Ներսեհ Խալաթյան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ներսեհ Խալաթյան
Ծնվել էդեկտեմբերի 26, 1972(1972-12-26) (51 տարեկան)
ԾննդավայրԹբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ և  Հայաստան
ԿրթությունԳևորգյան Հոգևոր Ճեմարան (1995)
Մասնագիտությունհոգևորական և նկարիչ
ԱնդամությունՀայաստանի նկարիչների միություն

Տեր Ներսեհ վարդապետ Խալաթյան (դեկտեմբերի 26, 1972(1972-12-26), Թբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ, ավազանի անունով՝ Արմեն), հայ հոգևորական, աբստրակտ նկարիչ։ Հայաստանի նկարիչների միության պատվավոր անդամ (2015), Հայաստանի նկարիչների միության անդամ (2016), Էջմիածնի նկարիչների միության անդամ (2019)։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ներսեհ Խալաթյանը ծնվել է 1972 թվականին Թբիլիսիում, արհեստավորի ընտանիքում։ 1978 թվականին ընդունվել է Թբիլիսիի թիվ 109 միջնակարգ դպրոց, որն ավարտել է 1988 թվականին։ 1988 թվականին սովորել է Արարատի շինարակական-ինդուստրիալ տեխնիկումում։ 1989 թվականին ընդունվել է Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի հոգևոր ճեմարան և 1995 թվականին ավարտել լրիվ դասընթացը։ 1995 թվականի հոկտեմբերի 22-ին, ձեռամբ Անանիա եպիսկոպոս Արաբաջյանի, ձեռնադրվել է սարկավագ։ 1995 թվականի հուլիսի 11-ին պաշտպանել է ավարտաճառը՝ «Գրիգոր Խլաթեցու կյանքն ու մատենագրական ժառանգությունը» թեմայով։ 1996 թվականի նոյեմբերի 24-ին, Ամենայն Հայոց Գարեգին Ա Վեհափառ Հայրապետի հրամանով և ձեռամբ Գարեգին արքեպիսկոպոս Ներսիսյանի, ձեռնադրվել է կուսակրոն քահանա[1]։

1995-2000 թվականներին եղել է Ալեք Մանուկյան Գանձատան տնօրեն, 2000-2006 թվականներին՝ Սուրբ Գայանե վանքի վանահայր, 2002 թվականին՝ Գեղարդի վանքի վանահայր, 2006 2008 թվականներին՝ Հյուսիսային և Կենտրոնական Եվրոպայի պատվիրակի փոխանորդ, 2008 թվականին՝ Հաղարծնի վանքի վանահայր, 2010 թվականին՝ Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի քահանայից պատրաստման լսարանի տեսուչ։

Նկարչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ինքնուս նկարիչ է։ Նկարչությամբ սկսել է զբաղվել Հաղարծինում հոգևոր ծառայության ընթացքում՝ տարված Լոռվա բնաշխարհով և հոգևոր մթնոլորտով։ Ստեղծում է նատյուրմորտներ, բնապատկերներ, էտյուդներ, աբստրակտ աշխատանքներ։

Վազգեն Առաջինի մահվան 20-ամյա տարելիցի կապակցությամբ ստեղծել է երջանկահիշատակ կաթողիկոսի բրոնզե դիմաքանդակը։

Գեղանկարչությունը նույնպես բարձրյալի հետ կապի մի յուրօրինակ ձև է, որ մտորելու, ստեղծելու առիթ է տալիս։

Աշխատանքները գտնվում են Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի գանձատանը, Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի Դիվանատանը, մասնավոր հավաքածուներում։

Ցուցահանդեսներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Անհատական ցուցահանդեսներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Խմբակային ցուցահանդեսներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 2014 – Հայաստանի նկարիչների միություն, գրաֆիկական և ջրաներկ աշխատանքների ցուցահանդես
  • 2015 – Հայարփի արվեստի կենտրոն, Թբիլիսի
  • 2015 – Էջմիածնի մշակույթի տուն
  • 2015 – Հայ նկարիչների ցուցահանդես, Ախալցխա
  • 2015 – Հայ նկարիչների ցուցահանդես, Գևորգյան ճեմարան
  • 2016 – Հայաստանի նկարիչների միություն
  • 2016 – Հայաստանի նկարիչների միություն
  • 2016 – Հայաստանի նկարիչների միություն
Անդամակցություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Աշխատություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Խալաթյան, Տ. Ներսեհ Աբեղա (2009) Պատմական վարկածներ Հռիփսիմյանց կույսերի վկայաբանության վերաբերյալ. Էջմիածին. Պաշտօնական ամսագիր Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսութեան Մայր Աթոռոյ Սրբոյ Էջմիածնի, ԿԵ (Զ). pp. 14–19[4]:
  • Խալաթյան, Տ. Ներսեհ Աբեղա (2009) Գրիգոր Խլաթեցի. Էջմիածին. Պաշտօնական ամսագիր Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսութեան Մայր Աթոռոյ Սրբոյ Էջմիածնի, ԿԵ (Բ). pp. 65–72[5]:
  • Խալաթյան, Տ. Ներսեհ Աբեղա (2008) Ս. Գայանե Վանքի վերանորոգությունները. Էջմիածին. Պաշտօնական ամսագիր Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսութեան Մայր Աթոռոյ Սրբոյ Էջմիածնի, ԿԴ (Գ). pp. 55–72[6]:

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Տեր Ներսեհ աբեղա Խալաթյան(չաշխատող հղում)
  2. Մայր Աթոռ Ս. Էջմիածնում բացվեց Տ. Ներսեհ վրդ. Խալաթյանի նկարների ցուցահանդեսը
  3. Opening of the Painting Exhibition of Rev. Fr. Nerseh Khalatyan
  4. Խալաթյան, Տ Ներսեհ Աբեղա (2009 թ․ հունիսի 19). «Պատմական վարկածներ Հռիփսիմյանց կույսերի վկայաբանության վերաբերյալ». Էջմիածին. Պաշտօնական ամսագիր Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսութեան Մայր Աթոռոյ Սրբոյ Էջմիածնի. ԿԵ: 14–19.(չաշխատող հղում)
  5. Խալաթյան, Տ Ներսեհ Աբեղա (2009 թ․ փետրվարի 19). «Գրիգոր Խլաթեցի». Էջմիածին. Պաշտօնական ամսագիր Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսութեան Մայր Աթոռոյ Սրբոյ Էջմիածնի. ԿԵ: 65–72.(չաշխատող հղում)
  6. Խալաթյան, Տ Ներսեհ Աբեղա (2008 թ․ մարտի 19). «Ս. Գայանե Վանքի վերանորոգությունները». Էջմիածին. Պաշտօնական ամսագիր Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսութեան Մայր Աթոռոյ Սրբոյ Էջմիածնի. ԿԴ: 55–72. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ փետրվարի 6-ին. Վերցված է 2019 թ․ փետրվարի 22-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]