Ճահճային բուսականություն
Ճահճային բուսականությունը գրավում է հանրապետության տարածքի ընդամենը 15 հազար հեկտար մակերեսը։ Փոքրիկ զանգվածներով հանդիպում է բոլոր գոտիներում, գետերի ու լճերի մերձափնյա մասերում, խոր ձորերում ու կիրճերում, գրունտային ջրերով հարուստ հարթություններում, աղբյուրների ու ձյան հալոցքների շուրջը։
Ճահիճներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ճահիճները, չնայած իրենց գրաված փոքր տարածությանը, աչքի են ընկնում բուսատեսակների բազմազանությամբ (հայտնաբերվել է շուրջ 417 տեսակ)։ Յուրաքանչյուր գոտի ունի իր ուրույն ճահճային բուսականությունը. տարածված են բոշխը, ճահճախոտը, մակարդախոտը, ապուզանը, կնյունը, կեռոնը, շամբը, պալարեղեգը, եղեգը, կարապածաղիկը, մացառեղեգը և այլն։ Լեռն. ճահիճներում աճում են նաև շուրջ 100 տեսակ մամուռներ (այդ թվում՝ տորֆամամուռ և լյարդամամուռ), կան նաև տորֆային նստվածքներ։ Բնական ճահճուտների չորացումը, բացի դրականից, ունեցել է նաև բացասական ազդեցություն, միայն Սևանա և Գիլլի լճերի ճահիճների չորացման պատճառով հանրապետության տարածքից հեռացել են ավելի քան 30 արժեքավոր ջրաճահճային թռչուններ, ոչնչացել 40-ից ավելի բուսատեսակներ (Զեդելմեյերի մարգացնծու, աբեղախոտ, կիզխոտ և այլն)։
Նկարազարդումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]-
Ճահիճ Նիդեռլանդներում
-
Ճահիճ Գերմանիայում
-
Ճահիճ Շվեյցարիայում
-
Ճահիճ Բելառուսում
-
Կապույտ հապալաս
-
Pirkko Vahtero
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական տարբերակը վերցված է Հայաստանի բնաշխարհ հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։ |