Մարինիկա Բաբանազարովա
Մարինիկա Բաբանազարովա | |
|---|---|
| Ծնվել է | սեպտեմբերի 7, 1955 (69 տարեկան) |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ և  Ուզբեկստան |
| Մասնագիտություն | արվեստագետ և թանգարանի աշխատակից |
| Հաստատություն(ներ) | Ուզբեկստանի ազգային համալսարան |
| Ալմա մատեր | Ուզբեկստանի ազգային համալսարան |
| Պարգևներ |   և  |
| Հայր | Q44155262? |
Մարինիկա Բաբանազարովա (ռուս.՝ Мари́ника Мара́товна Бабаназа́рова, ի ծնե՝ Նուրմուհամեդովա, սեպտեմբերի 7, 1955), խորհրդային և ուզբեկ թանգարանային աշխատող, արվեստագետ։ Նուկուսում Ի. Սավիցկու անվան պետական գեղարվեստական թանգարանի տնօրեն (1984-2015)։ Մարինիկա Բաբանազարովայի տնօրինության ժամանակ թանգարանն ստացել է միջազգային ճանաչում և փոխաբերական «Լուվր անապատում» անվանումը՝ օտարերկրացիների համար անսպասելի տեղում ռուսական ավանգարդի հավաքածուի համար։
Կենսագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը] Արտաքին պատկերներ
| |
|---|---|
|
Մարինիկա Բաբանազարովա |
|
|
Ուզբեկստանի Հանրապետությունում Ֆրանսիայի դեսպան Ֆրանսուա Գոթյեն Մարինիկա Բաբանազարովային է հանձնում արվեստի և գրականության ասպետի շքանշանը (2013) |
Մարինիկա Բաբանազարովան ծնվել է 1955 թվականի սեպտեմբերի 7-ին խորհրդային և ուզբեկ բանասեր, Ուզբեկական Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետության գիտությունների ակադեմիայի ակադեմիկոս Մարատ Նորմուհամեդովի ընտանիքում[1]։
Ավարտել է Տաշքենդի պետական համալսարանի ռոմանո-գերմանական բանասիրության ֆակուլտետը՝ «անգլիական բանասիրություն» մասնագիտությամբ և հեռակա կարգով՝ Տաշքենդի Ա. Օստրովսկու անվան թատերա-գեղարվեստական ինստիտուտը արվեստաբանի մասնագիտությամբ[փա՞ստ]՝ «Իգոր Սավիցկի. նկարիչ, արվեստագետ, թանգարանի ստեղծող» թեմայով դիպլոմայինով[2]։
1977-1983 թվականներին անգլերեն է դասավանդել Նուկուսի պետական համալսարանում[3]։
1983-1984 թվականներին աշխատել է Նուկուսում Կարակալպակյան արվեստի պետական թանգարանում՝ որպես գիտական քարտուղար և գլխավոր պահապան (ներկայումս ՝ Ի. Սավիցկու անվան արվեստի պետական թանգարան)[փա՞ստ]։
1984 թվականից մինչև 2015 թվականի սեպտեմբերն աշխատել է Կարակալպակյան արվեստի պետական թանգարանի տնօրեն[փա՞ստ]։ Թանգարանի տնօրեն է դարձել նրա հիմնադիր, հոր ընկեր Իգոր Սավիցկու մահից հետո[4]։ Մարինիկա Բաբանազարովայի տնօրինության ժամանակ թանգարանը ստացել է միջազգային ճանաչում[5] և փոխաբերական «Լուվր անապատում» անվանումը՝ օտարերկրացիների համար անսպասելի տեղում ռուսական ավանգարդի հավաքածուի համար[6]։
Վերապատրաստվել է Լուվրում (1998), Բրիտանական թանգարանում (2000), թանգարանային գործ է ուսումնասիրել ԱՄՆ-ում (2002), Ֆրանսիայում (1998), Ավստրիայում (2002), Շվեդիայում (1999, 2003) և Հոլանդիայում (2007)։
1998 թվականից մինչև 2015 թվականը եղել է Ուզբեկստանի Հանրապետության կենտրոնական ընտրական հանձնաժողովի անդամ[7]։
Տիրապետում է ռուսերենին, անգլերենին և ֆրանսերենին։
Ընտանիք
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Հայր՝ Մարատ Նուրմուհամեդով, խորհրդային և ուզբեկ բանասեր, Ուզբեկական Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետության գիտությունների ակադեմիայի ակադեմիկոս, Ուզբեկական ԽՍՀ-ի գիտությունների ակադեմիայի Կարակալպակների բաժանմունքի ղեկավար, Ուզբեկական ԽՍՀ-ի գիտությունների ակադեմիայի փոխնախագահ[8]։
Մրցանակներ և կոչումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- «Դուստլիկ» շքանշան (Ուզբեկստան, 1996)
- «Ֆիդոկորոնա խիզմատլարի ուչուն» շքանշան (2004)
- Արվեստի և գրականության շքանշանի ասպետ (Ֆրանսիա, 2013)[9]
- Կարակալպակստանի Հանրապետության մշակույթի վաստակավոր գործիչ
Մատենագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Գրքեր
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Авангард, остановленный на бегу. Книга про то, как на берегах Аральского моря пропала художница Вера Ермолаева, а потом пропало и море: Альбом / Авторы-составители С. М. Турутина, А. Б. Лошеньков, С. П. Дьяченко; Авторы статей Ковтун, Евгений Фёдорович, М. М. Бабаназарова, Э. Д. Газиева; Фотограф А. Ф. Сягин; Художники С. П. Дьяченко, А. Б. Лошеньков, А. Ф. Сягин. — Л.: Аврора, 1989. — 288 с.
- Бабаназарова М., Хакимов А. Авангард XX века. Из собрания Государственного музея искусств Республики Каракалпакстан. Альбом-каталог. — Ташкент, 2003.
- Бабаназарова Мариника. Игорь Савицкий: художник, собиратель, основатель музея / [Книга издана на трёх языках: русском, английском, французском]. — Лондон: Silk Road Publishing House, 2011. — 80 с.
- Галеев Ильдар, Бабаназарова Мариника, Коровай Ирина. Венок Савицкому: Живопись, рисунок, фотографии, документы / Составитель Ильдар Галеев. — Галеев Галерея, 2011. — 204 с. — 500 экз. — ISBN 978-5-905368-01-1
Հոդվածներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Бабаназарова М. М. Лысенко Василий Александрович // Энциклопедия русского авангарда: Изобразительное искусство. Архитектура / Авторы-составители Ракитин, Василий Иванович, Сарабьянов, Андрей Дмитриевич; Научный редактор А. Д. Сарабьянов. — М.: RA, Global Expert & Service Team, 2013. — Т. II: Биографии. Л—Я. — С. 47. — ISBN 978-5-902801-11-5.
- Бабаназарова М. М. Савицкий Игорь Витальевич // Энциклопедия русского авангарда: Изобразительное искусство. Архитектура / Авторы-составители Ракитин, Василий Иванович, Сарабьянов, Андрей Дмитриевич; Научный редактор А. Д. Сарабьянов. — М.: RA, Global Expert & Service Team, 2013. — Т. II: Биографии. Л—Я. — С. 335. — ISBN 978-5-902801-11-5.
Հարցազրույց
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Музей Савицкого. Искусство, которое делает нас лучше // Advantour. — 21 февраля 2012 года.
- Музей Савицкого — хранитель бесценного наследия // UzDaily.uz. — 21 февраля 2012 года.
- Мариника Бабаназарова: Мы видим перспективы развития проекта «Музей на колёсах» и надеемся, что сможем продолжить работу // Imhoart.uz. — 6 апреля 2012 года. Архивировано из первоисточника 19 Ապրիլի 2015.
- Рибар Ирина. Мариника Бабаназарова: «Возрождение чувства гордости за свой народ, его культуру» // Правда Востока. — 5 июля 2013 года. Архивировано из первоисточника 6 Ապրիլի 2015.
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ «Бабаназарова Мариника Маратовна». ЦентрАзия. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ ապրիլի 6-ին. Վերցված է 2015 թ․ ապրիլի 3-ին.
- ↑ Чешкова Лидия. (1990). «Шесть сезонов и вся оставшаяся жизнь». Вокруг света. Վերցված է 2015 թ․ ապրիլի 9-ին.
- ↑ Директор музея Савицкого награждена французским орденом // Газета.uz. — 16 июля 2013 года.
- ↑ Музей Савицкого. Искусство, которое делает нас лучше // Advantour. — 21 февраля 2012 года.
- ↑ Музей Савицкого — хранитель бесценного наследия // UzDaily.uz. — 21 февраля 2012 года.
- ↑ ««Лувр в пустыне» готовится выставить шедевры, которых еще никто не видел». 2015 թ․ մարտի 28. Վերցված է 2015 թ․ ապրիլի 7-ին.
- ↑ «Центральная избирательная комиссия Республики Узбекистан». Центральная избирательная комиссия Республики Узбекистан. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ մարտի 31-ին. Վերցված է 2015 թ․ ապրիլի 3-ին.
- ↑ Фаворов Пётр. Нукус ангела // Афиша. — 1 мая 2008 года. Архивировано из первоисточника 7 Ապրիլի 2015.
- ↑ Санаева Тамара. Мариника Бабаназарова — кавалер ордена Франции // Письма о Ташкенте. — 16 июля 2013 года.
Գրականություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Фаворов Пётр. Нукус ангела // Афиша. — 1 мая 2008 года. Архивировано из первоисточника 7 Ապրիլի 2015.
- Биография Игоря Савицкого опубликована на французском языке // Узинформ. — 27 апреля 2012 года.
- Директор музея Савицкого награждена французским орденом // Газета.uz. — 16 июля 2013 года.
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- «Бабаназарова Мариника Маратовна». ЦентрАзия. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ ապրիլի 6-ին. Վերցված է 2015 թ․ ապրիլի 3-ին.
- «Мариника Бабаназарова: «„Тысяча ангелов и одна картина" расширяет границы возможного в мире искусства»». Культура.рф. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ ապրիլի 7-ին. Վերցված է 2015 թ․ ապրիլի 3-ին.
- «Директор музея искусств имени Савицкого награждена французским орденом». Новости Mail.Ru. 2013 թ․ հուլիսի 17. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ ապրիլի 7-ին. Վերցված է 2015 թ․ ապրիլի 28-ին.
