Պուշկինիա մկնասոխանմանլատին․՝ Pushkinia scilloides, շուշանազգիների ընտանիքին պատկանող բազմամյա սոխուկավոր բույս։
Լայնորեն տարածված է մեր հանրապետությունում, հատկապես` Արարատյան դաշտի նախալեռնային գոտում։ Տերևները լայն գծանման, փոկանման են։ Ողկույզները գագաթային են՝ կազմված 3-10 ծաղիկներից։ Ծաղկապատը բաց երկնագույն է՝ դրսի կողմից մուգ երկնագույն շերտիկներով։ Նրա թերթիկները 2—3 անգամ ավելի երկար են, քան զանգականման խողովակը։ Պսակը երեք անգամ ավելի կարճ է ծաղկապատից, վեցաբաժան է։ Ծաղկում է ապրիլ-մայիս ամիսներին։ Բարձրությունը հասնում է 10-30 սմ-ի։ Բացի այն, որ հրաշալի դեկորատիվ բույս է, պուշկինիան միաժամանակ օգտագործվում է որպես վայրի բանջարաբույս, տերևները համեղ են և սննդարար։ Մեծ քանակությամբ ալկալոիդներ պարունակելու շնորհիվ հնուց ի վեր օգտագործվել է որպես բուժիչ բուսատեսակ։ Մկնասոխանման պուշկինիան հանրապետության բուսաշխարհի այն բազմաթիվ տեսակների թվին է պատկանում, որոնք մեծ հեռանկար ունեն մշակության մեջ լայնորեն ներդնելու համար։ Սակայն այս բույսը ներկայումս դեկորատիվ նպատակներով մեզ մոտ չի օգտագործվում։ Մինչդեռ կարելի է սոխուկներ հավաքել կենդանի բնությունից (այս տեսակին անհետացման վտանգ չի սպառնում) և լայնորեն օգտագործել ծաղկադեկորատիվ զանազան ձևավորումներում, հատկապես` եզրաշերտերում, քարապարտեզներում և ալիպինարիաներում[1]։
