Ոչ ֆորմալ կրթություն
Ոչ ֆորմալ կրթություն, ցանկացած տեսակի կազմակերպված և համակարգված կրթական գործունեություն է, որը կարող է չհամընկնել դպրոցների, քոլեջների, բուհերի և ֆորմալ կրթության մեջ մտնող այլ կազմակերպությունների գործունեության հետ։ Հասարակական գիտություններում և ժամանակակից մանկավարժական պրակտիկայում տերմինը կիրառվում է «շարունակական կրթություն», «հավելյալ կրթություն», «ինքնակրթություն» հասկացությունների ներքո, որը ցույց է տալիս, որ ժամանակակից կյանքում անձի կայացման համար կարևոր է կրթվել և զարգանալ ողջ կյանքի ընթացքում։ Որպես կանոն, ոչ ֆորմալ կրթությունը հակադրվում է ֆորմալ կրթությանը, որը իրականացվում է պետական կրթական հաստատություններում, կրթության վերաբերյալ պաշտոնապես ընդունված փաստաթղթերով, թեպետ ոչ ֆորմալ կրթության իրականացման համար հավաստագրի բացակայությունը պարտադիր պայման չէ[1]։
Ոչ ֆորմալ կրթությունը կարևոր դեր է խաղում այն երեխաների ու մեծահասահասկների կրթության գործում, ովքեր չեն ունեցել դպրոց հաճախելու հնարավորություն։ Ոչ պետական հաստատությունները, որոնք զբաղվում են կրթությամբ և անձի զարգացմամբ, հիմնականում իրականացնում են ոչ ֆորմալ կրթություն[2]։
Ոչ ֆորմալ կրթությանը նպաստում է ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ն[փա՞ստ]։
Ոչ ֆորմալ կրթության օրինակներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ոչ ֆորմալ կրթություն են օրինակներ են
- ընդլայնված կրթական կենտրոնները,
- մեծահասակների համար գրագիտության խմբերը,
- աշխատանքային հմտությունների ուսուցումը, մասնագիտական վերապատրաստումը հենց աշխատավայրում,
- հեռավոր մարզերում ապրողների համար հեռակա ուսուցումը,
- զարգացած և զարգացող երկրներում հասարակագիտության և կրթության շարունակականության ուսուցումը երիտասարդների և մեծահասակների համար,
- բարձրագույն ոչ ֆորմալ կրթությունը։
Ոչ ֆորմալ կրթության հիմնական սկզբունքներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ոչ ֆորմալ կրթությունը հիմնականում տարբերվում է ֆորմալ կրթությունից հետևյալով.
- ուսուցում ըստ անհրաժեշտության և կարիքի,
- կապը պրակտիկայի հետ,
- ճկուն կրթական ծրագրերը, դասացուցակը և իրականացման վայրի ընտրությունը։
Ոչ ֆորմալ կրթությունը միջազգային համալսարաններում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Բոլոնյան համակարգի փաստաթղթերում, ՄԱԿ-ի, ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի, ԵՄ-ի, ԵԽ-ի հրապարակումներում բարձրագույն ոչ ֆորմալ կրթությունը համարվում է առաջնային։
Ոչ ֆորմալ կրթությամբ զբաղվող առաջին համալսարանը ԱՊՀ և Բալթյան երկրների տարածքում եղել է Քրիստոնեական հումանիտար-տնտեսագիտական բաց համալսարանը, որը ստեղծվել է 1997 թվականին Օդեսա քաղաքում ռուս և ուկրաինացի մտավորականների ու հոգևորականների կողմից։ Համալսարանը պատրաստում է տնտեսագետներ, իրավաբաններ, հոգեբաններ, լրագրողներ և այլ մասնագետներ՝ հիմնվելով քրիստոնեական աշխարհայացքի ոչ պետական ծրագրերի վրա։ Համալսարանի շրջանավարտները աշխատում են պետական, մասնավոր, միջազգային և կրոնական հաստատություններում։
Արտադասարանային ուսուցում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ոչ ֆորմալ է համարվում նաև դպրոցական դասերից հետո երեխաների խմբակային զբաղվածությունը։ Արվեստի, սպորտի, արհեստի, ձեռագործի, երգի ու պարի և այլ առարկաներ հնարավորություն են տալիս երեխային զարգացնելու հմտությունները, նոր հորիզոններ բացահայտելու, նոր բաներ սովորելու, սակայն դա անում են ոչ ֆորմալ մեթոդներով[3]։
Տես նաև
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ О.В.Ройтблат. Развитие неформального образования в современном социокультурном пространстве России.
- ↑ О.В.Ройтблат Развитие неформального образования в современном социокультурном пространстве России // Человек и образование : журнал. — 2013. — № 1. — С. 25–28.
- ↑ «Արտադասարանային խմբակներ. արդյունքներն ու հեռանկարները». coafkids. 2015.
Աղբյուրներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- European Commission պաշտոնական կայք
|
