«Պապրաչա վանք»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
չ Colon֊ը (:, U+003A) փոխարինում եմ հայերեն վերջակետով (։, U+0589)
Տող 1. Տող 1.
{{Տեղեկաքարտ Վանք}}
{{Տեղեկաքարտ Վանք}}
'''Պապրաչա վանք''' ({{lang-sr|Манастир Папраћа}}, {{lang2|bs|hr|Manastir Papraća}}), Զվորնիցկո - Տուզլանյան թեմի [[Սերբ ուղղափառ եկեղեցի|Սերբ ուղղափառ եկեղեցու]] վանքը Պապրաչա գյուղում` [[Սերբական Հանրապետություն|Սերբական Հանրապետության]] [[Բոսնիա և Հերցեգովինա]]յի [[Շեկովիչի (համայնք)|Շեկովիչի]] համայնքում` ի պատիվ [[Մարիամ Աստվածածին|Սուրբ Աստվածածնի]] [[Ավետում|Ավետման]]:
'''Պապրաչա վանք''' ({{lang-sr|Манастир Папраћа}}, {{lang2|bs|hr|Manastir Papraća}}), Զվորնիցկո - Տուզլանյան թեմի [[Սերբ ուղղափառ եկեղեցի|Սերբ ուղղափառ եկեղեցու]] վանքը Պապրաչա գյուղում` [[Սերբական Հանրապետություն|Սերբական Հանրապետության]] [[Բոսնիա և Հերցեգովինա]]յի [[Շեկովիչի (համայնք)|Շեկովիչի]] համայնքում` ի պատիվ [[Մարիամ Աստվածածին|Սուրբ Աստվածածնի]] [[Ավետում|Ավետման]]։


== Պատմություն ==
== Պատմություն ==
[[Պատկեր:Манастир Папраћа 3.jpg|300px|thumb|Պապրաչա վանքը]]
[[Պատկեր:Манастир Папраћа 3.jpg|300px|thumb|Պապրաչա վանքը]]
Վանքը հիմնադրվել է սերբ թագավոր Ստեֆան Դրագուտինի կողմից, որը [[1284]]-[[1316]] թվականներին ղեկավարել է այդ հողերը: Հիմնադրման տարեթիվը հայտնի չէ, սակայն ժամանակակից օսմանյան փաստաթղթերը վկայում են այն մասին, որ վանքը գոյություն է ունեցել 16-րդ դարի առաջին կեսին: Առաջին գրավոր հիշատակումը համարվում է [[1513]] թվականի թուրքական դեֆթերը<ref name=history>{{cite web |url=http://users.teol.net/~papraca/Istorija.html |title=Պատմությունը պաշտոնական կայքում |publisher= |accessdate=2017-03-18 |lang=sr |archiveurl=https://web.archive.org/web/20101220085441/http://users.teol.net/~papraca/Istorija.html |archivedate=2010-12-20 |deadlink=yes }}</ref>:
Վանքը հիմնադրվել է սերբ թագավոր Ստեֆան Դրագուտինի կողմից, որը [[1284]]-[[1316]] թվականներին ղեկավարել է այդ հողերը։ Հիմնադրման տարեթիվը հայտնի չէ, սակայն ժամանակակից օսմանյան փաստաթղթերը վկայում են այն մասին, որ վանքը գոյություն է ունեցել 16-րդ դարի առաջին կեսին։ Առաջին գրավոր հիշատակումը համարվում է [[1513]] թվականի թուրքական դեֆթերը<ref name=history>{{cite web |url=http://users.teol.net/~papraca/Istorija.html |title=Պատմությունը պաշտոնական կայքում |publisher= |accessdate=2017-03-18 |lang=sr |archiveurl=https://web.archive.org/web/20101220085441/http://users.teol.net/~papraca/Istorija.html |archivedate=2010-12-20 |deadlink=yes }}</ref>։


[[1559]] թվականին Պապրաչա վանքի Արսենի վանահայրն ու Գենադի վանականը մասնակցել են Տրոնոշա վանքի եկեղեցու վերականգնմանը<ref>{{cite web |url=http://www.rastko.rs/svecovek/ustrojstvo/manastiri/tronosa/szivojinovic-tronosa.html#_Toc520283185|title=Обнова манастира Троноше // Манастир Троноша |author=Слободан Живојиновић |date= |website= |publisher=Интернет-библиотека «Растко» |accessdate=2018-02-04 |lang=sr}}</ref>: [[16-րդ դար|16-րդ]] և [[17-րդ դար]]երում վանքը սերտ կապեր է պահպանել Ռուսաստանի հետ: [[1551]] թվականին Գրիգորի վանահայրը եղել է Մոսկվայում: Նա բերել էր Ավետարան, որը նվիրել էր երեց Հովսեփը Հրաշքների վանքից ({{lang-ru|Чудов монастырь}}): Հետագայում Ռուսաստանում են եղել Պապրաչայի մի քանի վանահայր ևս ` նյութական և ֆինանսական օգնություն ստանալով ռուսական թագավորներից: Վանքում պահպանվել են բազմաթիվ ռուսական գրքեր: Վերջին անգամ Պապրաչայի վանականները Մոսկվայում են եղել [[Թուրքական մեծ պատերազմ]]ի ժամանակ ([[1683]]-[[1699]])<ref name="history"/><ref>{{cite web |url=http://www.pravoslavie.ru/orthodoxchurches/print40750.htm|author=СДжоко Слиепчевич |title=Связи представителей Сербской Православной Церкви с Россией |website= Православие.Ру|publisher= |date=2004-09-15 |accessdate=2018-02-04 |lang=}}</ref>:
[[1559]] թվականին Պապրաչա վանքի Արսենի վանահայրն ու Գենադի վանականը մասնակցել են Տրոնոշա վանքի եկեղեցու վերականգնմանը<ref>{{cite web |url=http://www.rastko.rs/svecovek/ustrojstvo/manastiri/tronosa/szivojinovic-tronosa.html#_Toc520283185|title=Обнова манастира Троноше // Манастир Троноша |author=Слободан Живојиновић |date= |website= |publisher=Интернет-библиотека «Растко» |accessdate=2018-02-04 |lang=sr}}</ref>։ [[16-րդ դար|16-րդ]] և [[17-րդ դար]]երում վանքը սերտ կապեր է պահպանել Ռուսաստանի հետ։ [[1551]] թվականին Գրիգորի վանահայրը եղել է Մոսկվայում։ Նա բերել էր Ավետարան, որը նվիրել էր երեց Հովսեփը Հրաշքների վանքից ({{lang-ru|Чудов монастырь}}): Հետագայում Ռուսաստանում են եղել Պապրաչայի մի քանի վանահայր ևս ` նյութական և ֆինանսական օգնություն ստանալով ռուսական թագավորներից։ Վանքում պահպանվել են բազմաթիվ ռուսական գրքեր։ Վերջին անգամ Պապրաչայի վանականները Մոսկվայում են եղել [[Թուրքական մեծ պատերազմ]]ի ժամանակ ([[1683]]-[[1699]])<ref name="history"/><ref>{{cite web |url=http://www.pravoslavie.ru/orthodoxchurches/print40750.htm|author=СДжоко Слиепчевич |title=Связи представителей Сербской Православной Церкви с Россией |website= Православие.Ру|publisher= |date=2004-09-15 |accessdate=2018-02-04 |lang=}}</ref>:


[[1717]] թվականին` Ավստրո-թուրքական պատերազմի ընթացքում, վանքը ավերվել է, իսկ նրա երեսուն բնակիչները սպանվել են թուրքերի կողմից: [[1853]] թվականին վանական եկեղեցին վերակառուցվել է Սարաևոյի սերբերի աջակցությամբ այն բանից հետո, երբ օսմանյան իշխանությունները թույլատրել են շինարարական աշխատանքները: [[1880]] թվականից վանքում վերածնվել է վանական կյանքը<ref name="history"/>:
[[1717]] թվականին` Ավստրո-թուրքական պատերազմի ընթացքում, վանքը ավերվել է, իսկ նրա երեսուն բնակիչները սպանվել են թուրքերի կողմից։ [[1853]] թվականին վանական եկեղեցին վերակառուցվել է Սարաևոյի սերբերի աջակցությամբ այն բանից հետո, երբ օսմանյան իշխանությունները թույլատրել են շինարարական աշխատանքները։ [[1880]] թվականից վանքում վերածնվել է վանական կյանքը<ref name="history"/>։


[[Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ]]ի ժամանակ վանքը ավերվել և թալանվել է: [[1954]] թվականին մասամբ վերականգնվել է Տավնա վանքի միանձնուհի Վարվառայի (Բոժիչ) ջանքերով: [[1971]] թվականի [[սեպտեմբերի 21]]-ին վանքը կրկին օծվել է եպիսկոպոս Լոնգինի (Տոմիչ) կողմից<ref name="history"/>:
[[Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ]]ի ժամանակ վանքը ավերվել և թալանվել է։ [[1954]] թվականին մասամբ վերականգնվել է Տավնա վանքի միանձնուհի Վարվառայի (Բոժիչ) ջանքերով։ [[1971]] թվականի [[սեպտեմբերի 21]]-ին վանքը կրկին օծվել է եպիսկոպոս Լոնգինի (Տոմիչ) կողմից<ref name="history"/>։


[[2005]] թվականին Պապրաչա վանքը ներառվել է Բոսնիա և Հերցեգովինայի ազգային հուշարձանների ցանկում<ref>{{cite web |url=http://old.kons.gov.ba/main.php?id_struct=6&lang=1&action=view&id=2566|title=Graditeljska cjelina – Manastir Papraća u Papraći kod Šekovića|publisher= Komisija za očuvanje nacionalnih spomenika BIH |accessdate=2017-03-18 |lang=sh}}</ref>:
[[2005]] թվականին Պապրաչա վանքը ներառվել է Բոսնիա և Հերցեգովինայի ազգային հուշարձանների ցանկում<ref>{{cite web |url=http://old.kons.gov.ba/main.php?id_struct=6&lang=1&action=view&id=2566|title=Graditeljska cjelina – Manastir Papraća u Papraći kod Šekovića|publisher= Komisija za očuvanje nacionalnih spomenika BIH |accessdate=2017-03-18 |lang=sh}}</ref>։


== Ծանոթագրություններ ==
== Ծանոթագրություններ ==

00:04, 28 Մայիսի 2021-ի տարբերակ

Պապրաչա վանք
Հիմնական տվյալներ
Տեսակվանք
ԵրկիրԲոսնիա և Հերցեգովինա Բոսնիա և Հերցեգովինա
ՏեղագրությունՇեկովիչի
ԴավանանքՍերբ ուղղափառ եկեղեցի
ԹեմԶվորնիցկո - Տուզլանյան թեմ
Ժառանգության կարգավիճակԲոսնիա և Հերցեգովինայի ազգային հուշարձան
Քարտեզ
Քարտեզ
 Papraća monastery Վիքիպահեստում

Պապրաչա վանք (սերբ.՝ Манастир Папраћа, բոս․՝  և խորվ.՝ Manastir Papraća), Զվորնիցկո - Տուզլանյան թեմի Սերբ ուղղափառ եկեղեցու վանքը Պապրաչա գյուղում` Սերբական Հանրապետության Բոսնիա և Հերցեգովինայի Շեկովիչի համայնքում` ի պատիվ Սուրբ Աստվածածնի Ավետման։

Պատմություն

Պապրաչա վանքը

Վանքը հիմնադրվել է սերբ թագավոր Ստեֆան Դրագուտինի կողմից, որը 1284-1316 թվականներին ղեկավարել է այդ հողերը։ Հիմնադրման տարեթիվը հայտնի չէ, սակայն ժամանակակից օսմանյան փաստաթղթերը վկայում են այն մասին, որ վանքը գոյություն է ունեցել 16-րդ դարի առաջին կեսին։ Առաջին գրավոր հիշատակումը համարվում է 1513 թվականի թուրքական դեֆթերը[1]։

1559 թվականին Պապրաչա վանքի Արսենի վանահայրն ու Գենադի վանականը մասնակցել են Տրոնոշա վանքի եկեղեցու վերականգնմանը[2]։ 16-րդ և 17-րդ դարերում վանքը սերտ կապեր է պահպանել Ռուսաստանի հետ։ 1551 թվականին Գրիգորի վանահայրը եղել է Մոսկվայում։ Նա բերել էր Ավետարան, որը նվիրել էր երեց Հովսեփը Հրաշքների վանքից (ռուս.՝ Чудов монастырь): Հետագայում Ռուսաստանում են եղել Պապրաչայի մի քանի վանահայր ևս ` նյութական և ֆինանսական օգնություն ստանալով ռուսական թագավորներից։ Վանքում պահպանվել են բազմաթիվ ռուսական գրքեր։ Վերջին անգամ Պապրաչայի վանականները Մոսկվայում են եղել Թուրքական մեծ պատերազմի ժամանակ (1683-1699)[1][3]:

1717 թվականին` Ավստրո-թուրքական պատերազմի ընթացքում, վանքը ավերվել է, իսկ նրա երեսուն բնակիչները սպանվել են թուրքերի կողմից։ 1853 թվականին վանական եկեղեցին վերակառուցվել է Սարաևոյի սերբերի աջակցությամբ այն բանից հետո, երբ օսմանյան իշխանությունները թույլատրել են շինարարական աշխատանքները։ 1880 թվականից վանքում վերածնվել է վանական կյանքը[1]։

Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ վանքը ավերվել և թալանվել է։ 1954 թվականին մասամբ վերականգնվել է Տավնա վանքի միանձնուհի Վարվառայի (Բոժիչ) ջանքերով։ 1971 թվականի սեպտեմբերի 21-ին վանքը կրկին օծվել է եպիսկոպոս Լոնգինի (Տոմիչ) կողմից[1]։

2005 թվականին Պապրաչա վանքը ներառվել է Բոսնիա և Հերցեգովինայի ազգային հուշարձանների ցանկում[4]։

Ծանոթագրություններ

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 «Պատմությունը պաշտոնական կայքում» (սերբերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2010-12-20-ին. Վերցված է 2017-03-18-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  2. Слободан Живојиновић. «Обнова манастира Троноше // Манастир Троноша» (սերբերեն). Интернет-библиотека «Растко». Վերցված է 2018-02-04-ին.
  3. СДжоко Слиепчевич (2004-09-15). «Связи представителей Сербской Православной Церкви с Россией». Православие.Ру. Վերցված է 2018-02-04-ին.
  4. «Graditeljska cjelina – Manastir Papraća u Papraći kod Šekovića» (սերբա-խորվաթերեն). Komisija za očuvanje nacionalnih spomenika BIH. Վերցված է 2017-03-18-ին.

Արտաքին հղումներ

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Պապրաչա վանք» հոդվածին։