպանցևի, Ալեքսանդրա Սնեժկո-Բլոցկայի և այլ ռեժիսորների կողմից նկարված ֆիլմերի բեմադրող նկարիչ։

Վիկտոր Նիկիտինն առաջինն է անիմացիայում օգտագործել լյումինեսցենտ ներկեր («Ձյունանուշը» մուլտֆիլմում)։ Նա մասնագիտորեն զբաղվել է գեղանկարչությամբ, եղել է ցուցահանդեսների մասնակից, այդ թվում՝ անհատական^[3]^[4]։ Նկարահանվել է «Հրաշքների ֆաբրիկա» վավերագրական սերիալում «Բեմադրող նկարիչ» շարքում^[5]։ Իվանտեևկա քաղաքի պատվավոր քաղաքացի է եղել^[4]։

Նա «անիմացիոն արվեստում ունեցած ավանդի համար» արժանացել է պատվավոր մրցանակի՝ Սուզդալում անցկացվող 16-րդ անիմացիոն ֆիլմերի ռուսական բաց փառատոնում^[6]։ 2010 թվականին արժանացել է «Արժանապատվություն, ստեղծագործականություն, պատիվ» պատվավոր նշանի^[7]։

Թաղված է Մոսկվայի մարզի Կավեսինսկի գերեզմանատանը^[8]^[9]։

Հիշատակ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Նկարիչը և հեքիաթը» հեռուստաֆիլմը նվիրված է Վիկտոր Ալեքսանդրովիչ Նիկիտինի ստեղծագործությանը^[10]։

Ֆիլմագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ռեժիսոր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Խաղաղություն քո տանը» (1962)

Նկարիչ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Անտառային ճանապարհորդներ» (1951)
«Հեքիաթ մեռած թագուհու և յոթ դյուցազունների մասին» (1951)
«Ձյունանուշ» (1952)

Բեմադրող նկարիչ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Թռիչք դեպի Լուսին» (1953)
«Սխալների կղզի» (1955)
«Յարանգայում վառվում է կրակը» (1956)
«Տղան Նեապոլից» (1958)
«Մուրզիլկան արբանյակի վրա» (1960)
«Տզզան ճանճը» (1960)
«Խաղաղություն քո տանը» (1962)
«Միայն ոչ հիմա» (1962)
«Հովվուհին և ծխնելույզ մաքրողը» (1965)
«Հեքիաթ ոսկե աքաղաղի մասին» (1967)
«Գեղադիտակ-70։ Պապն ու շաղգամը» (1970)
«Այս գործն իմը չէ» (1970)
«Ամանորյա պատահար» (1970)
«Մի՛ մոռացեք» (1971)
«Երեք անդորրագիր» (1971)
«Просчитался» (1972)
«Ռատիբորի մանկությունը» (1973)
«Վասիլիսա Միկուլիշնա» (1975)
«Ինչպես սնկերը սիսեռների հետ կռվեցին» (1977)
«Ալիմն ու նրա ավանակը» (1978)
«Ծանր դեպք („Фитиль“ № 193)» (1978)
«Շանթարձակներ („Фитиль“ № 218)» (1980)
«Мороз Иванович» (1981)
«Մերկ ճշմարտություն („Фитиль“ № 229)» (1981)
«Վիշտը դժբախտություն չէ» (1983)
«Գիշերային ծաղիկ» (1984)
«Սնկային անձրև» (1985)
«Կախարդական գլոբուսի արկածները, կամ Կախարդի արարքները» (1991)

Մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1956 թվականին – Վենետիկում կայացած XVII մանկական միջազգային կինոփառատոնում 1-ին մրցանակ՝ «Յարան գայում վառ վո ւմ է կրակը» ֆիլմի համար
1957 թվականին – Մոսկվայում կայացած Երիտասարդության և ուսանողների մանկական միջազգային կինոփառատոնում 1-ին մրցանակ «Յարանգայում վառվում է կրակը» ֆիլմի համար
1960 թվականին - Կառլովի Վարիում կայացած XII մանկական միջազգային կինոփառատոնում 1-ին մրցանակ «Մուրզիլկան արբանյակի վրա» ֆիլմի համար
1971 – Զագրեբու մ կայացած Կարճամետրաժ ֆիլմերի միջազգային փառատոնում 1-ին մրցանակ «Երեք անդորրագիր» ֆիլմի համար^[4]։

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սերգեյ Կապկով Ռուսական անիմացիայի հանրագիտարան. — Մ.: Ալգորիթմ, 2006. — С. 466. — 816 с. — 3 000 экз. — ISBN 5-9265-0319-4

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ «Справочкая информация / Никитин Виктор Александрович». Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ փետրվարի 13-ին. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 14-ին.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 «Фильм памяти мультипликатора из Ивантеевки Виктора Никитина». Ивантеевское телевидение. 2016 թ․ օգոստոսի 6. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ նոյեմբերի 7-ին. Վերցված է 2017 թ․ նոյեմբերի 2-ին.
↑ Выставки в Москве и России: живопись, графика, рисунок, скульптура, изобразительное искусство. — www.lesoreades.ru
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 «Почётные граждане Ивантеевки. Никитин В. А.». Официальный сайт органов местного самоуправления города Ивантеевки Московской области. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ հոկտեմբերի 2-ին. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 14-ին.
↑ Фабрика Чудес Фильм 3Художник постановщик 1 — YouTube
↑ Аниматор.ру | Новости | Виктор Никитин и Евгений Жиляков — первые лауреаты фести…
↑ Аниматор.ру | Новости | Виктору Никитину вручен почётный знак «Достоинство, тво…»
↑ «Царственная простота Виктора Никитина». Электронная Ивантеевка. 2016 թ․ օգոստոսի 12. Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ փետրվարի 14-ին. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 14-ին.
↑ «Фото могилы В. А. Никитина». Электронная Ивантеевка. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ ապրիլի 2-ին. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 14-ին.
↑ «Энциклопедия отечественного кино». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ դեկտեմբերի 3-ին. Վերցված է 2013 թ․ նոյեմբերի 23-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիկտոր Նիկիտին մուլտֆիլմը «Անիմատոր.ռու» կայքում
Վիկտոր Նիկիտին(չաշխատող հղում) // Հայրենական կինոյի հանրագիտարան
Հանդիպում անիմացիայի նկարիչ Նիկիտին Վիկտոր Ալեքսանդրովիչի հետ Արխիվացված 2017-09-25 Wayback Machine // ivculture.ru
Կապկով Ս. Վիկտոր Նիկիտին. «Ես մերկ նկարեցի Վասիլիսա Միկուլիշնային» // Animator.ru, 01.08.2004:

[аск-1] «Справочкая информация / Никитин Виктор Александрович». Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ փետրվարի 13-ին. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 14-ին.

[:0-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 «Фильм памяти мультипликатора из Ивантеевки Виктора Никитина». Ивантеевское телевидение. 2016 թ․ օգոստոսի 6. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ նոյեմբերի 7-ին. Վերցված է 2017 թ․ նոյեմբերի 2-ին.

[3] Выставки в Москве и России: живопись, графика, рисунок, скульптура, изобразительное искусство. — www.lesoreades.ru

[:1-4] 4,0 ^4,1 ^4,2 «Почётные граждане Ивантеевки. Никитин В. А.». Официальный сайт органов местного самоуправления города Ивантеевки Московской области. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ հոկտեմբերի 2-ին. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 14-ին.

[5] Фабрика Чудес Фильм 3Художник постановщик 1 — YouTube

[6] Аниматор.ру | Новости | Виктор Никитин и Евгений Жиляков — первые лауреаты фести…

[7] Аниматор.ру | Новости | Виктору Никитину вручен почётный знак «Достоинство, тво…»

[8] «Царственная простота Виктора Никитина». Электронная Ивантеевка. 2016 թ․ օգոստոսի 12. Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ փետրվարի 14-ին. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 14-ին.

[9] «Фото могилы В. А. Никитина». Электронная Ивантеевка. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ ապրիլի 2-ին. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 14-ին.

[10] «Энциклопедия отечественного кино». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ դեկտեմբերի 3-ին. Վերցված է 2013 թ․ նոյեմբերի 23-ին.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]