Լիդիա Դրանովսկայա
Լիդիա Դրանովսկայա | |
---|---|
Ծնվել է | հոկտեմբերի 18, 1922[1] |
Ծննդավայր | Բոգոդուխովի շրջան, ԽՍՀՄ |
Մահացել է | հուլիսի 11, 2008[1] (85 տարեկան) |
Մահվան վայր | Մոսկվա, Ռուսաստան |
Կրթություն | Մոսկվայի Գերասիմովի անվան կինեմատոգրաֆիայի ինստիտուտ |
Քաղաքացիություն | ԽՍՀՄ և Ռուսաստան |
Մասնագիտություն | դերասանուհի և կինոդերասանուհի |
Պարգևներ և մրցանակներ | |
Լիդիա Դմիտրիևնա Դրանովսկայա (ռուս.՝ Ли́дия Дми́триевна Драно́вская, հոկտեմբերի 18, 1922[1], Բոգոդուխովի շրջան, ԽՍՀՄ - հուլիսի 11, 2008[1], Մոսկվա, Ռուսաստան), խորհրդային և ռուս դերասանուհի։ Ռուսաստանի վաստակավոր դերասան (1999)։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Լիդիա Դրանովսկայան ծնվել է 1922 թվականին Խարկովի մարզի Բոգոդուխովի շրջանի Մոսկալենկի խուտորում ՝ ուսուցիչների ընտանիքում։ 1929 թվականից 1937 թվականին նկարահանվել է «Յոթերորդ դասարանցիները»։ 1946 թվականին ավարտել է Մոսկվայի Գերասիմովի անվան կինեմատոգրաֆիայի համառուսական պետական ինստիտուտը[2]։
Դրանովսկայայի ամենահայտնի դերը հետպատերազմյան «Գնացքը գնում է արևելք» ֆիլմում է, որից հետո դերասանուհին գրեթե չի նկարահանվել գլխավոր դերերում։ Հետագայում աշխատել է Կինոդերասանի թատրոնում, նկարահանվել մասայական տեսարաններում և դրվագներում, կրկօրինակել արտասահմանյան ֆիլմեր։
Մահացել է 2008 թվականի հուլիսի 11-ին Մոսկվայում։ Թաղված է Օրեխովսկի գերեզմանատանը։
Ֆիլմագրություն[3][խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Տարեթիվ | Ֆիլմի բնօրինակ վերնագիր | Ֆիլմի հայերեն վերնագիր | դեր |
---|---|---|---|
1937 | Семиклассники | Յոթերորդ դասարանցիները | Ժենյա |
1939 | Высокая награда | Բարձր պարգև | կրկեսի հանդիսատես (լուսագրերում չկա) |
1940 | Брат героя | Հերոսի եղբայրը | Անյա Բարատովա, դպրոցական |
1947 | Поезд идёт на восток | Գնացքը գնում է դեպի արևելք | Զինաիդա Ալեքսանդրովնա Սոկոլովա |
1950 | В мирные дни | Խաղաղ օրերին | Գրադարանավար Շուրա |
1952 | Римский-Корсаков | Ռիմսկի Կորսակով | Ալմազովա |
1953 | Нахлебник | Ձրիակերը | Օլգա Պետրովնա Կորինա, Ելեցկովի կինը |
1958 | Жених с того света | Փեսացուն այլ աշխարհից | КУКУ-ի աշխատակից |
1958 | На дальних берегах | Հեռավոր ափերում | ռադիոհաղորդավար |
1959 | Přátelé na moři | Կորած լուսանկարը | ուղեկցորդ |
1962 | Третий тайм | Երրորդ կեսը | Հերոսի անունը նշված չէ |
1964 | Большая руда | Խոշոր հանքաքար | Հերոսի անունը նշված չէ |
1966 | Скверный анекдот | Վատ անեկդոտ | Հարսնացուի քույրը |
1966 | Дядюшкин сон | Քեռու երազը | Հերոսի անունը նշված չէ |
1967 | Крепкий орешек | Ամուր ընկույզ | Ռաիսա Օրեշկինոյի մայրը |
1971 | Долгие проводы | Հեռավոր երթի հրաժեշտ | Հերոսի անունը նշված չէ |
1973 | Дела сердечные | Սիրային հարցեր | Հերոսի անունը նշված չէ |
1974 | Небо со мной | Երկինքն ինձ հետ է | Հյուր |
1977 | Предательница | Դավաճանը | Հերոսի անունը նշված չէ |
1977 | Служебный роман | Ծառայողական սիրավեպ | վիճակագրական ծառայության աշխատակից |
1978 | Трясина | Ճահճուտ | Հերոսըի անունը նշված չէ |
1979 | Взлёт | Թռիչք | Հերոսի անունը նշված չէ |
1983 | Витя Глушаков — друг апачей | Վիտյա Գլուշակով՝ ապաչու ընկերը | Հերթի միջի մորաքույր |
1987 | Где находится нофелет? | Որտե՞ղ է նոֆելետը | |
1990 | Враг народа - Бухарин | Ժողովրդի թշնամի Բուխարինը | Նադեժդա Կրուպսկայա |
1997 | Вино из одуванчиков | Խատուտիկի գինի | Միսիս Բենթլի, մեծ տատիկ |
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
|