Կաուչուկատու բույսեր, իրենց որոշ հյուսվածքներում բնական կաուչուկ գոյացնող բույսեր։ Կախված այն բանից, թե կաուչուկը որ հյուսվածքում է կուտակվում, դրանք բաժանվում են.
լատեքսայինի (կաուչուկը կուտակվում է կաթնահյութում՝ լատեքսում)
պարենքիմային (առանցքային օրգանների՝ արմատի և ցողունի պարենքիմայում)
քլորենքիմային (տերևի և մատղաշ ընձյուղների կանաչ հյուսվածքներում)
Արդյունաբերական նշանակություն ունեն լատեքսային կաուչուկատու բույսերը։ Դրանցից կարևորագույնը բրազիլական հևեյան է, որը տալիս է բնական կաուչուկի համաշխարհային արտադրանքի 95%-ը։ 30-40 մ բարձրությամբ ծառ է, մշակվում է Հարավ-Արևելյան Ասիայում, Հասարակածային Աֆրիկայում, Հարավային և Կենտրոնական Ամերիկայում։ Պարենքիմային կաուչուկատու բույսերից են աստղածաղկազգիների ընտանիքի կոկ-սագիզ, կրիմ-սագիզ, տաու-սագիզ բազմամյա խոտաբույսերը, որոնք աճում են բարեխառն կլիմայի գոտում, օրինակ Ղազախստանում։ Դրանցից գվայուլան մշակվում է Ադրբեջանում, Տաջիկստանում։ Քլորենքիմային կաուչուկատու բույսերը արտադրական նշանակություն չունեն։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 5, էջ 350)։
