Կենտավրոսներ (ֆիլմ)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Կենտավրոսներ
ռուս.՝ Кентавры
Երկիր ԽՍՀՄ[1]
 Հունգարիա[1]
 Չեխոսլովակիա
 Կոլումբիա
Ժանրդրամա և պատմական ֆիլմ[2]
Թվական1978
Լեզուռուսերեն
ՌեժիսորՎիտաուտաս Ժալակյավիչյուս
Սցենարի հեղինակՎիտաուտաս Ժալակյավիչյուս
ԴերակատարներԴոնատաս Բանիոնիս, Մարգիտ Լուկաչ[2], Ռեգիմանտաս Ադոմայտիս[2], Բրունո Օյա[2], Գյուլա Բենկո[2], Յիտկա Զելենոգորսկա[2], Վալենտին Գաֆտ[2], Միհայ Վոլոնտիր[2], Jožka Stoklasa?[2], Vít Pešina?[2], Կախի Կավսաձե[2], Daniela Vacková?[2], Zbyněk Krákora?[2] և Géza Benkő?[2]
ԿինոընկերությունՄոսֆիլմ[1], Barrandov Studios[1], Mafilm[1] և անհայտ[1]
Տևողություն140 րոպե

«Կենտավրոսներ» (ռուս.՝ «Кентавры»), խորհրդային երկմաս ֆիլմ, որը նկարահանել է ռեժիսոր Վիտաուտաս Ժալակյավիչյուսը սոցիալ-քաղաքական դրամայի ժանրում։ «Լատինականաամերիկյան եռերգության» եզրափակիչ մասն է («Ողջ ճշմարտությունը Կոլումբոսի մասին» (ռուս.՝ «Вся правда о Колумбе»), «Այս քաղցր բառը՝ ազատություն» (ռուս.՝ «Это сладкое слово — свобода!»)[3][4]։ Խորհրդային Միության, Հունգարիայի, Չեխոսլովակիայի և Կոլումբիայի կինոգործիչների համատեղ արտադրություն է։

Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գործողությունները տեղի են ունենում Լատինական Ամերիկայի անանուն նահանգում (ենթադրվում է՝ Չիլի)։ Ռազմական շրջանակներում դավադրություն է հասունանում, որը խրախուսվում է օտարերկրյա հետախուզական ծառայությունների կողմից։ Ակցիան, որը կրում է «Կենտավրոս» ծածկանունը, մտահղացվել է Վաշինգտոնում։ Ժողովուրդը հավատում է նախագահին, բայց դավադիրները գեներալ Պինի գլխավորությամբ ուժ են ստանում հեղաշրջում կազմակերպելու համար։

Դերերում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Դոնատաս Բանիոնիսնախագահ (հնչյունավորել է Իգոր Կվաշան)
  • Ռեգիմանտաս ԱդոմայտիսՕռլանդո, հետաքննությունների բյուրոյի տնօրեն (սերիա 1), պաշտոնաթող (սերիա 2) (հնչյունավորել է Վյաչեսլավ Շալևիչը)
  • Մարգիտ Լուկաչ – Անխելիկա, նախագահի կինը
  • Եվգենի Լեբեդև – Պին, գեներալ, 1-ին սերիայում՝ Հանրապետության ցամաքային զորքերի շտաբի պետ, 2-րդ սերիայում՝ Հանրապետության զինված ուժերի գլխավոր հրամանատար
  • Դյուլա Բենկյո – Կատալան, գեներալ, Հանրապետության զինված ուժերի գլխավոր հրամանատար (սերիա 1), պաշտոնաթող (սերիա 2) (հնչյունավորել է Ֆելիքս Յավորսկին)
  • Ելենա Իվոչկինա – Աննա Մարիա, Օռլանդոյի կինը
  • Իրեն Շյուտյո – Աննա Մարիայի մայրը
  • Գենադի Բորտնիկով – Անիբալ, Աննա Մարիայի եղբայրը
  • Իտկա Զելենոգորսկայա – Ջուլի (հնչյունավորել է Սվետլանա Ստարիկովան)
  • Վալենտին ԳաֆտԱնդրես, Օռլանդոյի օգնականը, 2-րդ սերիայից՝ հետաքննությունների բյուրոյի տնօրեն, դավադիր
  • Իոն Ունգուրյանու – Սերխիո Թորոա, նախարար, 2-րդ սերիայից՝ Հանրապետության Անվտանգության գլխավոր տնօրեն
  • Գենադի Բորտնիկով – Անիբալ, Աննա Մարիայի եղբայրը
  • Միխայ Վոլոնտիր – Էվարիստո, Օռլանդոյի ընկերը և գործակալը
  • Բրունո ՕյաԲրունո Նիլսոն, շվեդ լրագրող (հնչյունավորել է Օլեգ Մոկշանցևը)
  • Վալերի Անիսիմով – Գրեց, կապիտան
  • Կախի ԿավսաձեՈւգո, բարմեն (հնչյունավորել է Լեոնիդ Կանևսկին)
  • Վալերի Կուզին – Հանրապետության բանակի գեներալ
  • Նոդար Մգալոբլիշվիլի – Միգել, նախարար
  • Յուոզաս Բուդրայտիս – Ռայմոն (հնչյունավորել է Ռուդոլֆ Պանկովը)
  • Դումիտրու Ֆուսու

Երաժշտություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ֆիլմում օգտագործվել են հատվածներ Վոլֆգանգ Ամադեուս Մոցարտի № 25 սոլ մինոր սիմֆոնիայից։

Մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 1979 թվական - «Ազատության փառատոնի» գլխավոր մրցանակ Սոպոտայում
  • 1979 թվական - 12-րդ համամիութենական կինոփառատոն Աշխաբադում[5]
  • Գեղարվեստական ֆիլմերի բաժնի գլխավոր մրցանակ
  • Լավագույն սցենարի մրցանակ (Վիտաուտաս Ժալակյավիչյուս)
  • Մրցանակ օպերատորական աշխատանքի համար (Պավել Լեբեշև)
  • Մրցանակ կերպարվեստի լուծման համար (Լևան Շենգելիա)

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 DEFA film database
  2. 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 ČSFD (չեխերեն) — 2001.
  3. «Кентавры». Encyclopedia of Russian Cinema. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ մարտի 29-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 28-ին.
  4. Grazhina Arlitskaite. «Витаутас Жалакявичюс: "О чем мы молчим?"». Iskusstvo Kino.
  5. КИНО: Энциклопедический словарь, главный редактор С. И. Юткевич, М. Советская энциклопедия, 1987, с.83

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]