Ռուսաստանի Դաշնության արտաքին հետախուզության ծառայություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ռուսաստանի Դաշնության արտաքին հետախուզության ծառայություն
Изображение логотипа
Տեսակforeign intelligence service? և Ռուսաստանի Դաշնության դաշնային ծառայություն
Երկիր Ռուսաստան
Ստեղծման թվականդեկտեմբեր 1991
Փոխարինված էՊԱԿ և ԽՍՀՄ ՊԱԿ առաջին գլխավոր վարչություն
ՇտաբակայանՅասենևո շրջան
Ծառայողների թիվմոտ 13 000 մարդ[1]
Կայքsvr.gov.ru

Ռուսաստանի Դաշնության արտաքին հետախուզության ծառայություն(ռուս.՝ Служба внешней разведки Российской Федерации), դաշնային ծառայություն, Ռուսաստանի Դաշնության արտաքին հետախուզության հիմնական մարմին, հատուկ ծառայություն։ Պատկանում է պետական ռազմականացված կազմակերպություններին, որոնք իրավունք ունեն ձեռք բերել մարտական ձեռքի հրաձգային և այլ զենք[2]։

Ռուսաստանի ԱՀԾ-ի շտաբը գտնվում է Բաչուրինո գյուղից ոչ հեռու, Մոսկվայի Նովոմոսկովսկի շրջանի Սոսենսկի բնակավայրում, որը սահմանակից է Յասենևո շրջանին։ Ռուսաստանի SVR ակադեմիայի համալիրը գտնվում է Խլեբնիկովսկի անտառապարկում (Մոսկվայի մարզ, Միտիշչինսկի շրջան)։

Ռուսաստանի Դաշնության Դաշնային ժողովի գործունեության ղեկավարումն իրականացվում է Ռուսաստանի Դաշնության նախագահի կողմից[3]։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1991 թվականի դեկտեմբերին Ռուսաստանի ԱՀԾ-ն իրեն հռչակել է ԽՍՀՄ ՊԱԿ-ի առաջին գլխավոր վարչության (ԽՍՀՄ Ռազմավարական մշակումների կենտրոնի) և ԽՍՀՄ հետախուզության կենտրոնական ծառայության պաշտոնական իրավահաջորդը[4]։

Ռուսաստանի Դաշնության խորհուրդը ընդգծում է իր պատմական դերը[5] որպես Խորհրդային Ռուսաստանի և Խորհրդային Միության հատուկ ծառայությունների ավանդույթների շարունակող[6]։ ԽՍՀՄ փլուզման և Անկախ Պետությունների Համագործակցության (ԱՊՀ) ստեղծման արդյունքում հարց է բարձրացվել Ռուսաստանի Դաշնության արտաքին հետախուզության մարմինների արմատական վերակազմակերպման մասին՝ ԽՍՀՄ հետախուզության կենտրոնական ծառայության (ԽՍՀՄ հետախուզության կենտրոնական ծառայություն) հիման վրա։

ԽՍՀՄ-ի փլուզումից հետո ԽՍՀՄ-ի հետախուզության կենտրոնական ծառայության բազայի վրա ՌԽՖՍՀ-ի նախագահ Բորիս Ելցինի 1991 թվականի դեկտեմբերի 18-ի թիվ 293 հրամանագրով ԱՊՀ-ի ստեղծման մասին 1991 թվականի դեկտեմբերի 8-ի համաձայնագրի և Ռուսաստանի Դաշնության անվտանգության ապահովման նպատակով ՌԽՖՍՀ-ի արտաքին հետախուզության ծառայությունը վավերացնելու կապակցությամբ ստեղծվել է ՌԽՖՍՀ-ի արտաքին հետախուզության ծառայությունը։

Ըստ Ռուսաստանի արտաքին հետախուզության ծառայության պաշտոնական վարկածի[7], ՌԽՖՍՀ նախագահի հրամանագրով 1991 թվականի դեկտեմբերի 18-ին նոր Ռուսաստանի սկզբունքորեն նոր հատուկ ծառայություն չի ստեղծվել, իսկ ԽՍՀՄ հետախուզության կենտրոնական ծառայությունն ընդամենը վերանվանվել է Ռուսաստանի արտաքին հետախուզության ծառայության։

ԽՍՀՄ փլուզումից հետո փոխվել է նաև ծառայության անվանումը․ ՌՍՖՍՀ ԱՀԾ-ն սկսել է կոչվել Ռուսաստանի ԱՀԾ։ 1991 թվականի դեկտեմբերի 26-ին Ռուսաստանի Դաշնության նախագահը հրամանագիր է ստորագրել 26.12.1991-ի թիվ 316-ի՝ Ռուսաստանի Դաշնության Դաշնային ժողովի առաջին տնօրեն նշանակելու մասին[8]։ Այն դարձել է ԽՍՀՄ հետախուզության կենտրոնական ծառայության տնօրեն Եվգենի Պրիմակովը, որին հանձնարարվել է մեկշաբաթյա ժամկետում նախագահին առաջարկություններ ներկայացնել նոր ստեղծված ծառայության, դրա կառուցվածքի և նահանգների վիճակի մասին։

1992 թվականի հունվարի 13-ին Ռուսաստանի Դաշնության նախագահը № 15 հրամանագիր է ստորագրել Ռուսաստանի Դաշնության ԱՀԾ տնօրենի տեղակալներ նշանակելու մասինին։ ԽՍՀՄ Ռազմավարական մշակումների կենտրոնի տնօրենի բոլոր տեղակալները պահպանել են իրենց պաշտոնները նոր կառույցում։ Նրանց ավելացել է Իվան Գորելովսկին, ով գեներալ-լեյտենանտի կոչումով սկսել է պատասխանատու լինել վարչատնտեսական գործունեության համար։

Դրանից հետո արտաքին հետախուզության ծառայությունը ևս մի քանի անգամ վերակազմավորվել է՝ Ռուսաստանի արտաքին հետախուզության դաշնային ծառայություն (30.09.1992), Ռուսաստանի Դաշնության նախագահին առընթեր ԱՀԾ (07.10.1992), իսկ հետո արդեն Ռուսաստանի ԱՀԾ։

Օրենսդրական կարգավորում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ներկայումս Ռուսաստանի արտաքին հետախուզության ծառայության գործունեությունը կառուցվում է 1996 թվականի հունվարի 10-ի Արտաքին հետախուզության մասին դաշնային օրենքի № 5-ԴՕ-ի հիման վրա[9]։

Բացի այդ, Ռուսաստանի ԱՀԾ-ի գործունեությունը կարգավորվում է․

  • 31.05.1996-ի № 61 «Պաշտպանության մասին» դաշնային օրենք[10];
  • 27.05.1998-ի «Զինծառայողների կարգավիճակի մասին» Դաշնային օրենքի 76-րդ հոդվածը[11];
  • 21.06.1993-ի № 5485-1 Պետական գաղտնիքի մասին դաշնային օրենք;
  • 12.08.1995-ի № 144 Օպերատիվ-հետախուզական գործունեության մասին դաշնային օրենք։

Հայտնի աշխատակիցներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վասիլև Իգոր Վլադիմիրովիչ-Կիրովի շրջանի նահանգապետ։

Գրուզդև Վլադիմիր Սերգեևիչ[12][13][14], գործարար, Տուլայի մարզի նախկին նահանգապետ ։

Դմիտրիև Միխայիլ Արկադիևիչ-ռազմատեխնիկական համագործակցության դաշնային ծառայության նախկին ղեկավար։

Էրին Վիկտոր Ֆյոդորովիչ-Ռուսաստանի Դաշնության ներքին գործերի նախկին նախարար։

Իվանով Սերգեյ Բորիսովիչ-Ռուսաստանի Դաշնության Նախագահի աշխատակազմի նախկին ղեկավար։

Կորենդյասև Անատոլի Ալեքսանդրովիչ-հինգերորդ գումարման Պետական \ u200b \ u200bդումայի պատգամավոր։

Լեբեդև Սերգեյ Նիկոլաևիչ-Անկախ Պետությունների Համագործակցության գործադիր քարտուղար (սկսած 2007 թվականի հոկտեմբերից մինչ օրս), ռուս հետախույզ, 2000-2007 թվականներին ՌԴ արտաքին հետախուզության ծառայության տնօրեն, բանակի գեներալ։

Ռապոտա Գրիգորի Ալեքսեևիչ-Միութենական պետության պետական \ u200b \ u200bքարտուղար։

Չիրկունով Օլեգ Անատոլևիչ-Պերմի երկրամասի նախկին նահանգապետ։

Յակունին Վլադիմիր Իվանովիչ-Ռուսական երկաթուղիների նախկին նախագահ։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. http://www.welt.de/politik/deutschland/article113505450/Deutschland-im-Visier-von-Moskaus-Agenten.html
  2. Федеральный закон от 13 ноября 1996 г. № 150-ФЗ «Об оружии»
  3. РОССИЙСКАЯ ФЕДЕРАЦИЯ Федеральный закон «О внешней разведке»
  4. Воронцов, 2006, Внешняя разведка Российской Федерации, էջ 409
  5. Названия разведки в различные периоды деятельности
  6. «К 85-летию внешней разведки от ИНО ВЧК до СВР России». Արխիվացված է օրիգինալից 2006 թ․ սեպտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2006 թ․ սեպտեմբերի 8-ին.
  7. «Внешняя разведка в 90-х годах». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ օգոստոսի 5-ին. Վերցված է 2008 թ․ հուլիսի 28-ին.
  8. «Текст указа № 316». Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հունիսի 27-ին. Վերցված է 2015 թ․ հունիսի 29-ին.
  9. ст. Текст Федерального закона «О внешней разведке» (№ 5-ФЗ 10.01.96 г.) на сайте СВР
  10. «Федеральный закон «Об обороне» (№ 61-ФЗ от 31.05.96 г.)». Արխիվացված է օրիգինալից 2008 թ․ օգոստոսի 29-ին. Վերցված է 2008 թ․ հուլիսի 28-ին.
  11. «Федеральный закон от 27.05.1998 г. № 76-ФЗ». Արխիվացված է օրիգինալից 2008 թ․ օգոստոսի 21-ին. Վերցված է 2008 թ․ հուլիսի 28-ին.
  12. «https://lenta.ru/tags/persons/gruzdev-vladimir/». {{cite web}}: External link in |title= (օգնություն)
  13. «Владимир Сергеевич Груздев. Биография». theperson.pro. Վերցված է 2023 թ․ հունիսի 4-ին.
  14. «https://24smi.org/celebrity/264960-vladimir-gruzdev.html». {{cite web}}: External link in |title= (օգնություն)
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ռուսաստանի Դաշնության արտաքին հետախուզության ծառայություն» հոդվածին։