Կայաբեգ
| Գյուղ | |
|---|---|
| Կայաբեգ | |
| Վարչական տարածք | Արևմտյան Հայաստան |
| Վիլայեթ | Էրզրումի վիլայեթ |
| Գավառակ | Ալաշկերտի գավառակ |
| Այլ անվանումներ | Գայաբեգ, Գայաբեկ, Գայապեկ, Կայաբեկ, Կայավեկ, Ղայաբեգ, Ղայաբեկ, Ղայբեգ, Ղայբեկ |
| Պաշտոնական լեզու | Հայերեն |
| Ազգային կազմ | Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը) |
| Տեղաբնականուն | Կայաբեգցի |
| Ժամային գոտի | UTC+3 |
Կայաբեգ, գյուղ Արևմտյան Հայաստանում, Էրզրումի վիլայեթի Ալաշկերտի գավառակում[1]։ Գտնվում էր Արածանիի ավազանի գետակներից մեկի հովտում, արգավանդ հարթավայրում։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Քրդերը գյուղացիներին կոչում էին գորոներ` գայլեր։ Ըստ ավանդության տեղի բնակչությունը սերում էր Գայլ Վահանից։
Կայաբեգում պահվում էր ձեռագիր պատկերազարդ ավետարան։
1915 թվականի Մեծ եղեռնից փրկված կայաբեգցիները գաղթել են Արևելյան Հայաստան։
Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Եղել է հայաբնակ գյուղ։ XX դարի սկզբին ուներ 30 տուն հայ բնակիչ։
Տնտեսություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ուներ բերրի հողեր։ Բնակչության հիմնական զբաղմունքը անասնապահությունն ու երկրագործությունն էր։
Գյուղն ուներ մի քանի ջրաղաց և ձիթհանք։
Պատմամշակութային կառույցներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Կայաբեգն ուներ Ս. Աստվածածին անունով անշուք, խարխուլ մի եկեղեցի[2]։
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «Էրզրումի նահանգ». Վերցված է 2015 ապրիլի 14-ին.
- ↑ «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ 2, էջ 926
Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
- Արեւմտահայաստանի եւ Արեւմտահայութեան Հարցերու Ուսումնասիրութեան Կեդրոն
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 2, էջ 675)։ 
|