«Կոկռոշենի սովորական»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ clean up, փոխարինվեց: բ: → բ։ (3), մ: → մ։ (2), ն: → ն։, վ: → վ։ (3), ց: → ց։ oգտվելով ԱՎԲ |
|||
| Տող 20. | Տող 20. | ||
== Նկարագրություն == |
== Նկարագրություն == |
||
Տերևաթափ թուփ է՝ մինչև 1,5 [[մ]] |
Տերևաթափ թուփ է՝ մինչև 1,5 [[մ]] բարձրությամբ։ Տերևահանգույցներում ունի |
||
2—4 առանձին փշեր, մինչև 2,4 սմ |
2—4 առանձին փշեր, մինչև 2,4 սմ երկարությամբ։ Տերևներն ունեն 1—6 սմ լայնություն, կազմված են 3—5 բլթակներից։ Ծաղիկները հավաքված են 1—3 փնջերում տեղավորված տերևածոցերում, կանաչասպիտակավուն են կամ կարմրավուն։Հատապտուղները գնդաձև են կամ լայն էլիպսաձև, կանաչավուն, դեղին կամ ծիրանագույն, |
||
1,3—1,5 [[Սանտիմետր|սմ]] |
1,3—1,5 [[Սանտիմետր|սմ]] տրամագծով։ Ծաղկում է [[մայիս]]-[[հունիս]] ամիսներին, պտուղները հասունանում են [[հուլիս]]ին։ |
||
== Տարածվածություն == |
== Տարածվածություն == |
||
Տարածված է [[Կովկաս]]ում, [[Ուկրաինա]]յում, Միջին և [[հարավային Եվրոպա]]յում, [[հյուսիսային Աֆրիկա]]յում:Հայաստանի տարածքում հանդիպում է [[Լոռի]]ում, [[Սևանի ավազան|Սևանիավազան]]ում, [[Ապարան]]ում, [[Արարատյան դաշտ]]ի նախալեռնային և վերին լեռնային |
Տարածված է [[Կովկաս]]ում, [[Ուկրաինա]]յում, Միջին և [[հարավային Եվրոպա]]յում, [[հյուսիսային Աֆրիկա]]յում:Հայաստանի տարածքում հանդիպում է [[Լոռի]]ում, [[Սևանի ավազան|Սևանիավազան]]ում, [[Ապարան]]ում, [[Արարատյան դաշտ]]ի նախալեռնային և վերին լեռնային |
||
գոտիներում, [[Վայք]]ում, [[անտառներ]]ում և անտառի եզրերին, քարերի մեջ, համեմատաբար խոնավ |
գոտիներում, [[Վայք]]ում, [[անտառներ]]ում և անտառի եզրերին, քարերի մեջ, համեմատաբար խոնավ վայրերում։ |
||
== Կիրառություն == |
== Կիրառություն == |
||
Գնահատվում է պտուղների ուրույն համով, մեծ քանակությամբ [[վիտամիններ]]ի |
Գնահատվում է պտուղների ուրույն համով, մեծ քանակությամբ [[վիտամիններ]]ի պարունակությամբ։ Թարմ պտուղները պարունակում են [[Շաքարներ|շաքար]]ներ, ազատ [[թթուներ]], պեկտինային նյութեր, [[կարոտին]], 100 մգ/տոկոս [[վիտամին А|A վիտամին]] և |
||
150—200 մգ/տոկոս [[C վիտամին]], ժողովրդական բժշկության մեջ օգտագործում են [[թոքեր]]ի բուժման |
150—200 մգ/տոկոս [[C վիտամին]], ժողովրդական բժշկության մեջ օգտագործում են [[թոքեր]]ի բուժման նպատակով։ |
||
Կոկռոշենին երաշտադիմացկուն և ցրտադիմացկուն բույս է, որի շնորհիվ էլ որպես |
Կոկռոշենին երաշտադիմացկուն և ցրտադիմացկուն բույս է, որի շնորհիվ էլ որպես |
||
թոսի կարող է օգտագործվել կանաչապատման մեջ և անտառային մշակույթների բազմաթիվ |
թոսի կարող է օգտագործվել կանաչապատման մեջ և անտառային մշակույթների բազմաթիվ տիպերում։ Բազմանում է ուղղաձիգ և հորիզոնական անդալիսի միջոցով, ինչպես նաև կանաչ կտրոններով։ |
||
Էկոլոգիական խումբը XIII: Մշակության հավանական շրջանները՝ 1—32<ref>{{Գիրք:ՀԴՖ|2|24}}</ref>: |
Էկոլոգիական խումբը XIII: Մշակության հավանական շրջանները՝ 1—32<ref>{{Գիրք:ՀԴՖ|2|24}}</ref>: |
||
16:29, 3 Օգոստոսի 2016-ի տարբերակ
| Կոկռոշենի սովորական | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Գիտական դասակարգում | ||||||||||
|
||||||||||
| Լատիներեն անվանում | ||||||||||
| Grossularia reclinata (Լ.) Mill.
|
Կոկռոշենի սովորական (լատին․՝ Grossularia reclinata (Լ.) Mill.), կոկռոշազգիներ ընտանիքի, կոկռոշենի ցեղի բույս։
Նկարագրություն
Տերևաթափ թուփ է՝ մինչև 1,5 մ բարձրությամբ։ Տերևահանգույցներում ունի 2—4 առանձին փշեր, մինչև 2,4 սմ երկարությամբ։ Տերևներն ունեն 1—6 սմ լայնություն, կազմված են 3—5 բլթակներից։ Ծաղիկները հավաքված են 1—3 փնջերում տեղավորված տերևածոցերում, կանաչասպիտակավուն են կամ կարմրավուն։Հատապտուղները գնդաձև են կամ լայն էլիպսաձև, կանաչավուն, դեղին կամ ծիրանագույն, 1,3—1,5 սմ տրամագծով։ Ծաղկում է մայիս-հունիս ամիսներին, պտուղները հասունանում են հուլիսին։
Տարածվածություն
Տարածված է Կովկասում, Ուկրաինայում, Միջին և հարավային Եվրոպայում, հյուսիսային Աֆրիկայում:Հայաստանի տարածքում հանդիպում է Լոռիում, Սևանիավազանում, Ապարանում, Արարատյան դաշտի նախալեռնային և վերին լեռնային գոտիներում, Վայքում, անտառներում և անտառի եզրերին, քարերի մեջ, համեմատաբար խոնավ վայրերում։
Կիրառություն
Գնահատվում է պտուղների ուրույն համով, մեծ քանակությամբ վիտամինների պարունակությամբ։ Թարմ պտուղները պարունակում են շաքարներ, ազատ թթուներ, պեկտինային նյութեր, կարոտին, 100 մգ/տոկոս A վիտամին և 150—200 մգ/տոկոս C վիտամին, ժողովրդական բժշկության մեջ օգտագործում են թոքերի բուժման նպատակով։ Կոկռոշենին երաշտադիմացկուն և ցրտադիմացկուն բույս է, որի շնորհիվ էլ որպես թոսի կարող է օգտագործվել կանաչապատման մեջ և անտառային մշակույթների բազմաթիվ տիպերում։ Բազմանում է ուղղաձիգ և հորիզոնական անդալիսի միջոցով, ինչպես նաև կանաչ կտրոններով։ Էկոլոգիական խումբը XIII: Մշակության հավանական շրջանները՝ 1—32[1]:
Ծանոթագրություններ
- ↑ Հարությունյան Լ․ Վ․, Հարությունյան Ս․ Լ․, Հայաստանի դենդրոֆլորան, հ. 2, Երևան, «Լույս հրատարակչություն», 1985, էջ 24։