Jump to content

Վիլլի Պեպ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Վիլլի Պեպ
Դիմանկար
Ծնվել էսեպտեմբերի 19, 1922(1922-09-19)[1]
ԾննդավայրՀարթֆորդ
Մահացել էնոյեմբերի 23, 2006(2006-11-23)[2][1] (84 տարեկան)
Քաղաքացիություն ԱՄՆ
Մասնագիտությունբռնցքամարտիկ
 Willie Pep Վիքիպահեստում

Վիլլի Պեպ (անգլ.՝ Willie Pep, ծննդյան անունը` Գուգլիերմո Պապալեո (իտալ.՝ Gugliermo Papaleo), սեպտեմբերի 19, 1922(1922-09-19)[1], Հարթֆորդ - նոյեմբերի 23, 2006(2006-11-23)[2][1]), ամերիկացի բռնցքամարտիկ։ Կիսաթեթևքաշային կարգում աշխարհի չեմպիոն (1942-1948, 1949-1950)։

1945 թվականին ճանաչվել է «Տարվա բռնցքամարտիկ» ըստ «Ռինգ» ամսագրի։

Պրոֆեսիոնալ կարիերա

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1940 թվականի հուլիսի 25-ին իր դեբյուտն է նշել պրոֆեսիոնալ ռինգում` միավորներով հաղթանակ տանելով 4 ռաունդանոց մենամարտում[3]։

Չեմպիոնական մենամարտ Չալկի Ռայթի հետ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1942 թվականի նոյեմբերի 20-ին «NYSAC» աշխարհի առաջնությունում մենամարտի է դուրս եկել կիսաթեթևքաշային կատեգորիայում՝ մրցելով Չալկի Ռայթի հետ։ 15-րդ ռաունդից հետո բոլոր դատավորները մրցանակը տվել են Պեպին՝ 10-4 и 11-4 (երկու անգամ)[4][5]։

1943 թվականի մարտի 19-ին թեթևքաշային կատեգորիայում միավորներով պարտվել է աշխարհի նախկին չեմպիոն Սեմմի Անհոտտին։ Դատավորների հաշիվը եղել է 6-4 և 5-4 (երկու անգամ)։ Պեպի տիտղոսը չի խաղարկվել։ Վիլլիի համար այդ պարտությունը դարձել է առաջինը կարիերայում (63-րդ մենամարտ)[6][7][8][9][10]։

1943 թվականի հուլիսի 8-ին միավորներով հաղթել է Սել Բարտոլոյին և պաշտպանել է աշխարհի չեմպիոնի տիտղոսը[11][12]։

1944 թվականի հուլիսի 17-ին աշխարհի առաջնությունում հաղթել է Մանուել Օրտիսայի՝ գերթեթևքաշային կարգում։ Բոլոր դատավորները հաղթանակը տվել են Պեպին՝ 94-91, 98-94, 98-92[13]։ Երկու բռնցաքամարտիկների տիտղոսները չեն խաղարկվել։

Երկրորդ մենամարտ Չալկի Ռայթի հետ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1944 թվականի սեպտեմբերի 29-ին՝ Չալկի Ռայթի դեմ մենամարտում պաշտպանել է իր տիտղոսը։ Հաղթել է միավորներով՝ դատավորների միաձայն լուծմամբ[14][15]։

1944 թվականի դեկտեմբերի 5-ին երրորդ անգամ հանդիպել է Չալկի Ռայթի հետ։ Հաղթել է միավորներով[16][17]։ Մենամարտը եղել է ոչ տիտղոսային։

1945 թվականի փետրվարի 19-ին միավորներով հաղթել է Ֆիլ Տերրանովին և պաշտպանել է տիտղոսը։ Դատավորների հաշիվը եղել է 10-3, 10-5, 12-2[18]։

Միավորված մենամարտ Սել Բարտոլոյի հետ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1946 թվականի հունիսի 7-ին միավորված մենամարտում հանդիպել է «NBA» վարկածով կիսաթեթևքաշային կարգի չեմպիոն Սել Բարտոլոյի հետ։ Դա բռնցքամարտիկների երրորրդ հանդիպումն է եղել։ Պեպը 12-րդ մենամարտում նոկաուտի է ենթարկել իր հակառակորդին[19][20][21][22]։

1946 թվականի նոյեմբերի 27-ին չորրորդ անգամ հանդիպել է Չալկի Ռայթի հետ։ Արդեն 3-րդ մենամարտում նոկաուտել է հակառակորդին[23][24]։

1947 թվականի օգոստոսի 22-ին՝ 12-րդ ռաունդում, նոկաուտի է ենթարկել Ջեկ Լոսին և պաշտպանել է տիտղոսը[25]։

1948 թվականի փետրվարի 24-ին՝ 10-րդ ռաունդում, նոկաուտով հաղթել է կուբացի Ումբերտո Սիերրին և պաշտպանել է տիտղոսը[26]։

1948 թվականի սեպտեմբերի 10-ին Պադդի Դեմարկոյին հաղթել է միավորներով։ Դատավորների հաշիվը եղել է 5-3, 8-2, 6-3։ Պեպի տիտղոսը չի խաղարկվել[27]։

Տիտղոսի կորուստ Սենդի Սադդլերի հետ մենամարտում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1948 թվականի հոկտեմբերի 29-ին պաշտպանել է աշխարհի չեմպիոնի տիտղոսը կիսաթեթևքաշային կատեգորիայում։ Հակառակորդը Սենդի Սադդլերն էր։ Նոկաուտով պարտվել է 4-րդ ռաունդում և կորցրել է տիտղոսը[28][29]։ Դա եղել է առաջին վաղաժամ պարտությունը Պեպի համար։

Սենդի Սադդլերի հետ երկրորդ մենամարտ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1949 թվականի փետրվարի 11-ին երկրորդ անգամ հանդիպել է Սադդլերի հետ։ Մենամարտը տևել է մինչև ժամանակի ավարտը (15 ռաունդ)։ Պեպը հաղթել է և հետ է բերել տիտղոսը։ Դատավորների հաշիվը եղել է 10-5, 9-5, 9-6։ Մենամարտը ճանաչվել է «Տարվա մենամարտ»՝ ըստ «Ռինգ» ամսագրի[30][31][32]։

1949 թվականի սեպտեմբերի 20-ին պաշտպանել է տիտղոսը էդդի Կոմպի դեմ մենամարտում։ 7-րդ ռաունդում նոկաուտի է ենթարկել հավակնորդին[33]։

1950 թվականի հունվարի 16-ին պաշտպանել է տիտղոսը` 5-րդ ռաունդում նոկաուտի ենթարկելով Չարլի Ռիլին[34]։

1950 թվականի մարտի 17-ին միավորներով հաղթել է Ռեյ Ֆամեչոնին և պաշտպանել է տիտղոսը։ Մրցավարների հաշիվը եղել է 10-3, 12-3, 9-3[35]։

Սենդի Սադդլերի հետ երրորդ մենամարտ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1950 թվականի սեպտեմբորի 8-ին երրորդ անգամ հանդիպել է Սենդի Սադդլերի հետ։ Պեպը 7-րդ ռաունդից հետո չի կարողացել շարունակել մենամարտը, քանի որ ուսը հոդախախտվել է։ Հաղթող և նոր չեմպիոն է հայտարարվել Սադդլերը[36][37][38]։ Հարկավոր է նշել, որ Վիլլին հաղթում էր ըստ բոլոր մրցավարների քարտերի։

Սենդի Սադդլերի հետ չորորրդ մենամարտ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1951 թվականի սեպտեմբերի 26-ին չորորրդ անգամ հանդիպել է Սենդի Սադդլերի հետ։ Սադդլերը հանդես է եկել որպես աշխարհի կիսաթեթևքաշային կարգի չեմպիոն։ Սադդլերը հաղթել է[39][40][41][42]։

Կարիերայի ավարտից հետո

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Աշխատել է որպես մրցադատավոր[43]։

Մահացել է 2006 թվականի նոյեմբերի 23-ին՝ ծերանոցում, Ալցհայմերի հիվանդության և բռնցքամարտիկների էնցեֆալոպատի հետևանքով[44][45]։

Եղբայր Նիկ Պապալեոն է։

Կինը Բարբարա Պապալեոն է։

Վիլլին ունի 7 երեխա (4 հարազատ և 3 խորթ)։ Հարազատ երեխաներն են՝ Մարի, Բիլլի կրտսեր, Մայքլ և Մելիսսա Պապալեոները։ Խորթ երեխաներն են՝ Էյփրիլ, Էլ Ջեյ և Հոլլի Միլլեր[46]։

  • 1963 թվականին ներառվել է «Ռինգ» ամսագրի փառքի սրահում։
  • 1981 թվականին ներառվել է Բռնցքամարտի համաշխարհային փառքի սրահում։
  • 1990 թվականին ներառվել է Բռնցքամարտի միջազգային փառքի սրահում։
  • 2010 թվականին ներառվել է Ֆլորիդա նահանգի բռնցքամարտի փառքի սրահում։
  • 1975 թվականին «Ռինգ» ամսագիրը Պեպին երրորդ տեղն է հատկացրել կիսաթեթևքաշային կարգի մեծագույն բռնցքամարտիկների շարքում։
  • 1994 և 2002 թվականներին «Ռինգ» ամսագիրը Պեպին առաջին տեղն է տվել կիսաթեթևքաշային կարգի մեծագույն բռնցքամարտիկների շարքում։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Milbert N. F. Encyclopædia Britannica
  2. 2,0 2,1 2,2 http://sports.espn.go.com/sports/boxing/news/story?id=2673944&campaign=rss&source=ESPNHeadlines
  3. «Willie Pep vs. Joey Marcus».
  4. «Chalky Wright vs. Willie Pep (1st meeting)».
  5. «The Lewiston Daily Sun - Nov 21, 1942».
  6. «Sammy Angott vs. Willie Pep».
  7. «Reading Eagle - Mar 19, 1943».
  8. «Ottawa Citizen - Mar 19, 1943».
  9. «Spokane Daily Chronicle - Mar 20, 1943».
  10. «Eugene Register-Guard - Mar 21, 1943».
  11. «Willie Pep vs. Sal Bartolo (2nd meeting)».
  12. «The Miami News - Jun 9, 1943».(չաշխատող հղում)
  13. «Willie Pep vs. Manuel Ortiz».
  14. «Willie Pep vs. Chalky Wright (2nd meeting)».
  15. «The Milwaukee Journal - Sep 30, 1944». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մայիսի 27-ին.
  16. «Willie Pep vs. Chalky Wright (3rd meeting)».
  17. «The Montreal Gazette - Dec 6, 1944».
  18. «Willie Pep vs. Phil Terranova».(չաշխատող հղում)
  19. «Willie Pep vs. Sal Bartolo (3rd meeting)».
  20. «The Montreal Gazette - Feb 25, 1946».
  21. «Reading Eagle - Jun 7, 1946».
  22. «Berkeley Daily Gazette - Jun 8, 1946».
  23. «Willie Pep vs. Chalky Wright (4th meeting)».
  24. «The Milwaukee Journal - Nov 27, 1946». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մայիսի 27-ին.
  25. «Fight:21040».
  26. «Willie Pep vs. Humberto Sierra».(չաշխատող հղում)
  27. «Fight:21056».
  28. «Willie Pep vs. Sandy Saddler (1st meeting)».
  29. «The Lewiston Daily Sun - Oct 30, 1948».
  30. «Sandy Saddler vs. Willie Pep (2nd meeting)».
  31. «The Lewiston Daily Sun - Feb 11, 1949».
  32. «Lodi News-Sentinel - Feb 12, 1949».
  33. «Willie Pep vs. Eddie Compo».(չաշխատող հղում)
  34. «Willie Pep vs. Charley Riley».(չաշխատող հղում)
  35. «Willie Pep vs. Ray Famechon».
  36. «Willie Pep vs. Sandy Saddler (3rd meeting)».
  37. «The Spokesman-Review - Sep 8, 1950».
  38. «The Milwaukee Journal - Sep 9, 1950». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ հունիսի 1-ին.
  39. «Sandy Saddler vs. Willie Pep (4th meeting)».
  40. «Beaver Valley Times - Sep 27, 1951».
  41. «Pittsburgh Post-Gazette - Sep 27, 1951».
  42. «Pittsburgh Post-Gazette - Oct 6, 1951».
  43. «Рекорд в качестве рефери».
  44. «Pep's Name Should Grace Front Street».
  45. «Профессор защиты». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին.
  46. «Papaleo, William ``willie Pep». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ օգոստոսի 8-ին.

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Վիլլի Պեպ» հոդվածին։