Նադո Մախմուդովը ծնվել է 1907 թվականի հունվարի 1-ին, Երևանի նահանգիՆոր Բայազետի գավառիՆերքին Ղարանլուղ գյուղում։ Մինչև 1925 թվականը եղել է բատրակ, 1925-1927 թվականներին եղել է շինարար բանվոր։ 1927-1928 թվականներին սովորել է Լենինականի կուսդպրոցում։ 1929-1930 թվականներին եղել է ՀԽՍՀ Հաջի Խալիլի (Արագածի շրջան) շրջգործկոմի նախագահը։ 1930-1933 թվականներին սովորել է Անդրկովկասյան (Թիֆլիսի) կոմունիստական համալսարանում, աշխատել է ՀԿԿ Աշտարակի շրջկոմում որպես ագիտմասսայական բաժնի վարիչ։ 1937 թվականին որպես հրահանգիչ աշխատել է Հայաստանի Կենտգործկոմում։ 1937-1938 թվականներին եղել է ՀԿԿ Ապարանի շրջկոմի առաջին քարտուղարը, 1938 թվականին՝ հրահանգիչ ՀԿԿ Կենտկոմում, 1938-1939 թվականներին՝ Ալագյազի կուսշրջկոմի առաջին քարտուղար, 1939 թվականին ՀԽՍՀ կոմունալ տնտեսության ժողկոմ։ Սովորել է ԽՄԿԿ Կենտկոմին առընթեր բարձրագույն կուսակցական դպրոցում։ 1940-1944 թվականին եղել է ՀԽՍՀ Հոկտեմբերյանի կուսժրջկոմի առաջին քարտուղար։ 1950 թվականին ավարտել է (էքստեռն) Երևանի պետական համալսարանի պատմության ֆակուլտետը։ 1944-1955 թվականներին աշխատել է որպես Հայբամբակտրեստի կառավարիչ, 1955 թվականին՝ ՀԽՍՀ լայն սպառման ապրանքների արդյունաբերության նախարարի տեղակալ, այնուհետև ՀԽՍՀ տեքստիլ արդյունաբերության նախարարի տեղակալ, 1956 թվականին՝ ՀԽՍՀ թեթև արդյունաբերության նախարարի տեղակալ։ 1958-1960 թվականներին եղել է ՀԽՍՀ ժողտնտխորհի տրանսպորտի վարչության պետ, 1960-1961 թվականներին՝ ՀԽՍՀ ավտոմոբիլային տրանսպորտի նախարարի տեղակալ, 1961-1979 թվականներին՝ առաջին տեղակալ։ Եղել է ԽՍՀՄ առաջին գումարման (1937) և ՀԽՍՀ երկրորդ և չորրորդ գումարումների Գերագույն խորհուրդների պատգամավոր։ Քրդերեն լույս են տեսել նրա «Կաքավի սիրտը», «Ճամփորդական նոթեր», ռուսերեն՝ «Փոքրիկ Դուաժոն» գրքերը[1][2]։