Բրազիլական ոսկու տենդ
Բրազիլական ոսկու տենդ, ոսկու տենդ Բրազիլիայի պորտուգալական գաղութում՝ 1700-ական թվականներին։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Տենդը սկսվել է Ուրո Պրետո շրջանում՝ բանդեյրանտների («հնդիկ որսորդներ») ոսկու մեծ հանքավայրի հայտնաբերմամբ՝ Մինաս Ժերայսի[1] տարածքի լեռներում։ Բանդեյրանյան արշավախմբերը կամ բանդեյրաները չէին կազմակերպվում իշխանությունների կողմից, դրանց մասնակիցները ինքնուրույն ապահովում էին իրենց՝ անհրաժեշտ ամեն ինչով։ Սկզբում բանդեյրանտները զբաղվում էին հնդկացիներին ստրկացնելու գործով, և երբ 1660-ականներին Պորտուգալիայի կառավարությունը պարգև նշանակեց Բրազիլիայում ոսկու և արծաթի հանքավայրերի հետազոտման համար, նրանք դա արեցին հնդկացիներին ստրկացնելու հետ միասին, հետագայում ամբողջովին անցան ոսկու, արծաթի, ադամանդների և այլ օգտակար բրածոների որոնմանը։ Բանդեյրանցները հավաքվել են փոքր խմբերով և ուսումնասիրել Բրազիլիայի ներքին շրջանները։ Խմբերը բաղկացած էին աբորիգեններից և եվրոպական ծագում ունեցող մարդկանցից, վերջիններս որդեգրեցին աբորիգենների կենսակերպը, ինչը նրանց թույլ տվեց գոյատևել արևադարձային անտառների պայմաններում։ Վիլա Ռիկա (Հարուստ քաղաք) ոսկի փորող բնակավայրը դարձավ ոսկու տենդի կենտրոնը։ 1712 թվականին Վիլա Ռիկան ստացավ քաղաքի կարգավիճակ, իսկ 1720 թվականին դարձավ Մինաս Ժերայսի մայրաքաղաքը։ 1823 թվականին Վիլա Ռիկան ստացավ կայսերական Ուրո Պրետո քաղաքի (Սև ոսկի)[2] կարգավիճակ։
Արդյունքներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Բրազիլական ոսկու տենդը դարձավ ամենամեծ և ամենաերկար ոսկու տենդը, որին մասնակցում էին ավելի քան 400 հազար որոնողներ Պորտուգալիայից և կես միլիոն ստրուկներ Աֆրիկայից՝ 17-րդ դարի 90-ականներից մինչև 19-րդ դարի 20-ական թվականները։ Շատ մարդիկ լքեցին Բրազիլիայի հյուսիսարևելյան ափի շաքարեղեգ պլանտացիաներն ու քաղաքները և տեղափոխվեցին Ուրո Պրետո։ 1725 թվականին Բրազիլիայի բնակչության կեսն ապրում էր հարավ-արևելքում։ Ոսկու տենդը մեծ նշանակություն ունեցավ Բրազիլիայի տնտեսության համար և հանգեցրեց կապիտալի այնպիսի զգալի հոսքի դեպի հարավարևելյան գաղութներ, որ Պորտուգալիայի կառավարությունը 1763 թվականին Բրազիլիայի մայրաքաղաքը տեղափոխեց Սալվադորից (հյուսիս-արևելքում) Ռիո դե Ժանեյրո։ Ընդհանուր առմամբ, 1700-1800 թվականներին այստեղ արդյունահանվել է 1000 տոննա ոսկի և 3 միլիոն կարատ ադամանդ։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «Ouro Preto.» Колумбийская энциклопедия, шестое издание, 2008. Encyclopedia.com. 27 Apr. 2009
- ↑ «Historic Town of Ouro Preto». ЮНЕСКО. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հուլիսի 9-ին. Վերցված է 2010 թ․ դեկտեմբերի 20-ին.