Գալիփ Բալքար
| Գալիփ Բալքար թուրքերեն՝ Galip Balkar | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | հունվարի 30, 1936[1] |
| Ծննդավայր | Ստամբուլ, Թուրքիա |
| Մահացել է | մարտի 11, 1983 (47 տարեկան) |
| Մահվան վայր | Բելգրադ, ՀՍՖՀ |
| Գերեզման | Ջեբեջի Ասրի գերեզմանատուն |
| Քաղաքացիություն |  Թուրքիա |
| Մայրենի լեզու | թուրքերեն |
| Կրթություն | Անկարայի համալսարան, իրավաբանության ֆակուլտետ |
| Մասնագիտություն | դիվանագետ |
 Galip Balkar Վիքիպահեստում | |
Գալիփ Բալքար (թուրքերեն՝ Galip Balkar, հունվարի 30, 1936[1], Ստամբուլ, Թուրքիա - մարտի 11, 1983, Բելգրադ, ՀՍՖՀ), թուրք դիվանագետ։ Սպանվել է 1983 թվականին երկու հայ մարտիկների կողմից, երբ զբաղեցնում էր Հարավսլավիայի Սոցիալիստական Ֆեդերատիվ Հանրապետությունում Թուրքիայի դեսպանի պաշտոնը։
Կենսագրություն և կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գալիփ Բալքարը ծնվել է 1936 թվականին Ստամբուլում։ Ավարտել է Անկարայի համալսարանի իրավագիտության դպրոցը։ 1959 թվականին աշխատանքի է անցել Թուրքիայի արտաքին գործերի նախարարությունում։ 1981 թվականին նշանակվել էր Հարավսլավիայում Թուրքիայի դեսպանի պաշտոնին։
Սպանություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Երկու հայ մարտիկներ փոքր հրազենից կրակ են բացել Թուրքիայի դեսպանի ավտոմեքենայի ուղղությամբ, երբ վերջինս Բելգրադի կենտրոնական հատվածում մեքենան կանգնեցրել էր կարմիր լույսի տակ[2][2]։ Թուրք 47-ամյա դեսպան Բալքարը և նրա վարորդը՝ Քայա Նեջեթը վիրավորվել էին, դեսպանը գտնվում էր կրիտիկական ծանր վիճակում[2]։ Անվտանգության հարավսլավցի երկու աշխատակիցները հետապնդել են կրակն արձակած հայ մարտիկներին, որից հետո փոխհրաձգություն էր սկսվել[2]։ Մարտիկներից մեկը վիրավորել էր անվտագության աշխատակիցներից մեկին՝ Սլոբոդան Բրաևիչին։ Վերջինիս ուղղությամբ արձակված մեկ այլ կրակոց էլ շեղվել է դեպի պատը և թեթևակի վիրավորել գրասենյակային աշխատակից Զորիցա Սոլոտիչին[3]։ Փոխհրաձգության ժամանակ զոհվել է հարավսլավցի ուսանող Ժելկո Միլիվոևիչը[4]։
Ավելի ուշ, հարձակում գործած անձինք ձերբակալվում են։ Պարզվում է նաև նրանց ինքնությունը՝ Հարություն Գրիգորի Լևոնյան և Ալեքսանդր Էլբեկյան
Չինաստան։ Նրանք Բեյրութից Հարավսլավիա էին ժամանել մարտի 6-7-ը և երկուսն էլ ունեին լիբանանյան քաղաքացիություն[3]։ Ծանր վիրավորում ստացած Լևոնյանը հայտնաբերվել էր հարձակումից շատ չանցած, իսկ Էլբեկյանը ձերբակալվեց միայն 8 ժամ անց։ Նույն օրը անանուն անձը զանգահարեց Աթենքում Associated Press-ի խմբագրություն և հայտարարեց, որ «Հայկական ցեղասպանության արդարության մարտիկներ» կազմակերպությունն իր վրա է վերցնում հարձակման պատասխանատվությունը։ Այս կազմակերպությունը 1975-1978 թվականներին տասնյակ հարձակումներ էր գործել թուրքազգի գործիչների և հատկապես դիվանագետների վրա[2]։ Փարիզում և Բեյրութում տեղակայված լրատվամիջոցների խմբագրություններ զանգահարած անձինք ևս նշում է, որ ՀՑԱՄ-ն է պատասխանատու այդ հարձակման համար։ Նրանց խոսքով՝ հարձակման նպատակն աշխարհի ուշադրության գրավում էր «հայ ժողովրդի ազգային խնդրի» վրա[2]։
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 Թուրքերեն Վիքիպեդիա (тур.) — 2002.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Graham, Bradley (1983 թ․ մարտի 10). «Gunmen Wound Turkish Envoy to Belgrade». Washington Post.
- ↑ 3,0 3,1 Assassination of Turkish Ambassador to Yugoslavia, Summary of World Broadcasts, BBC Written Archives Centre: BBC, 1983 թ․ մարտի 14
- ↑ De Waal, Thomas (2015). Great catastrophe : Armenians and Turks in the shadow of genocide. Oxford. էջ 155. ISBN 978-0190904784.
{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link)