Հենրի Նապոլեոն Ռեբեր

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Հենրի Նապոլեոն Ռեբեր
Բնօրինակ անունֆր.՝ Napoléon Henri Reber
Ծնվել էհոկտեմբերի 21, 1807(1807-10-21)[1][2]
Մյուլուզ[2]
Երկիր Ֆրանսիա[3]
Մահացել էնոյեմբերի 24, 1880(1880-11-24)[1][2] (73 տարեկան)
Փարիզ[2]
ԳերեզմանՊեր Լաշեզ
Ժանրերօպերա և սիմֆոնիա
Մասնագիտությունկոմպոզիտոր, երաժշտության տեսաբան և երաժշտության ուսուցիչ
ԱշխատավայրՓարիզի կոնսերվատորիա
ԿրթությունՓարիզի կոնսերվատորիա
ԱնդամակցությունԳեղեցիկ արվեստների ակադեմիա[4]
Պարգևներ
 Napoléon Henri Reber Վիքիպահեստում

Անրի Նապոլեոն Ռեբեր (ֆր.՝ Napoléon Henri Reber, հոկտեմբերի 21, 1807(1807-10-21)[1][2], Մյուլուզ[2] - նոյեմբերի 24, 1880(1880-11-24)[1][2], Փարիզ[2], ֆրանսիացի կոմպոզիտոր։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ռեբերը սովորել է Անտոն Ռեյչայի և Ժան Ֆրանսուա Լեսոյի հետ։ Գրել է կամերային երաժշտություն։ Երաժշտություն է գրել ֆրանսիացի լավագույն բանաստեղծների նոր ստեղծագործությունների համար։ 1985 թվականին նա դառնում է ներդաշնակագիտության (հարմոնիայի) դասախոս Փարիզի կոնսերվատորիայում և 1862 թվականին հաջորդում է Ֆրոմենտալ Հալևին որպես կոմպոզիցիայի բաժնի դասախոս, իսկ 1871 թվականից մասնաճյուղ կոնսերվատորիաների տեսուչ։ 1853 թվականին Ֆրանսիական ակադեմիայում ընտրվել է Ջորջ Օնսլոուի խորհրդի նախագահ։ 1849 թվականի հոկտեմբերի 30-ին նրա՝ Ֆրեդերիկ Շոպենի Պիանո Սոնտանա No. 2-ից «Թաղման թափոր» գործիքավորումը հնչել է Շոպենի թաղման ժամանակ նրա շիրիմի մոտ Պեր Լաշեզ գերեզմանատանը։ Նա 1855 Պատվավոր Լեգեոնի շքանշանի կավալեր դարձավ, իսկ 1870 թվականին՝ սպա։ Մահվանից հետո նրան հաջորդեց Քամիլ Սեն-Սանսը, որպես հաստատության անդամ։

Ստեղծագործություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Իր աշխատանքները ներառում են «Սիրահարված դևը» (Le Diable amoureux) բալետը (գրված է Ֆրանսուա Բենուասի հետ համատեղ), կոմիկական օպերաներ, «Սուրբ Ծննդյան գիշերը» (Le nuit de Noë) (1848), «Հայր Գեյլարդը» (Le père Gaillard), «Պարոն Բենուասի ծանրոցները» (Les papillotes de M. Benoist') (1852), «Կապիտանների տիկնայք» (Les dames capitaines) (1857), չորս սիմֆոնիկ և շատ կամերային երաժշտություններ։ Նա գրել է «Հարմոնիայի պայմանագիրը» (Traité d'harmonie) (1862), որը շատ փոփոխությունների է ենթարկվել[6][7][8][9]

  • Սիմֆոնիա no. 1 D minor[10]
  • Սիմֆոնիա no. 2 C major (published by Richault of Paris[11])
  • Սիմֆոնիա no. 3 E major (apparently by 1850; published by Richault of Paris[12])
  • Սիմֆոնիա no. 4 G major (apparently by 1850; published by Richault of Paris[13])

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  2. 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 Archivio Storico Ricordi — 1808.
  3. LIBRIS — 2012.
  4. https://www.academiedesbeauxarts.fr/academiciens-depuis-1795?field_chair_target_id=106&field_election_date_value=&field_death_date_value=&year=
  5. Base Léonore (ֆր.)ministère de la Culture.
  6. Reber's string quintet. OCLC 18698671
  7. Reber's Grand Quartet in B-flat, opus 4. and his "Little" Quartet in D-flat, Op. 5 OCLC 18671454
  8. Randel, Don Michael (1996). The Harvard Biographical Dictionary of Music at Google Books. Cambridge: Harvard University Press. Page 731.
  9. Rosenkranz, A. (1902). Novello's catalogue of orchestral music: a manual of the orchestral literature of all countries at Google Books, New York: Novello, Ewer & Co., page 60. OCLC 13278734.
  10. published (in full score) by Richault of Paris in 1858, according to the Bibliographie de la France (a weekly journal of copyright registrations), 2 October 1858 issue. Anton Schindler in his Biographie von Ludwig van Beethoven (1845) (Beethoven in Paris, p.50) mentions that this work was performed in a concert in 1824?5? suggesting a rather earlier date (though he gives only "Reber"'s first symphony and no key, allowing the possibility that it may have been another composer of the same name.
  11. Symphony 2. Composed and performed by 1840; mentioned in La revue de Paris (1840), Volume 26, Page 132. Also see OCLC 19684291
  12. Symphony 3. OCLC 23368331
  13. Symphony 4. OCLC 23062314
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Հենրի Նապոլեոն Ռեբեր» հոդվածին։