«Պապրաչա վանք»–ի խմբագրումների տարբերություն
չNo edit summary |
հեռացվել է Կատեգորիա:Պաշտամունքի վայրեր ՀոթՔաթ գործիքով |
||
| Տող 22. | Տող 22. | ||
{{Արտաքին հղումներ}} |
{{Արտաքին հղումներ}} |
||
[[Կատեգորիա:Պաշտամունքի վայրեր]] |
|||
[[Կատեգորիա:Բոսնիա և Հերցեգովինայի ուղղափառ վանքեր]] |
[[Կատեգորիա:Բոսնիա և Հերցեգովինայի ուղղափառ վանքեր]] |
||
16:30, 27 Մայիսի 2021-ի տարբերակ
| Պապրաչա վանք | |
|---|---|
 | |
| Հիմնական տվյալներ | |
| Տեսակ | վանք |
| Երկիր |  Բոսնիա և Հերցեգովինա |
| Տեղագրություն | Շեկովիչի |
| Դավանանք | Սերբ ուղղափառ եկեղեցի |
| Թեմ | Զվորնիցկո - Տուզլանյան թեմ |
| Ժառանգության կարգավիճակ | Բոսնիա և Հերցեգովինայի ազգային հուշարձան |
 | |
 | |
 Papraća monastery Վիքիպահեստում | |
Պապրաչա վանք (սերբ.՝ Манастир Папраћа, բոս․՝ և խորվ.՝ Manastir Papraća), Զվորնիցկո - Տուզլանյան թեմի Սերբ ուղղափառ եկեղեցու վանքը Պապրաչա գյուղում` Սերբական Հանրապետության Բոսնիա և Հերցեգովինայի Շեկովիչի համայնքում` ի պատիվ Սուրբ Աստվածածնի Ավետման:
Պատմություն
Վանքը հիմնադրվել է սերբ թագավոր Ստեֆան Դրագուտինի կողմից, որը 1284-1316 թվականներին ղեկավարել է այդ հողերը: Հիմնադրման տարեթիվը հայտնի չէ, սակայն ժամանակակից օսմանյան փաստաթղթերը վկայում են այն մասին, որ վանքը գոյություն է ունեցել 16-րդ դարի առաջին կեսին: Առաջին գրավոր հիշատակումը համարվում է 1513 թվականի թուրքական դեֆթերը[1]:
1559 թվականին Պապրաչա վանքի Արսենի վանահայրն ու Գենադի վանականը մասնակցել են Տրոնոշա վանքի եկեղեցու վերականգնմանը[2]: 16-րդ և 17-րդ դարերում վանքը սերտ կապեր է պահպանել Ռուսաստանի հետ: 1551 թվականին Գրիգորի վանահայրը եղել է Մոսկվայում: Նա բերել էր Ավետարան, որը նվիրել էր երեց Հովսեփը Հրաշքների վանքից (ռուս.՝ Чудов монастырь): Հետագայում Ռուսաստանում են եղել Պապրաչայի մի քանի վանահայր ևս ` նյութական և ֆինանսական օգնություն ստանալով ռուսական թագավորներից: Վանքում պահպանվել են բազմաթիվ ռուսական գրքեր: Վերջին անգամ Պապրաչայի վանականները Մոսկվայում են եղել Թուրքական մեծ պատերազմի ժամանակ (1683-1699)[1][3]:
1717 թվականին` Ավստրո-թուրքական պատերազմի ընթացքում, վանքը ավերվել է, իսկ նրա երեսուն բնակիչները սպանվել են թուրքերի կողմից: 1853 թվականին վանական եկեղեցին վերակառուցվել է Սարաևոյի սերբերի աջակցությամբ այն բանից հետո, երբ օսմանյան իշխանությունները թույլատրել են շինարարական աշխատանքները: 1880 թվականից վանքում վերածնվել է վանական կյանքը[1]:
Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ վանքը ավերվել և թալանվել է: 1954 թվականին մասամբ վերականգնվել է Տավնա վանքի միանձնուհի Վարվառայի (Բոժիչ) ջանքերով: 1971 թվականի սեպտեմբերի 21-ին վանքը կրկին օծվել է եպիսկոպոս Լոնգինի (Տոմիչ) կողմից[1]:
2005 թվականին Պապրաչա վանքը ներառվել է Բոսնիա և Հերցեգովինայի ազգային հուշարձանների ցանկում[4]:
Ծանոթագրություններ
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «Պատմությունը պաշտոնական կայքում» (սերբերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2010-12-20-ին. Վերցված է 2017-03-18-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|deadlink=ignored (|url-status=suggested) (օգնություն) - ↑ Слободан Живојиновић. «Обнова манастира Троноше // Манастир Троноша» (սերբերեն). Интернет-библиотека «Растко». Վերցված է 2018-02-04-ին.
- ↑ СДжоко Слиепчевич (2004-09-15). «Связи представителей Сербской Православной Церкви с Россией». Православие.Ру. Վերցված է 2018-02-04-ին.
- ↑ «Graditeljska cjelina – Manastir Papraća u Papraći kod Šekovića» (սերբա-խորվաթերեն). Komisija za očuvanje nacionalnih spomenika BIH. Վերցված է 2017-03-18-ին.
Արտաքին հղումներ
- Պապրաչա վանքի պաշտոնական կայք
- «Манастир Папраћа» (սերբերեն). Православие.ру. Վերցված է 2017-03-18-ին.
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Պապրաչա վանք» հոդվածին։ |
|
